Tłumaczenia dla hasła „piest“ w niemiecko » polski słowniku

Bie̱st <‑[e]s, ‑er> [biːst] RZ. r.n. pej. pot. (Tier, Mensch)

Biest

bestia r.ż. a. fig a. pot.

sie ist wirklich ein süßes Biest

naprawdę słodka z niej bestia żart. pot.

li̱e̱st [liːst] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

liest 2. und 3. pers präs von lesen

Zobacz też lesen

I . le̱sen <liest, las, gelesen> [ˈleːzən] CZ. cz. przech.

1. lesen (erfassen):

lesen

czytać [f. dk. prze‑]

gerne Krimis lesen

pochłaniać kryminały pot.

Zeitung lesen

czytać gazetę

in der Zeitung ist zu lesen, dass ...

w gazecie można przeczytać, że...

ich lese an einem Roman von Allende

czytam powieść Allende

leicht/schwer zu lesen (Text)

przystępnie/zawile sformułowany

die Schrift ist kaum zu lesen

to pismo ledwo można odczytać

maschinell gelesen

automatycznie odczytywany

Messe lesen

czytać [f. dk. odczytać] mszę

2. lesen (erkennen):

etw in jds Augen C. lesen

czytać [f. dk. wy‑] coś w czyichś oczach fig

aus seinen Zeilen las sie einen Vorwurf

w jego zdaniach wyczytała wyrzut

jdm aus der Hand lesen

wróżyć [f. dk. wy‑] komuś z dłoni

in ihrem Gesicht war Verärgerung zu lesen

z jego twarzy można było wyczytać irytację

jds Gedanken lesen

czytać w czyiś myślach

3. lesen (ernten):

lesen Weintrauben, Beeren, Ähren

zbierać [f. dk. zebrać]

Raupen von befallenen Bäumen lesen

zbierać [f. dk. zebrać] gąsiennice z zaatakowanych drzew

4. lesen (sortieren):

lesen Erbsen, Obst

przebierać [f. dk. przebrać]

II . le̱sen <liest, las, gelesen> [ˈleːzən] CZ. cz. nieprzech.

1. lesen (mit den Augen erfassen):

laut/leise lesen

czytać głośno/cicho

fließend lesen

czytać płynnie

lesen lernen

uczyć się czytać

stör mich nicht beim Lesen!

nie przeszkadzaj mi w czytaniu!

2. lesen (vorlesen):

er liest aus seinen Werken

on czyta fragmenty swoich prac

3. lesen (Vorlesungen halten):

über etw lesen

wykładać [f. dk. wyłożyć] coś

über etw lesen

prowadzić [f. dk. po‑] wykład z czegoś

Triẹst <‑s, bez l.mn. > [tri​ˈɛst] RZ. r.n.

Triest

Triest r.m.

pi̱e̱pe [ˈpiːpə] PRZYM. pot., pi̱e̱pega̱l [ˈ--​ˈ-] PRZYM. pot.

piepe

obojętny

das ist mir piepe

to jest mi zupełnie obojętne pot.

das ist doch piepe!

to przecież ganc pomada!

e̱hest [ˈeːəst] PRZYSŁ. austr. (baldmöglichst)

ehest

jak najwcześniej [lub najprędzej]

Ge̱e̱st <‑, ‑en> [geːst] RZ. r.ż.

Geest [ˈgeːstlant] RZ. r.n. <‑[e]s, bez l.mn. >:

Geest GEO, GEO

wysoko położony płaski obszar wybrzeża w północnych Niemczech, północnej Holandii i Danii

pi̱e̱p [piːp] WK

piep

pi pi pot.

piep machen (Vogel)

kwilić [f. dk. za‑]

zwroty:

nicht [einmal] piep sagen pot. (kein Wort reden)

nie pisnąć [ani] słowa [lub słówka]

nicht mehr piep sagen können pot. (kein Wort hervorbringen können)

nie móc wykrztusić z siebie ani słowa więcej

nicht mehr piep sagen können (tot sein)

być martwym

Pietịst(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) REL.

Pietist(in)

pietysta r.m.

pi̱e̱seln [ˈpiːzəln] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. pieseln (nieseln):

pieseln

mżyć

2. pieseln (urinieren):

pieseln

sikać pot.

pieseln

wysikać się pot.

pi̱e̱psen [ˈpiːpsən] CZ. cz. nieprzech.

1. piepsen → piepen

2. piepsen:

piepsen (mit Fistelstimme singen)

śpiewać [f. dk. za‑] falsetem

piepsen (mit hoher Stimme sprechen)

piszczeć [f. dk. pisnąć]

Zobacz też piepen

I . pi̱e̱pen [ˈpiːpən] CZ. cz. nieprzech.

piepen (Vogel)

ćwierkać [f. dk. ćwierknąć]

piepen (Maus)

piszczeć [f. dk. za‑]

piepen (Funkgerät)

dzwonić [f. dk. za‑]

piepen (Funkgerät)

piszczeć [f. dk. za‑]

zwroty:

das ist ja zum Piepen! pot.

można pęknąć ze śmiechu! pot.

II . pi̱e̱pen [ˈpiːpən] CZ. bezosob.

bei ihm piept’s wohl! pot.

chyba mu odbiło! pot.

pi̱e̱psig PRZYM. pot.

piepsig Stimme:

piepsig

piskliwy