polsko » niemiecki

oberluft <D. ‑u, l.mn. ‑y> [oberluft] RZ. r.m. przest (lufcik)

oberżyna <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [oberʒɨna] RZ. r.ż. BOT.

oberża <D. ‑ży, l.mn. ‑że> [oberʒa] RZ. r.ż. przest (karczma)

obejma <D. ‑my, l.mn. ‑my> [obejma] RZ. r.ż. TECHNOL.

oberżysta <D. ‑ty, l.mn. ‑yści> [oberʒɨsta] RZ. r.m. przest

oberżnąć [oberʒnoɲtɕ]

oberżnąć f. dk. od obrzynać

Zobacz też obrzynać

obrzynać <‑na; f. dk. oberżnąć> [obʒɨnatɕ] CZ. cz. przech.

2. obrzynać (odcinać):

oberkowy [oberkovɨ] PRZYM. MUZ.

Oberek-
Oberekschritte r.m. l.mn.

oberlejtnant <D. ‑a, l.mn. ‑nci> [oberlejtnant] RZ. r.m.

oberlejtnant HIST., WOJSK.

oberek <D. ‑rka, l.mn. ‑rki> [oberek] RZ. r.m. MUZ.

oberwać [obervatɕ]

oberwać f. dk. od obrywać

Zobacz też obrywać , obrywać

obrywać2 <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. obryć> [obrɨvatɕ] CZ. cz. przech. pot. (ryć)

I . obrywać1 <‑wa; f. dk. oberwać> [obrɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. obrywać (odrywać):

2. obrywać (zrywać):

II . obrywać1 <‑wa; f. dk. oberwać> [obrɨvatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (dostawać lanie)

III . obrywać1 <‑wa; f. dk. oberwać> [obrɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. obrywać (odpadać):

IV . obrywać1 <‑wa; f. dk. oberwać> [obrɨvatɕ] CZ. bezosob. pot. (być zbitym)

obejść [obejɕtɕ]

obejść f. dk. od obchodzić

Zobacz też obchodzić

obelga <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [obelga] RZ. r.ż.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski