niderlandzko » niemiecki

blij·ven1 <bleef, i. gebleven> [blɛivə(n)] CZ. cz. nieprzech.

kij·ven <keef, h. gekeven> [kɛivə(n)] CZ. cz. nieprzech.

drij·ven1 <dreef, h./i. gedreven> [drɛivə(n)] CZ. cz. nieprzech.

2. drijven (zweven):

stij·ven1 <steef, h. gesteven> [stɛivə(n)] CZ. cz. przech. (met stijfsel bewerken)

blie·ven <bliefde, h. gebliefd> [blivə(n)] CZ. cz. przech. (lusten)

klie·ven <kliefde, h. gekliefd> [klivə(n)] CZ. cz. przech.

1. klieven (doorslaan, doorhouwen):

2. klieven (doorklieven):

olijf <olijven> [olɛif] RZ. r.ż. (vrucht)

Olive r.ż.

olijk <olijke, olijker, olijkst> [olək] PRZYM.

oli·ën <oliede, h. geolied> [olijə(n)] CZ. cz. przech.

ij·ver [ɛivər] RZ. r.m. geen l.mn.

1. ijver:

Fleiß r.m.
Emsigkeit r.ż.

dol·ven CZ.

dolven 3. os. l.mn. cz. prz. van delven

Zobacz też delven

del·ven <dolf/delfde, h. gedolven> [dɛlvə(n)] CZ. cz. przech.

2. delven (uitspitten):

nij·ver <nijvere, nijverder, nijverst> [nɛivər] PRZYM.

vij·ver <vijver|s> [vɛivər] RZ. r.m.

Teich r.m.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski