niderlandzko » niemiecki

zou·ten <zoutte, h. gezouten> [zɑutə(n)] CZ. cz. przech.

1. zouten (met zout bestrooien):

2. zouten (in zout leggen):

moot·jes [mocəs] RZ. l.mn.

hout·je <houtje|s> [hɑucə] RZ. r.n.

zoet·je <zoetje|s> [zucə] RZ. r.n.

1. zoetje (tabletje zoetstof):

2. zoetje (iets zoets):

Süßigkeit r.ż. meist l.mn.

zoot·je <zootje|s> [zocə] RZ. r.n.

1. zootje (grote hoeveelheid):

Menge r.ż.

zout·heid [zɑuthɛɪt] RZ. r.ż. geen l.mn.

zou·tig [zɑutəx] PRZYM.

zout·zak <zoutzak|ken> [zɑutsɑk] RZ. r.m.

Salzsack r.m.
zoutzak przen.
Schlappschwanz r.m. pej.

zout·arm [zɑutɑrm] PRZYM.

net·jes [nɛcəs] PRZYM.

Bart·jes RZ. r.m.

Bartjes → Bartjens

Zobacz też Bartjens

Bart·jens [bɑrcə(n)s]

kist·jes [kɪʃəs, kɪscəs] RZ. l.mn.

los·jes [lɔʃəs] PRZYSŁ.

1. losjes (zonder stevige verbinding):

dut·je <dutje|s> [dʏcə] RZ. r.n.

put·je <putje|s> [pʏcə] RZ. r.n.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski