niemiecko » niderlandzki

ˈput·zen [ˈpʊ͜tsn̩] CZ. cz. przech.

1. putzen (polieren):

den Teller blank putzen pot. przen.

3. putzen (Gemüse vorbereiten):

4. putzen (wischen):

5. putzen (schmücken):

ˈnut·zen1

nutzen [ˈnʏ͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech. (von Nutzen sein):

ˈstut·zen1 [ˈʃtʊ͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. stutzen (staunen):

(verrast [o. verbaasd] [o. raar] ) opkijken

2. stutzen (misstrauisch werden):

3. stutzen (stocken, stehen bleiben):

4. stutzen (kurz erschrecken):

5. stutzen reg. (Pferd):

ˈrit·zen1 [ˈrɪ͜tsn̩] CZ. cz. przech.

1. ritzen (einkerben):

2. ritzen (kratzen):

das ritzt nur die Haut przen.

ˈrot·zen [ˈrɔ͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech. wulg.

ˈGrüt·ze1 <Grütze, Grützen> [ˈgrʏ͜tsə] RZ. r.ż. meist l.poj.

1. Grütze:

ˈät·zen1 [ˈɛ͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech.

ätzen (beißen, einfressen) meist Part. Präs.:

ˈBat·zen <Batzens, Batzen> [ˈba͜tsn̩] RZ. r.m.

1. Batzen (große Menge):

bom

2. Batzen (Klumpen):

3. Batzen CH (Zehnrappenstück):

4. Batzen HIST. (4 Kreuzer):

ˈhet·zen2 [hɛ͜tsn̩] CZ. cz. przech.

ˈkot·zen [ˈkɔ͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech. wulg.

ˈset·zen2 [ˈzɛ͜tsn̩] CZ. cz. przech.

3. setzen (einsetzen):

5. setzen (stapeln):

6. setzen WYDAWN.:

ˈsit·zen <saß, gesessen> [ˈzɪ͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech.

2. sitzen (wohnen):

6. sitzen CH:

ˈwet·zen1 [ˈvɛ͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech. pot. (rennen)

ˈfet·zen1 [ˈfɛ͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech. młodz. pot. przen.

ˈFet·zen <Fetzens, Fetzen> [ˈfɛ͜tsn̩] RZ. r.m.

2. Fetzen przen. (Ausschnitt) meist l.mn.:

3. Fetzen pot. pej. (billiges Kleid):

vod r.n.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski