Tłumaczenia dla hasła „Scheißtag“ w niemiecko » polski słowniku

I . sche̱i̱nbar PRZYM.

scheinbar Gegensatz, Wiederspruch:

scheinbar

pozorny

der Widerspruch besteht nur scheinbar

istnieje tylko pozorna sprzeczność r.ż.

II . sche̱i̱nbar PRZYSŁ. pot.

scheinbar klar, einfach:

scheinbar

pozornie

er hörte scheinbar interessiert zu

[on] słuchał z udawanym zainteresowaniem

ist er schon weg? – scheinbar

już go nie ma? – najwidoczniej

sche̱i̱ntot PRZYM.

1. scheintot MED.:

scheintot sein

być w letargu

2. scheintot a. żart. pot. (uralt):

scheintot Mensch

bardzo stary

scheintot Mensch

jedną nogą w grobie pot.

sche̱i̱ßega̱l [ˈʃaɪse​ˈgaːl] PRZYM. wulg.

diese Party ist mir scheißegal!

mam gdzieś [lub w dupie wulg. ] tę imprezę! pot.

das ist mir scheißegal

mam to gdzieś [lub w dupie wulg. ] pot.

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. przech.

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [f. dk. rozwieść]

scheiden

udzielać [f. dk. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta r.ż.

ihr geschiedener Mann

jej były mąż r.m.

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [f. dk. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy r.m. l.mn.

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute pot.

od tamtego momentu nasze drogi r.ż. l.mn. się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. scheiden podn. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [f. dk. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

scheiden

rozstawać [f. dk. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [f. dk. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie r.n. jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [f. dk. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [f. dk. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden podn. (Wege):

scheiden

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie r.ż. l.mn. są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

I . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] CZ. cz. nieprzech.

1. scheinen:

scheinen (Licht leuchten lassen) (Mond, Sterne)

świecić [f. dk. za‑]

morgen scheint die Sonne

jutro zaświeci słońce r.n.

uns schien die Sonne ins Gesicht

słońce świeciło nam prosto w oczy

die Lampe scheint nur schwach

lampa r.ż. słabo świeci

der Mond scheint hell

księżyc r.m. świeci jasno

2. scheinen (den Anschein haben):

scheinen

zdawać [lub wydawać] się

er/sie scheint zu schlafen

[on/ona] wydaje się spać

das scheint schwierig zu sein

to wydaje się [być] trudne

er scheint keine Lust zu haben

on zdaje się nie mieć ochoty

mir scheint, dass ...

wydaje mi się, że...

II . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] CZ. bezosob.

es scheint, dass/als ob ...

zdaje [lub wydaje] się, że/jak gdyby...

wie es scheint

jak się zdaje [lub wydaje]

es scheint nur so

to się tak tylko zdaje [lub wydaje]

Sche̱i̱tel <‑s, ‑> [ˈʃaɪtəl] RZ. r.m.

1. Scheitel (Mittelscheitel, Seitenscheitel):

Scheitel

przedziałek r.m.

2. Scheitel MED.:

Scheitel

ciemię r.n.

3. Scheitel (Spitze):

Scheitel

wierzchołek r.m.

Scheitel

szczyt r.m.

vom Scheitel bis zur Sohle

od stóp do głów

4. Scheitel MATH:

Scheitel

wierzchołek r.m.

sche̱i̱ßen <scheißt, schiss, geschissen> CZ. cz. nieprzech. wulg.

1. scheißen (den Darm entleeren):

scheißen

srać wulg.

2. scheißen (gleichgültig sein):

auf etw scheißen

olewać [f. dk. olać] coś pot.

auf etw scheißen

mieć coś w dupie wulg.

ich scheiß’ auf deine guten Ratschläge

mam gdzieś [lub w dupie wulg. ] twoje dobre rady pot.

[ich] scheiß drauf!

mam to gdzieś [lub w dupie wulg. ] ! pot.

[ich] scheiß drauf!

olewam to! pot.

Sche̱i̱dung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Scheidung

rozwód r.m.

die Scheidung einreichen

wnieść pozew o rozwód

Sche̱i̱ntod <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m. MED.

Scheintod

śmierć r.ż. pozorna

Scheintod

letarg r.m.

sche̱i̱teln [ˈʃaɪtəln] CZ. cz. przech.

sich C. die Haare scheiteln

czesać włosy z przedziałkiem

das Haar scheiteln

zrobić przedziałek we włosach

gescheitelt

[zaczesany] z przedziałkiem

sche̱i̱tern [ˈʃaɪtɐn] CZ. cz. nieprzech. +sein

scheitern (Person)

ponosić [f. dk. ponieść] klęskę

scheitern (Person)

doznawać [f. dk. doznać] porażki

scheitern (Verhandlung, Plan)

nie powieść się

[an jdm/etw] scheitern

doznać [przez kogoś/coś] porażki

er scheiterte mit seinem Plan

jego plan r.m. nie powiódł się

wir sind mit unserer Initiative gescheitert

nasza inicjatywa r.ż. spełzła na niczym

die Sache war von vornherein zum Scheitern verurteilt

sprawa r.ż. była z góry skazana na niepowodzenie

eine gescheiterte Existenz

nieudana egzystencja r.ż.

etw zum Scheitern bringen

udaremniać [f. dk. udaremnić] coś

etw zum Scheitern bringen

zniweczyć [lub popsuć] coś

Sche̱i̱chtum <‑s, ‑tümer> RZ. r.n.

Scheichtum

szejkanat r.m.

Scheichtum

szejkat r.m.

Sche̱i̱deweg <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m.

am Scheideweg stehen podn.

stać na rozdrożu

Sche̱i̱nsitz <‑es, ‑e> RZ. r.m.

Scheinsitz

fikcyjna siedziba r.ż.

I . sche̱i̱nheilig PRZYM. pej.

1. scheinheilig (heuchlerisch):

scheinheilig

obłudny

scheinheilig Freundlichkeit, Ehrlichkeit, Unschuld

fałszywy

2. scheinheilig (Frömmigkeit vortäuschend):

scheinheilig

świętoszkowaty a. pej., iron.

scheinheilig Blick

faryzeuszowski fig

II . sche̱i̱nheilig PRZYSŁ. pej.

scheinheilig tun

być obłudnym

tu nicht so scheinheilig!

nie udawaj świętoszka [lub niewiniątka] !

Scheideanstalt RZ.

Hasło od użytkownika

Scheideanstalt r.ż.

rafineria metali szlachetnych r.ż.