Tłumaczenia dla hasła „eumeln“ w niemiecko » polski słowniku

bau̱meln [ˈbaʊməln] CZ. cz. nieprzech. pot.

baumeln

dyndać pot.

ta̱u̱meln [ˈtaʊməln] CZ. cz. nieprzech.

1. taumeln +haben o sein:

taumeln (Person)

zataczać się

taumeln (Flugzeug)

zachwiać się

2. taumeln +sein:

gegen die Wand taumeln

zatoczyć się na ścianę

bụmmeln CZ. cz. nieprzech.

1. bummeln +sein (schlendern, spazieren):

bummeln gehen

iść na przechadzkę

2. bummeln +haben pej. pot. (trödeln):

bummeln

guzdrać się pot.

musst du immer so bummeln?

zawsze musisz się tak guzdrać?

fụmmeln [ˈfʊməln] CZ. cz. nieprzech.

1. fummeln pot. (hantieren):

an etw C. fummeln

dłubać [lub majstrować] przy czymś pot.

2. fummeln pot. (sexuell berühren):

fummeln

macać pot.

fummeln

obmacywać pot.

hör auf zu fummeln!

przestań mnie obmacywać! pot.

sie fummeln

oni się obmacują pot.

3. fummeln pot. (herumtasten):

fummeln

szukać

seine Uhr aus der Hosentasche fummeln

szukać zegarka w kieszeni spodni

4. fummeln SPORT:

fummeln sl

[długo] dryblować

tụmmeln [ˈtʊməln] CZ. cz. zwr.

1. tummeln (umherspringen):

[sich] tummeln

hasać [f. dk. po‑]

[sich] tummeln

pląsać żart.

die Kinder tummeln sich im Wasser

dzieci pląsały w wodzie żart.

2. tummeln REG (sich beeilen):

tummeln

pośpieszyć się

jetzt müsst ihr euch aber tummeln

teraz musicie się jednak pośpieszyć

I . mụmmeln [ˈmʊməln] CZ. cz. przech. REG

1. mummeln (murmeln):

mummeln

mamrotać pot.

mummeln

mruczeć [f. dk. mruknąć]

vor sich hin mummeln

mruczeć [lub mamrotać] coś pod wąsem

2. mummeln pot. (einhüllen):

mummeln

opatulać [f. dk. opatulić ]pot.

mummeln

otulać [f. dk. otulić]

die Mutter hat ihr Kind dicht in eine Decke gemummelt

matka mocno opatuliła pot. [lub otuliła] dziecko kołdrą [lub kocem]

II . mụmmeln [ˈmʊməln] CZ. cz. zwr.

mummeln

opatulać [f. dk. opatulić] się pot.

mummeln

otulać [f. dk. otulić] się

sich in eine Decke mummeln

opatulić pot. [lub otulić] się kołdrą [lub kocem]

mụrmeln [ˈmʊrməln] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

murmeln

mamrotać [f. dk. wy‑ ]pot.

murmeln

mruczeć [f. dk. wy‑]

was murmelst du da?

co tam mamroczesz pot. [lub mruczysz] ?

de̱u̱teln [ˈdɔɪtəln] CZ. cz. nieprzech.

deuteln

rozważać

deuteln

mędrkować pot.

daran gibt es nichts zu deuteln

nie ma co nad tym debatować

I . beu̱teln CZ. cz. przech. austr., poł. niem. (schütteln)

beuteln

potrząsać [f. dk. potrząsnąć]

die Ereignisse haben mich ganz schön gebeutelt fig

te wydarzenia ntpl bardzo mną wstrząsnęły

vom Leben gebeutelt, zog er sich immer mehr zurück fig

ciężko doświadczony przez życie, coraz bardziej izolował się od świata

II . beu̱teln CZ. cz. nieprzech.

beuteln (sich bauschen) (Hose)

marszczyć się

III . beu̱teln CZ. bezosob. austr., poł. niem.

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Sturz)

całkiem nieźle się poobijał przy tym upadku pot.

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Krankheit)

choroba r.ż. dała mu się nieźle we znaki

fe̱u̱deln CZ. cz. przech. połnocnoniem.

feudeln

wycierać [f. dk. wytrzeć]

ze̱u̱seln [ˈtsɔɪzəln] CZ. cz. nieprzech. CH

zeuseln

podpalać [f. dk. podpalić]

zeuseln

wzniecać [f. dk. wzniecić] pożar

hụmpeln [ˈhʊmpəln] CZ. cz. nieprzech.

1. humpeln +haben o sein (hinken):

humpeln

kuleć

humpeln

utykać

2. humpeln +sein (sich fortbewegen):

nach Hause/über die Straße humpeln

pokuśtykać do domu/przez ulicę

I . rụmpeln [ˈrʊmpəln] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. rumpeln +sein:

rumpeln (sich rumpelnd fortbewegen)

przemieszczać [f. dk. przemieścić] się z hałasem

rumpeln (Fahrzeug)

turkotać pot.

die Kutsche rumpelte durch die Straßen/über das Pflaster

powóz r.m. turkotał po ulicach/bruku pot.

2. rumpeln pot. +haben (Geräusche machen):

rumpeln

hałasować

rumpeln

dudnić [f. dk. za‑]

II . rụmpeln [ˈrʊmpəln] CZ. bezosob. pot.

in meinem Magen rumpelt es

burczy mi w żołądku pot.

I . e̱keln CZ. cz. przech.

ekeln

brzydzić

ekeln

obrzydzać [f. dk. obrzydzić]

II . e̱keln CZ. cz. zwr.

sich [vor jdm/etw] ekeln

czuć wstręt [do kogoś/czegoś]

sich [vor jdm/etw] ekeln

brzydzić się [kogoś/czegoś]

ich ekele mich vor Ratten

brzydzę się szczurów

III . e̱keln CZ. bezosob.

mich ekelt es [vor jdm/etw]

brzydzę się [kimś/czymś]

es ekelt mich davor

brzydzi mnie to

krü̱meln CZ. cz. nieprzech.

1. krümeln (Krümel machen):

krümeln

kruszyć [f. dk. na‑]

beim Essen krümeln

nakruszyć przy jedzeniu

2. krümeln:

krümeln (zerfallen) (Brot, Kuchen)

kruszyć [f. dk. po‑] się

mụ̈mmeln [ˈmʏməln] CZ. cz. nieprzech., cz. przech. REG pot.

mümmeln (Hase)

chrupać [f. dk. s‑]

mümmeln (Mensch)

mamlać pot.

mümmeln (Mensch)

memłać pot.

mümmeln (Mensch)

przeżuwać

was mümmelst du denn so lange an diesem Apfel?

co tak długo przeżuwasz [lub memłasz pot. ] to jabłko?

lụ̈mmeln CZ. cz. zwr. pej. pot.

lümmeln

walnąć się pot.

lümmeln

uwalić się pot.

sich auf eine Bank lümmeln

uwalić się na ławce pot.

bịmmeln CZ. cz. nieprzech. pot.

1. bimmeln (bammeln):

bimmeln

dyndać pot.

2. bimmeln:

bimmeln (klingeln) (Telefon, Wecker, Glocke)

dzwonić

gạmmeln [ˈgaməln] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. gammeln:

gammeln (verderben) (Lebensmittel)

psuć [f. dk. ze‑] się

gammeln (Brot)

czerstwieć [f. dk. s‑]

2. gammeln pej. (dahinleben):

gammeln

obijać się pot.

3. gammeln (trödeln, faulenzen):

gammeln

bumelować pot.

I . rạmmeln [ˈraməln] CZ. cz. nieprzech.

1. rammeln:

rammeln (sich paaren) (Kaninchen, Hase)

parzyć się

2. rammeln wulg. (koitieren):

rammeln

pieprzyć się wulg.

3. rammeln pot. (stoßend drängen):

rammeln

wpychać [f. dk. wepchnąć] się pot.

gerammelt voll

wypchany

II . rạmmeln [ˈraməln] CZ. cz. zwr. pot.

1. rammeln (sich balgen):

rammeln

szamotać się

2. rammeln (sich stoßen):

rammeln

zahaczyć [lub uderzyć] się

er hat sich am Pfosten gerammelt

uderzył się o słupek

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Es gibt auch das Verb eumeln für Tätigkeiten, die einen Eumel üblicherweise auszeichnen sollen oder als Begriff für feiern, sich amüsieren oder Zärtlichkeiten austauschen bzw. intim sein.

de.wikipedia.org