Tłumaczenia dla hasła „sugestões“ w niemiecko » polski słowniku

zu̱|gestehen* CZ. cz. przech. irr

1. zugestehen (bewilligen):

jdm etw zugestehen

przyznawać [f. dk. przyznać] komuś coś

jdm etw zugestehen

udzielać [f. dk. udzielić] komuś coś

2. zugestehen (zugeben):

jdm zugestehen, dass er Recht hat

przyznawać [f. dk. przyznać] , że ktoś ma rację

I . a̱u̱sgestorben [ˈaʊsgəʃtɔrbən] CZ. cz. nieprzech.

ausgestorben pp von aussterben

II . a̱u̱sgestorben [ˈaʊsgəʃtɔrbən] PRZYM.

1. ausgestorben (nicht mehr existierend):

ausgestorben Volk, Tierart, Pflanzen

wymarły podn.

2. ausgestorben (verlassen):

[wie] ausgestorben Gegend, Stadt

wymarły fig podn.

[wie] ausgestorben Gegend, Stadt

opustoszały podn.

Zobacz też aussterben

a̱u̱s|sterben CZ. cz. nieprzech. irr +sein (Familie, Geschlecht, Tierart, Pflanzenart)

aussterben

wymierać [f. dk. wymrzeć]

aussterben

wyginąć

wie ausgestorben (Ort)

jak wymarły

dieser Brauch stirbt aus fig

ten zwyczaj r.m. wymiera

viele Sprachen sind ausgestorben fig

wiele języków wymarło

A̱u̱sgestoßene(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

Ausgestoßene

wygnaniec r.m. podn.

Ausgestoßene

parias r.m. podn.

I . suggesti̱v [zʊgɛs​ˈtiːf] PRZYM. podn.

suggestiv Frage, Wirkung:

suggestiv

sugestywny

II . suggesti̱v [zʊgɛs​ˈtiːf] PRZYSŁ. podn.

suggestiv fragen, wirken:

suggestiv

sugestywnie

gesto̱ben [gə​ˈʃtoːbən] CZ. cz. nieprzech.

gestoben pp von stieben

Zobacz też stieben

sti̱e̱ben <stiebt, stob [o. stiebte], gestoben [o. gestiebt]> [ˈʃtiːbən] CZ. cz. nieprzech. podn.

1. stieben +haben o sein:

stieben (Wassertropfen)

rozpryskiwać [f. dk. rozprysnąć] się

stieben (Funken)

sypać [f. dk. po‑] się

stieben (Staub)

kurzyć się

2. stieben +sein (Menge):

aus dem Gebüsch stieben (Vögel)

wyfrunąć z zarośli

gesto̱ßen [gə​ˈʃtoːsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gestoßen pp von stoßen

Zobacz też stoßen

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. przech.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

[po]pchnąć

stoßen (schubsen)

szturchnąć

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [f. dk. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich C. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen pot.

urazić kogoś

2. stoßen (stechen):

stoßen

zadać cios

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [f. dk. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [f. dk. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [f. dk. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

stoßen

zmielić

stoßen

rozgniatać [f. dk. rozgnieść]

stoßen

rozkruszać [f. dk. rozkruszyć]

5. stoßen CH (schieben):

stoßen

popychać

stoßen

pchać [f. dk. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. nieprzech.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk r.m. wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw B. stoßen

przylegać do czegoś

an etw B. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [f. dk. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung B. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [f. dk. napotkać] na opór

7. stoßen +haben CH (schieben, drücken):

stoßen

przesuwać [f. dk. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. zwr.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw C. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw C. stoßen

gorszyć [f. dk. z‑] się czymś

Ha̱gestolz <‑es, ‑e> RZ. r.m. żart. alt

Hagestolz

stary kawaler r.m.

als 50-jähriger Hagestolz entschloss er sich zu heiraten

jako 50-letni stary kawaler zdecydował się ożenić

ạbgestorben [ˈapgəʃtɔrbən] CZ. cz. nieprzech.

abgestorben pp von absterben

Zobacz też absterben

ạb|sterben CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. absterben:

absterben (aufhören zu leben) (Zellen, Blätter)

obumierać [f. dk. obumrzeć]

abgestorbenes Gewebe

obumarła tkanka r.ż.

2. absterben:

absterben (gefühllos werden) (Glieder)

drętwieć [f. dk. z‑]

seine Zehen waren vor Kälte wie abgestorben

palce r.m. l.mn. u jego stóp były zgrabiałe z zimna

Suggestio̱n¹ <‑, bez l.mn. > [zʊgɛs​ˈti̯oːn] RZ. r.ż.

1. Suggestion (Beeinflussung):

Suggestion

poddawanie r.n. sugestii

2. Suggestion (Wirkung):

Suggestion

sugestia r.ż.

Zu̱geständnis <‑ses, ‑se> RZ. r.n. (Entgegenkommen)

Zugeständnis

ustępstwo r.n.

jdm ein Zugeständnis machen

robić [f. dk. z‑] ustępstwo dla kogoś

preisliche Zugeständnisse machen

iść [f. dk. pojść] na ustępstwa cenowe

(Anpassung) Zugeständnis an die Mode

kierowanie r.n. się modą

I . ne̱u̱|gestalten*st. pis. CZ. cz. przech.

neugestalten pp von neu gestalten

II . ne̱u̱|gestalten*st. pis. CZ. cz. przech.

neugestalten → neu

Zobacz też neu

I . ne̱u̱ [nɔɪ] PRZYM.

1. neu (soeben hergestellt, gekauft):

neu

nowy

2. neu (aktuell):

neu

aktualny

neu Artikel, Informationen

najświeższy

die neueste Mode

najnowsza moda r.ż.

die neuesten Nachrichten

najświeższe wiadomości r.ż. l.mn.

die Neue Welt GEO

Nowy Świat r.m.

3. neu (erneut):

neu Anfang

ponowny

von neuem

jeszcze raz

von neuem

od początku

4. neu (frisch, noch nicht gebraucht):

neu Hemd

świeży

neu Hemd

nieużywany

5. neu (in letzter Zeit geschehen):

neu Errungenschaft, Meldung, Entdeckung

najnowszy

in neuerer Zeit

w ostatnim czasie

neueren Datums

nowszej daty

seit neu[e]stem

od niedawna

das Neue Testament

Nowy Testament r.m.

6. neu (unbekannt):

neu [in der Klasse] sein

być nowym [w klasie]

ich bin hier neu

jestem tutaj nowy

das war mir neu

nie wiedziałem o tym

II . ne̱u̱ [nɔɪ] PRZYSŁ.

1. neu (vor kurzem):

neu eröffnet

nowo otwarty

der Roman ist neu erschienen

powieść r.ż. ukazała się niedawno

2. neu (von vorn):

wieder ganz neu anfangen

znowu zaczynać [f. dk. zacząć] od początku

3. neu (erneut):

neu auflegen

wznawiać [f. dk. wznowić]

neu bearbeiten

przerabiać [f. dk. przerobić]

neu gestalten [o. schaffen]

tworzyć [f. dk. s‑] na nowo

neu drucken

dodrukowywać [f. dk. dodrukować]

sich neu verschulden

ponownie się zadłużać [f. dk. zadłużyć]

Ze̱i̱gestab <‑[e]s, ‑stäbe> RZ. r.m., Ze̱i̱gestock RZ. r.m. <‑[e]s, ‑stöcke>

Zeigestab

wskaźnik r.m.