Tłumaczenia dla hasła „Trabes“ w polsko » niemiecki słowniku

trans <D. ‑u, l.mn. ‑y> [traw̃s] RZ. r.m. zwykle lp podn.

trans

Trance r.ż.

wpaść w trans

in Trance fallen

mnich był w transie

der Mönch r.m. war in Trance

traper <D. ‑a, l.mn. ‑erzy> [traper] RZ. r.m.

traper

Trapper(in) r.m. (r.ż.)

trapez <D. ‑u, l.mn. ‑y> [trapes] RZ. r.m.

trapez MAT., SPORT

Trapez r.n.

trapez równoramienny

gleichseitiges Trapez

obliczyć pole powierzchni trapezu

die Oberfläche des Trapezes berechnen

obraz monitora w kształcie trapezu

trapezförmiges Monitorbild r.n.

ćwiczenia na trapezie

Trapezübungen r.ż. l.mn.

traser <D. ‑a, l.mn. ‑erzy> [traser] RZ. r.m.

1. traser TECHNOL.:

traser

Vorzeichner(in) r.m. (r.ż.)

2. traser NAUT.:

traser

Traser r.m.

traser

Anreißer r.m.

trabant <D. ‑a, l.mn. ‑y> [trabant] RZ. r.m. (samochód marki Trabant)

trabant

Trabant r.m.

trabant

Trabi r.m. pot.

jeździć trabantem

einen Trabi fahren pot.

trąba² <D. ‑by, l.mn. ‑by> [tromba] RZ. r.ż. lub r.m. odm. jak f w lp

trąba pej. pot. (fajtłapa):

trąba

Trottel r.m. pej. pot.

trąba

Tollpatsch r.m.

zwroty:

trąba jerychońska

Tölpel r.m. pej.

I . trąbić <‑bi; cz. prz. trąb f. dk. wy‑> [trombitɕ] CZ. cz. przech. pot. (pić)

trąbić

saufen wulg.

II . trąbić <‑bi; cz. prz. trąb> [trombitɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. trąbić < f. dk. za‑> (grać na trąbce):

trąbić

trompeten

trąbić

Trompete blasen

2. trąbić < f. dk. za‑> (używać klaksonu):

trąbić

hupen

trąbić

tuten

3. trąbić pot. (mówić głośno):

trąbić

brüllen

4. trąbić pot. (rozgłaszać):

trąbić o czymś

etw [hin]ausposaunen pot.

trąbić o czymś

etw an die große Glocke hängen przen. pot.

trąbka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [trompka] RZ. r.ż.

1. trąbka MUZ.:

trąbka

Trompete r.ż.

trąbka fanfarowa

Fanfarenhorn r.n.

trąbka myśliwska

Jagdhorn r.n.

2. trąbka ANAT.:

trąbka Eustachiusza

eustachische Röhre r.ż. [o. Tube r.ż. ]

trąbka Eustachiusza

Ohrtrompete r.ż.

3. trąbka ZOOL.:

trąbka

Saugrüssel r.m.

trąbka motyla

Saugrüssel des Schmetterlings

4. trąbka (przedmiot):

trąbka

Tüte r.ż.

tracz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [tratʃ] RZ. r.m.

1. tracz (robotnik):

tracz

Brettschneider r.m.

2. tracz ZOOL.:

tracz

Säger r.m.

trach [trax] WK pot.

trach, spadła półka!

Pardauz, das Regal r.n. ist runtergefallen! pot.

tragi [tragi] RZ.

tragi l.mn. < D. l.mn. ‑gów> <[lub trag]> przest (nosze):

tragi

Trage r.ż.

trakt <D. ‑u, l.mn. ‑y> [trakt] RZ. r.m.

1. trakt (droga):

trakt

Strecke r.ż.

trakt

Landstraße r.ż.

bursztynowy trakt HIST.

Bernsteinweg r.m.

2. trakt ARCHIT.:

trakt

Trakt r.m.

zwroty:

w trakcie czegoś

während [o. im Laufe] einer Sache

tramp¹ <D. ‑a, l.mn. ‑owie [lub ‑y]> [tramp] RZ. r.m. (włóczęga)

tramp

Tramp r.m.

tramp

Landstreicher(in) r.m. (r.ż.)

trasa <D. ‑sy, l.mn. ‑sy> [trasa] RZ. r.ż.

1. trasa:

trasa (droga)

Straße r.ż.

trasa (droga)

Weg r.m.

trasa (wycieczki)

Route r.ż.

trasa (ruchu)

Verkehrsweg r.m.

trasa koncertowa

Konzertroute r.ż.

wypaść z trasy

vom Weg abkommen

zmylić trasę

den Weg verfehlen

2. trasa (linia: autostrady):

trasa

Strecke r.ż.

wytyczyć trasę autostrady

die Autobahntrasse abstecken

trata <D. ‑ty, l.mn. ‑ty> [trata] RZ. r.ż. FIN.

trata (weksel)

Tratte r.ż.

trata (weksel)

gezogener Wechsel r.m.

trawa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [trava] RZ. r.ż.

1. trawa t. BOT. (roślina):

trawa

Gras r.n.

trawa morska

Meeresgras r.n.

trawy pastewne

Futtergras r.n.

hokej na trawie

Grashockey r.n.

skosić trawę

Gras mähen

mowa-trawa

belanglose Rede r.ż.

wiedzieć, co w trawie piszczy

das Gras wachsen hören

wiedzieć, co w trawie piszczy

wissen, wo es lang geht

2. trawa (trawnik):

trawa

Rasen r.m.

trasat <D. ‑a, l.mn. ‑sanci> [trasat] RZ. r.m. FIN.

trasat

Trassat r.m.

trawić <‑wi; cz. prz. traw; f. dk. s‑> [travitɕ] CZ. cz. przech.

1. trawić (wchłaniać):

trawić pokarm

verdauen

nie trawić kogoś/czegoś

jdn/etw nicht leiden können

2. trawić (niszczyć):

trawić

zehren

3. trawić (marnować, trwonić):

trawić czas na czymś

die Zeit mit etw verschwenden [o. vergeuden]

4. trawić tylko ndk.:

trawić CHEM., TECHNOL. płytę

ätzen

trawić blachę kwasem

Blech verätzen

I . tracić <‑ci; cz. prz. ‑ać f. dk. s‑> [tratɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. tracić (przestawać mieć):

tracić

verlieren

tracić kontakt z kimś/czymś

den Kontakt zu jdm/etw verlieren

tracić orientację

den Überblick verlieren

tracić ważność

verfallen

tracić kogoś/coś z oczu

jdn/etw aus den Augen verlieren

tracić na wadze

am Gewicht verlieren

tracić na wartości/znaczeniu

an Wert/Bedeutung verlieren

tracić ducha

den Mut verlieren [o. sinken lassen]

tracić rachubę czasu

das Zeitgefühl verlieren

tracić serce do kogoś/czegoś

jdn/etw immer weniger mögen

ktoś traci grunt pod nogami

jd verliert den Boden unter den Füßen

ktoś traci rozum [lub zmysły]

jd verliert den Verstand

2. tracić (marnować):

tracić okazję

versäumen

tracić okazję

verpassen

tracić czas

vergeuden

tracić czas

verschwenden

tracić pieniądze

verschwenden

3. tracić podn. (poddawać egzekucji):

tracić skazańca

hinrichten

II . tracić <‑ci; cz. prz. ‑ać f. dk. s‑> [tratɕitɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. tracić (ponosić stratę):

tracić

einen Verlust erleiden

chytry [lub skąpy] dwa razy traci przysł.

der Geizige r.m. verliert doppelt

jeden traci, drugi się bogaci przysł.

der eine verliert, der andere gewinnt

2. tracić (zmniejszać swoją wartość):

tracić w czyichś oczach

bei jdm an Ansehen verlieren

trafny [trafnɨ] PRZYM.

1. trafny (opp: chybiony):

trafny cios, strzał

treffsicher

2. trafny (adekwatny):

trafny ocena, uwaga, słowo, wyrażenie

passend

trafny ocena, uwaga, słowo, wyrażenie

treffend

trafny wybór

richtig