Tłumaczenia dla hasła „uje“ w polsko » niemiecki słowniku

I . ujść <ujdzie; cz. prz. ujdź> [ujɕtɕ]

ujść f. dk. od uchodzić

II . ujść <ujdzie; cz. prz. ujdź> [ujɕtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. (przejść)

ujść

schaffen [zu gehen]

ujść kawałek drogi

ein Stück des Weges schaffen

Zobacz też uchodzić

I . uchodzić <‑dzi; cz. prz. ‑odź; f. dk. ujść> [uxodʑitɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. uchodzić tylko dk. podn. (przejść jakiś odcinek drogi):

zdołał ujść tylko kilka kroków

er konnte nur einige Schritte gehen

2. uchodzić (uciekać):

uchodzić komuś

jdm entkommen [o. entrinnen podn. ]

ujść czyjejś uwadze

jds Aufmerksamkeit entgangen sein

3. uchodzić (unikać):

uchodzić czegoś [lub czemuś]

einer Sache C. entkommen [o. entrinnen podn. ]

ujść śmierci

dem Tod entkommen [o. entrinnen podn. ]

4. uchodzić:

uchodzić (wydobywać się) (dym, gaz)

entweichen

5. uchodzić tylko ndk. GEO.:

uchodzić (wpływać) (rzeka)

sich ergießen

uchodzić (wpływać) (rzeka)

münden

6. uchodzić tylko ndk. pot. (być uważanym):

uchodzić za kogoś

für jdn gehalten werden

uchodzić za kogoś

als jd gelten

on uchodzi za mądrego człowieka

er gilt als kluger Mensch r.m.

7. uchodzić tylko ndk. (być stosownym):

takie zachowanie nie uchodzi dziewczynie

solch ein Verhalten r.n. ist für ein Mädchen nicht angemessen

8. uchodzić (nie ponosić konsekwencji):

coś uchodzi komuś bezkarnie

jd kommt ungestraft davon

nie ujdzie ci to płazem [lub na sucho]!

damit kommst du nicht durch!

9. uchodzić tylko dk. pot. (być do przyjęcia):

te buty nie są zupełnie czyste, ale jeszcze ujdą

diese Schuhe r.m. l.mn. sind nicht ganz sauber, aber es geht [noch]

niezbyt to wygląda, ale jakoś ujdzie

das sieht nicht berauschend aus, aber es geht [noch]

jaki jest ten nowy szef? – ujdzie w tłoku

wie ist der neue Chef r.m. ? – nicht übel

II . uchodzić <‑dzi; cz. prz. ‑odź; f. dk. ujść> [uxodʑitɕ] CZ. bezosob. (nie wypadać)

nie uchodzi rozmawiać głośno podczas spektaklu

es gehört sich nicht, sich B. während der Aufführung so laut zu unterhalten

ująć [ujoɲtɕ]

ująć f. dk. od ujmować

Zobacz też ujmować

I . ujmować <‑muje; f. dk. ująć> [ujmovatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. ujmować (chwytać):

ujmować za coś

nach etw C. greifen

ujmować za coś

etw B. anfassen

2. ujmować (aresztować):

ujmować

ergreifen

ujmować

festnehmen

policjantom udało się ująć sprawcę wypadku

den Polizisten gelang es, den Unfallverursacher zu ergreifen

3. ujmować (formułować):

ujmować myśli

seine Gedanken in Worte fassen [o. kleiden]

ująć coś krótko

etw zusammenfassen

4. ujmować (pozyskiwać sympatię):

ujmować kogoś czymś

jdn durch etw einnehmen [o. gewinnen]

5. ujmować (zmniejszać):

nie ujmując mu zasług

ohne seine Verdienste herabzusetzen

niczego nie ujmując...

ohne etw auszulassen ...

II . ujmować <‑muje; f. dk. ująć> [ujmovatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

1. ujmować (chwytać się):

ujęli się za ręce

sie fassten sich B. an den Händen

2. ujmować (wstawiać się):

ujmować się za kimś

für jdn eintreten

ujma <D. ‑my, l.mn. ‑my> [ujma] RZ. r.ż. podn.

ujma

Abbruch r.m.

ujma

Beeinträchtigung r.ż. podn.

ujma na honorze

Ehrverlust r.m.

przynosić komuś ujmę

jdm Unehre machen [o. zur Unehre gereichen podn. ]

moje [moje] ZAIM. dzierż.

moje → mój

Zobacz też mój

I . mój [muj] ZAIM. dzierż.

1. mój (stosunek własności lub pokrewieństwa):

mój brat

mein Bruder r.m.

moja siostra

meine Schwester r.ż.

moje dziecko

mein Kind r.n.

moi rodzice

meine Eltern l.mn.

to jest mój samochód/moja gazeta/moje łóżko

das ist mein Wagen r.m. /meine Zeitung r.ż. /mein Bett r.n.

moja obecność/mój przyjazd

meine Anwesenheit r.ż. /Ankunft r.ż.

moje uszanowanie!

[ich] habe die Ehre!

2. mój pot. (ulubiony):

to mój kolor

das ist meine Lieblingsfarbe r.ż.

II . mój <D. mojego, bez l.mn. > [muj] RZ. r.n.

moje

Mein[ig]e r.n.

zwroty:

wyszło na moje, moje na wierzchu pot.

ich habe Recht behalten

ujemny [ujemnɨ] PRZYM. podn.

1. ujemny (negatywny):

ujemny ocena, wpływ

negativ

ujemny ocena, wpływ

schlecht

2. ujemny (oznaczony znakiem ujemnym):

ujemny biegun

negativ

ujemny liczba, temperatura

Minus-

bilans ujemny FIN.

Negativbilanz r.ż.

wynik ujemny MED.

negativer Befund r.m.

ujęcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [ujeɲtɕe] RZ. r.n.

1. ujęcie podn. (forma opracowania: postaci, tematu):

ujęcie

Auffassung r.ż.

2. ujęcie FILM:

ujęcie

Aufnahme r.ż.

aktorzy na stanowiska, powtarzamy ujęcie!

alle Schauspieler r.m. l.mn. auf die Plätze, wir wiederholen die Aufnahme!

3. ujęcie TECHNOL.:

ujęcie wody [lub wodne]

Wasserentnahmestelle r.ż.

ubek <D. ‑a, l.mn. ‑ecy [lub ‑i]> [ubek] RZ. r.m. pej. pot. HIST.

ubek

Mitarbeiter des polnischen Amtes für Staatssicherheit

ulec [ulets]

ulec f. dk. od ulegać

Zobacz też ulegać

ulegać <‑ga; f. dk. ulec> [ulegatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. ulegać (przegrać walkę):

ulec komuś

jdm unterliegen

ulec komuś

gegen jdn verlieren

2. ulegać (podporządkowywać się):

ulegać komuś/czemuś

sich B. jdm/etw unterordnen

ulegać czyimś namowom

sich B. von jdm überreden lassen

ulegać prośbom

den Bitten nachgeben

3. ulegać (doznawać jakiegoś stanu):

ulegać nastrojom

Gefühlsschwankungen unterliegen

ulegać halucynacjom

Halluzinationen haben

ulegać czyjemuś urokowi

jds Zauber erliegen

ulegać pokusie zrobienia czegoś

der Versuchung erliegen, etw zu tun

4. ulegać (podlegać działaniu):

ulegać przemianom

Veränderungen unterliegen

ulegać przemianom

sich B. verändern

ulec wypadkowi

verunglücken

ulec wypadkowi

einen Unfall erleiden

ulec zakażeniu

sich B. anstecken

ulec zepsuciu

verderben

ulec zniszczeniu

zerstört werden

ulegać obcym wpływom

fremden Einflüssen unterliegen

nie ulega wątpliwości, że...

es ist unzweifelhaft [o. steht außer Zweifel] , dass ...

5. ulegać podn. (oddawać się):

ulegać komuś

sich B. jdm hingeben

I . ujrzeć <‑rzy; cz. prz. ‑rzyj> [ujʒetɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

ujrzeć podn.:

ujrzeć

erblicken

zwroty:

ujrzeć coś/kogoś oczami [lub oczyma] wyobraźni

etw/jdn als etw sehen

ujrzeć coś/kogoś oczami [lub oczyma] wyobraźni

sich C. etw/jdn [als etw] vorstellen

ujrzeć coś/kogoś oczami [lub oczyma] wyobraźni

von etw/jdm träumen

II . ujrzeć <‑rzy; cz. prz. ‑rzyj> [ujʒetɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. ujrzeć (wyobrazić sobie):

ujrzeć

sich B. sehen [o. erblicken]

ujrzeć się w roli nauczyciela

sich in der Lehrerrolle sehen

2. ujrzeć (zobaczyć siebie wzajemnie):

ujrzeć

sich B. sehen [o. erblicken]

3. ujrzeć (zobaczyć swoje odbicie):

ujrzeć się w lustrze

sich B. im Spiegel erblicken

ujście <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [ujɕtɕe] RZ. r.n.

1. ujście:

ujście (wylot)

Auslauf r.m.

ujście (wylot)

Abzug r.m.

ujście (rynny)

Ausgang r.m.

ujście (sztolni)

Mundloch r.n.

dać ujście czemuś

einer Sache C. freien Lauf lassen

2. ujście (delta: rzeki):

ujście

Mündung r.ż.

ejże! [ejʒe] WK

1. ejże! (ostrzeżenie):

ejże!

na!

2. ejże! (powątpiewanie):

ejże!

na?