Tłumaczenia dla hasła „ELEC“ w polsko » niemiecki słowniku

elew <D. ‑a, l.mn. ‑owie [lub ‑i]> [elef] RZ. r.m.

1. elew WOJSK. (uczeń szkoły wojskowej):

elew

Kadett r.m.

elew

Zögling r.m.

elewowie ze szkoły podchorążych

Kadetten r.m. l.mn. der Offizieranwärterschule

2. elew przest (wychowanek):

elew

Eleve(Elevin) r.m. (r.ż.) przest

elew słynnego malarza

der Eleve eines bekannten Malers przest

lec <legnie> [lets] CZ. cz. nieprzech. f. dk. podn.

1. lec (położyć się):

lec

sich B. [hin]legen

lec jak długi [lub długa]

der Länge nach hinfallen

2. lec < f. dk. po‑> (stracić życie):

lec

fallen

lec

ums Leben kommen

poległ w bitwie o wolność ojczyzny

er kam bei der Schlacht um die Freiheit des Vaterlandes ums Leben

lec w grobie

ums Leben kommen

3. lec przen. (ulec zniszczeniu):

lec

zerstört werden

miasto legło w gruzach

die Stadt r.ż. versank in Schutt und Asche

ulec [ulets]

ulec f. dk. od ulegać

Zobacz też ulegać

ulegać <‑ga; f. dk. ulec> [ulegatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. ulegać (przegrać walkę):

ulec komuś

jdm unterliegen

ulec komuś

gegen jdn verlieren

2. ulegać (podporządkowywać się):

ulegać komuś/czemuś

sich B. jdm/etw unterordnen

ulegać czyimś namowom

sich B. von jdm überreden lassen

ulegać prośbom

den Bitten nachgeben

3. ulegać (doznawać jakiegoś stanu):

ulegać nastrojom

Gefühlsschwankungen unterliegen

ulegać halucynacjom

Halluzinationen haben

ulegać czyjemuś urokowi

jds Zauber erliegen

ulegać pokusie zrobienia czegoś

der Versuchung erliegen, etw zu tun

4. ulegać (podlegać działaniu):

ulegać przemianom

Veränderungen unterliegen

ulegać przemianom

sich B. verändern

ulec wypadkowi

verunglücken

ulec wypadkowi

einen Unfall erleiden

ulec zakażeniu

sich B. anstecken

ulec zepsuciu

verderben

ulec zniszczeniu

zerstört werden

ulegać obcym wpływom

fremden Einflüssen unterliegen

nie ulega wątpliwości, że...

es ist unzweifelhaft [o. steht außer Zweifel] , dass ...

5. ulegać podn. (oddawać się):

ulegać komuś

sich B. jdm hingeben

I . wlec <wlecze> [vlets] CZ. cz. przech.

1. wlec (przesuwać):

wlec

schleppen

ledwie wlec za sobą nogi

sich B. nur mit Mühe vorwärts schleppen [können]

2. wlec (ciągnąć za sobą):

wlec

hinter sich C. herziehen [o. herschleifen]

3. wlec (zabierać niepotrzebnie):

wlec

mit sich herumschleppen

II . wlec <wlecze> [vlets] CZ. cz. zwr.

1. wlec (ciągnąć się):

wlec się po ziemi (suknia)

auf dem Boden schleifen

2. wlec:

wlec (poruszać się powoli) (człowiek)

sich B. [hin]schleppen

wlec (pojazd)

sich B. schleppen

jakaś sprawa wlecze się jak smród po gaciach wulg.

eine Sache zieht sich B. ins Unendliche

3. wlec pot.:

wlec (mijać powoli) (czas)

sich B. hinschleppen [o. lange hinziehen]

4. wlec przen.:

wlec (snuć się) (dym)

ziehen

wlec (snuć się) (dym)

kriechen

elf <D. ‑a, l.mn. ‑y> [elf] RZ. r.m.

elf

Elf r.m.

elf

Elfe r.ż.

elf

Elbe r.m.

I . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli f. dk. ze‑> [mletɕ] CZ. cz. przech.

mleć kawę, pieprz, ziarno

mahlen

mleć mięso

durch den [Fleisch]wolf drehen

II . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli> [mletɕ] CZ. cz. nieprzech.

mleć ozorem [lub językiem] pot.

plappern pot.

pleć <pieli; f. dk. wy‑ [lub po‑]> [pletɕ] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

pleć grządkę, warzywa:

pleć

jäten

pleć

von Unkraut befreien

pleć chwasty

Unkraut jäten [o. auszupfen]

ciec [tɕets]

ciec → cieknąć

Zobacz też cieknąć

cieknąć <‑nie; cz. prz. ‑nij> [tɕeknoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. cieknąć < f. dk. po‑> (spływać powoli):

cieknąć

fließen

cieknąć

rinnen

łzy ciekną komuś po policzkach

die Tränen r.ż. l.mn. laufen jdm über die Wangen

komuś cieknie ślinka

jdm läuft das Wasser r.n. im Mund[e] zusammen

2. cieknąć:

cieknąć (przeciekać)

lecken

cieknąć (przeciekać)

leck sein

cieknąć (kran)

tropfen

dach cieknie

es tropft durch das Dach

[woda] cieknie z kaloryfera

das Wasser r.n. tropft aus der Heizung

[woda] cieknie z kaloryfera

die Heizung r.ż. hat ein Leck [o. leckt]

biec <biegnie; cz. prz. biegnij; pret biegł> [bjets] CZ. cz. nieprzech.

1. biec (przemieszczać się na nogach):

biec

laufen

biec

rennen

biec co tchu [lub sił w nogach]

laufen, was das Zeug r.n. hält

biec galopem

im Galopp laufen

biec galopem

galoppieren

biec kłusem

im Trab laufen

biec kłusem

traben

biec jak na skrzydłach

wie beflügelt laufen

biec z górki na pazurki

bergab [sehr schnell] rennen

2. biec (śpieszyć się):

biec

[sich B. ] [be]eilen

biegnę na zajęcia

ich muss schnell zum Unterricht

biec na pomoc

zu Hilfe eilen

3. biec (przesuwać się):

biec

vorbeiziehen

chmury biegną po niebie

Wolken r.ż. l.mn. ziehen über den Himmel

łzy biegną jej po policzkach

Tränen r.ż. l.mn. kullern ihr die Wangen herunter

biec wzrokiem za kimś/czymś

jdn/etw mit den Augen verfolgen

4. biec:

biec (mijać) (czas)

vergehen

biec (mijać) (czas)

verstreichen

coś biegnie swoim torem

etw geht seinen Gang

5. biec (prowadzić):

biec

führen

ta droga biegnie aż do wioski

dieser Weg r.m. führt bis zum Dorf

piec¹ <D. ‑a, l.mn. ‑e> [pjets] RZ. r.m.

piec (do ogrzewania)

Heizofen r.m.

piec (kuchenny)

Backofen r.m.

piec (przemysłowy)

Hochofen r.m.

piec gdański

Danziger Kachelofen r.m.

prosto z pieca

ofenfrisch

napalić w piecu

im Ofen heizen

wsadzić chleb do pieca

Brot in den Ofen schieben

zwroty:

z niejednego pieca chleb jeść

viel in der Welt herumkommen

komuś się żyje jak u Pana Boga za piecem

jd lebt wie die Made r.ż. im Speck [o. wie Gott r.m. in Frankreich]

rzec <rzeknie; cz. prz. ‑knij> [ʒets] CZ. cz. nieprzech. f. dk. podn.

można by rzec...

man könnte sagen ...

zwroty:

słowo się rzekło, kobyłka u płota przysł.

versprochen ist versprochen

słowo się rzekło, kobyłka u płota przysł.

ein Mann r.m. , ein Wort r.n.

I . siec <‑cze; cz. prz. ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] CZ. cz. przech.

1. siec:

siec (ciąć: nożem)

stechen

siec (ciąć: nożem)

stoßen

siec (szablą)

hauen

2. siec (smagać: batem, rózgą):

siec

schlagen

II . siec <‑cze; cz. prz. ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] CZ. bezosob. (zacinać)

siecze deszcz

der Regen r.m. peitscht

spec <D. ‑a, l.mn. ‑e> [spets] RZ. r.m. pot.

spec

Kanone r.ż. pot.

spec od czegoś [lub w czymś]

Kanone in etw C. pot.

wiec <D. ‑u, l.mn. ‑e> [vjets] RZ. r.m. podn.

wiec

Kundgebung r.ż.

przemawiać na wiecu

auf einer Kundgebung eine Ansprache halten