niderlandzko » niemiecki

ge·mutst [ɣəmʏtst] PRZYM.

meu·te <meute|n, meute|s> [møtə] RZ. r.ż.

Meute r.ż.

ges·te <geste|s> [ʒɛstə] RZ. r.ż.

1. geste (lichaam):

Geste r.ż.
Gebärde r.ż.

2. geste przen.:

Geste r.ż.

ge·mur·mel [ɣəmʏrməl] RZ. r.n. geen l.mn.

ge·mo·gen CZ.

gemogen volt. deelw. van mogen¹, mogen²

Zobacz też mogen , mogen

mo·gen2 <mocht, h. gemogen> [moɣə(n)] CZ. cz. przech. (sympathiek vinden)

mo·gen1 <mocht, h. gemogen> [moɣə(n)] CZ. mod cz. pos.

ge·me·den CZ.

gemeden volt. deelw. van mijden

Zobacz też mijden

mij·den <meed, h. gemeden> [mɛidə(n)] CZ. cz. przech.

1. mijden (ontwijken):

2. mijden (er niet komen):

ge·mei·er [ɣəmɛiər] RZ. r.n. geen l.mn.

Gerede r.n. pot.
Geschwätz r.n. pot.

ge·bin·te RZ. r.n.

gebinte → gebint

Zobacz też gebint

ge·bint <ge|binten> [ɣəbɪnt] RZ. r.n.

1. gebint (bint, dakspant):

Gebinde r.n.

2. gebint (balkwerk):

Gebälk r.n.
Balkenwerk r.n.

ge·hal·te <gehalte|n, gehalte|s> [ɣəhɑltə] RZ. r.n.

2. gehalte (betrekkelijke hoeveelheid):

Gehalt r.m.

ge·lof·te <gelofte|n, gelofte|s> [ɣəlɔftə] RZ. r.ż.

1. gelofte (plechtige belofte):

Gelöbnis r.n.
Gelübde r.n.

2. gelofte rel.:

Gelübde r.n.

ge·mis [ɣəmɪs] RZ. r.n. geen l.mn.

1. gemis (het niet bezitten van iets):

Mangel r.m.
Entbehren r.n.
bij gemis aan [o. van ]
in Ermangelung form. +D.

2. gemis (verlies):

Verlust r.m.

ge·mak <gemak|ken> [ɣəmɑk] RZ. r.n.

1. gemak (aangename rust):

Geruhsamkeit r.ż.

3. gemak (vermogen om iets zonder inspanning te verrichten):

Leichtigkeit r.ż.

ge·mok [ɣəmɔk] RZ. r.n. geen l.mn.

Gemurre r.n. pot.

ge·maal1 <ge|malen, gemaal|s> [ɣəmal] RZ. r.m.

gem·ber [ɣɛmbər] RZ. r.m. geen l.mn.

Ingwer r.m.

ge·moed <gemoed|eren> [ɣəmut] RZ. r.n.

ge·mors [ɣəmɔrs] RZ. r.n. geen l.mn.

mi·nu·te [minyt]


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski