niderlandzko » niemiecki

ge·lof·te <gelofte|n, gelofte|s> [ɣəlɔftə] RZ. r.ż.

1. gelofte (plechtige belofte):

Gelöbnis r.n.
Gelübde r.n.

2. gelofte rel.:

Gelübde r.n.

ge·lo·vi·ge <gelovige|n> [ɣəlovəɣə] RZ. r.m. en r.ż.

Gläubige(r) r.ż. (r.m.)

ge·loei [ɣəluj] RZ. r.n. geen l.mn.

1. geloei (geluid van runderen):

Muhen r.n.
Brüllen r.n.

2. geloei przen. (gejoel, geschreeuw):

Gebrüll r.n.

3. geloei (storm, wind, vuur):

Heulen r.n.

ge·lo·ven1 <geloofde, h. geloofd> [ɣəlovə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ge·lo·gen CZ.

gelogen volt. deelw. van liegen

Zobacz też liegen

ge·lo·pen CZ.

gelopen volt. deelw. van lopen¹, lopen², lopen³

Zobacz też lopen , lopen , lopen

lo·pen3 <liep, h./i. gelopen> [lopə(n)] CZ. cz. nieprzech.

10. lopen (blootgesteld worden aan):

11. lopen (geschikt zijn om op, in te lopen):

lo·pen2 <liep, h. gelopen> [lopə(n)] CZ. cz. przech. (deelnemen aan)

lo·pen1 <liep, h./i. gelopen> [lopə(n)] CZ. cz. bezosob. ww (naderen)


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski