W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „kleder“ w niderlandzko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

kle·den: czasownik
le·der: rzeczownik
klep·per: rzeczownik
klet·ser: rzeczownik
kleu·ter: rzeczownik
klad·der: rzeczownik
klod·der: rzeczownik
kle·dij: rzeczownik
kleed: rzeczownik
kle·ren: rzeczownik
kleur: rzeczownik
kle·pel: rzeczownik
kle·ven: czasownik
kle·ding: rzeczownik
kleu·ren: czasownik
klem·men: czasownik
klep·pen: czasownik
kles·sen: czasownik
klet·sen: czasownik
kleu·men: czasownik

Widzisz podobne wyniki: leder , kleden , klodder , kladder , kleuter , kletser , klepper , kleven , klepel , kleur , kleren , kleed , kledij , kleunen , kleumen , kletsen , klessen , kleppen , klemmen , kleuren i kleding

kle·den <kleedde, h. gekleed> [kledə(n)] CZ. cz. przech.

1. kleden (aankleden):

in het wit gekleed gaan

weiß [o. in Weiß] gekleidet gehen

2. kleden (verwoorden, weergeven):

kleiden form.

zijn gedachten in woorden kleden

seine Gedanken in Worte kleiden [o. fassen]

3. kleden ((van kledingstukken) een bepaald effect hebben):

dat pakje kleedt je goed

dieses Kostüm kleidet dich gut

le·der [ledər] RZ. r.n. geen l.mn.

leder → leer¹

Zobacz też leer , leer

leer² <leren> [ler] RZ. r.ż.

1. leer (doctrine, stelsel; les):

leer

Lehre r.ż.

de leer van het geluid

die Lehre vom Schall

bij iem in de leer gaan

bei jdm in die Lehre gehen

hij is niet zuiver in de leer

er ist nicht rechtgläubig

laat (je) dat een leer zijn

lass dir das eine Lehre sein

2. leer (ladder):

leer

Leiter r.ż.

leer

Trittleiter r.ż.

leer¹ [ler] RZ. r.n. geen l.mn. (bewerkte dierenhuid)

leer

Leder r.n.

uit andermans leer is het goed riemen snijden przysł.

aus fremdem Leder ist gut Riemen schneiden

leer om leer

Wurst wider Wurst

van leer trekken

vom Leder ziehen

klep·per <klepper|s> [klɛpər] RZ. r.m.

1. klepper (rijpaard):

Reitpferd r.n.

2. klepper (houten sandaal):

Holzsandale r.ż.

klet·ser <kletser|s> [klɛtsər] RZ. r.m.

1. kletser (praatziek persoon):

Schwätzer r.m.

2. kletser (kwaadspreker):

Schwätzer r.m.

Klatschmaul r.n.

3. kletser (iem die onzin uitslaat):

Quatschkopf r.m.

Schwaf(e)ler r.m.

kleu·ter <kleuter|s> [kløtər] RZ. r.m.

Kind r.n. im Vorschulalter

Kind im Kindergartenalter

klad·der RZ. r.m.

kladder → kladderaar

Zobacz też kladderaar

klad·de·raar <kladderaar|s> [klɑdərar] RZ. r.m.

kladderaar (knoeier)

Schmierfink r.m.

kladderaar (schilder)

Kleckser r.m.

klod·der <klodder|s> [klɔdər] RZ. r.m.

Klecks r.m.

kle·dij [kledɛi] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. kledij (wijze van gekleed gaan):

Kleidung r.ż.

Bekleidung r.ż.

Aufzug r.m. pej.

2. kledij (kleren):

Kleider l.mn.

Kleidung r.ż.

kleed <kleden> [klet] RZ. r.n.

1. kleed:

kleed (op tafel e.d.)

Decke r.ż.

kleed (vloerkleed)

Teppich r.m.

2. kleed (kledingstuk voor mannen):

Gewand r.n.

kle·ren [klerə(n)] RZ.

Kleider l.mn.

kleren (kleding vooral)

Kleidung r.ż.

kleren (kleding vooral)

Klamotten l.mn. pot.

kleren (kleding vooral)

Sachen l.mn. pot.

dat gaat iem niet in zijn koude kleren zitten przen.

das geht jdm ganz schön unter die Haut

met kleren en al

in voller Bekleidung

kleren maken de man przysł.

Kleider machen Leute

kleur <kleur|en> [klør] RZ. r.ż.

Farbe r.ż.

een kleur als een boei hebben

knallrot im Gesicht sein

kleur bekennen ook przen.

complementaire kleuren

Komplementärfarben l.mn.

zij heeft een frisse kleur

sie hat eine frische Farbe

iets in geuren en kleuren vertellen przen.

etw in allen Farben schildern

kleur geven aan een verhaal przen.

einer Geschichte Farbe verleihen

kleur houden

een kleur krijgen (blozen)

wat voor kleur ogen heeft ze?

welche Augenfarbe hat sie?

de kleur trok weg uit zijn gezicht

er wurde bleich im Gesicht

met een kleur uitkomen (kartenspeel)

eine Farbe ausspielen

mooi van kleur

schön in der Farbe

donker van kleur

van kleur veranderen

die Farbe wechseln

zijn kleur verliezen

die Farbe verlieren

zachte/sprekende kleuren

zarte/kräftige Farben l.mn.

een zee/een orgie van kleuren

ein Farbenmeer/eine Farborgie

kle·pel <klepel|s> [klepəl] RZ. r.m.

Klöppel r.m.

Schwengel r.m.

kle·ven¹ <kleefde, h. gekleefd> [klevə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kleven (vast blijven zitten):

haften (bleiben)

blijven kleven przen.

hängen bleiben

2. kleven przen.:

3. kleven (kleverig zijn):

klitschen pot.

kle·ding [kledɪŋ] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. kleding (het kleden):

Bekleidung r.ż.

Kleiden r.n.

Bekleiden r.n.

2. kleding (kleren):

Kleidung r.ż.

Bekleidung r.ż.

Kleider l.mn.

de kleding naar maat

die Maßkleidung

kleu·ren² <kleurde, h. gekleurd> [klørə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kleuren (verven: met potlood of kwast):

malen

2. kleuren (kleur aannemen):

3. kleuren (blozen):

hij kleurde tot achter zijn oren

er wurde rot bis hinter die Ohren

klem·men¹ <klemde, h. geklemd> [klɛmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klemmen (knellend vastzitten):

het raam klemt

das Fenster klemmt

2. klemmen:

klemmen (overtuigen, dwingen)

klemmen (reden, noodzaak)

dat betoog klemt

diese Beweisführung überzeugt

klep·pen <klepte, h. geklept> [klɛpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kleppen:

kleppen (kort, helder geluid laten horen: eenmalig)

kleppen (kort, helder geluid laten horen: meermalig)

kleppen (dichtvallen)

er staat een deur te kleppen

da klappert eine Tür

2. kleppen (kort geluid):

3. kleppen (babbelen):

4. kleppen:

kleppen (klok)

kleppen (met lichte klank)

bimmeln pot.

kles·sen¹ CZ. cz. przech.

klessen → kletsen¹

Zobacz też kletsen , kletsen

klet·sen² <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kletsen ook pej.:

kletsen (praten)

kletsen (snel en onophoudelijk)

kletsen (snel en onophoudelijk)

kletsen (verraden)

kletsen (verraden)

2. kletsen (onder elkaar babbelen):

quatschen pot.

wij hebben gezellig gekletst

wir haben gemütlich geplaudert

3. kletsen (roddelen):

tratschen pot.

er werd over hem gekletst

es wurde über ihn geklatscht

4. kletsen (onzin verkopen):

hij kletst maar wat

er labert doch nur

5. kletsen:

kletsen (het geluid ‘klets’ laten horen)

kletsen (helder geluid)

klet·sen¹ <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] CZ. cz. przech.

1. kletsen (met een kletsend geluid werpen):

2. kletsen (hard gooien, slaan):

klet·sen¹ <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] CZ. cz. przech.

1. kletsen (met een kletsend geluid werpen):

2. kletsen (hard gooien, slaan):

kleu·men <kleumde, h. gekleumd> [klømə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zitten te kleumen

frieren wie ein Schneider

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski