Tłumaczenia dla hasła „haulen“ w niemiecko » polski słowniku

I . ha̱u̱en¹ <haut, haute [o. hieb], gehauen [o. REG: gehaut]> [ˈhaʊən] CZ. cz. przech. pot. (schlagen, verprügeln)

hauen

bić [f. dk. z‑]

hauen

lać [f. dk. z‑ ]pot.

hauen

tłuc [f. dk. s‑ ]pot.

er hat ihn grün und blau gehauen

stłukł go na kwaśne jabłko pot.

jdm eine hauen

spoliczkować kogoś

II . ha̱u̱en¹ <haut, haute [o. hieb], gehauen [o. REG: gehaut]> [ˈhaʊən] CZ. cz. nieprzech. +haben

1. hauen pot. (schlagen):

er hat ihm [anerkennend] auf die Schulter gehauen

[on] poklepał go [z uznaniem] po plecach

jdm ins Gesicht hauen

uderzać [f. dk. uderzyć] kogoś w twarz

mit der Faust auf den Tisch hauen

walić [f. dk. walnąć] pięścią w stół pot.

auf die Pauke hauen pot. (ausgelassen feiern)

szaleć [f. dk. za‑]

auf die Pauke hauen (prahlen)

robić [f. dk. z‑] szum

2. hauen (angreifen):

er hieb mit dem Schwert auf den Angreifer

zaatakował napastnika mieczem

ha̱u̱sen [ˈhaʊzən] CZ. cz. nieprzech. pej. pot.

1. hausen (erbärmlich wohnen):

hausen

gnieździć się

[in einer Bruchbude] hausen

koczować [w ruderze] pot.

2. hausen (wüten):

in etw C. hausen (Sturm)

pustoszyć [f. dk. s‑] coś

in etw C. hausen (Person)

demolować [f. dk. z‑] coś

fa̱u̱len [ˈfaʊlən] CZ. cz. nieprzech. +haben o sein

faulen (Laub)

gnić [f. dk. z‑]

faulen (Obst)

pleśnieć [f. dk. za‑ lub s‑]

faulen Holz

butwieć [f. dk. z‑]

faulen Zahn

próchnieć [f. dk. s‑]

ja̱u̱len [ˈjaʊlən] CZ. cz. nieprzech. (Hund)

jaulen

skomleć [f. dk. za‑]

ma̱u̱len [ˈmaʊlen] CZ. cz. nieprzech. pej. pot.

maulen

stroić fochy pot.

maulen (murren)

sarkać

hạllen [ˈhalən] CZ. cz. nieprzech.

1. hallen:

hallen (schallen) (Schrei)

rozbrzmiewać

hallen (Stimme, Schuss)

rozlegać [f. dk. rozlec] się

2. hallen (nachhallen, widerhallen: Schritte):

hallen

odbijać [f. dk. odbić] się echem

I . ha̱u̱chen [ˈhaʊxən] CZ. cz. nieprzech.

gegen [o. in] etw B. hauchen

chuchać [f. dk. chuchnąć] na [lub w] coś

II . ha̱u̱chen [ˈhaʊxən] CZ. cz. przech.

eine Antwort hauchen

wyszeptać odpowiedź

jdm etw ins Ohr hauchen

szeptać [f. dk. szepnąć] komuś coś na ucho

I . gra̱u̱len [ˈgraʊlən] CZ. cz. przech. pot.

jdn aus etw graulen

wypędzać [f. dk. wypędzić] kogoś z czegoś

jdn aus dem Haus graulen

wypędzić kogoś z domu

niemand konnte ihn leiden und so wurde er schließlich aus seinem Amt gegrault

nikt nie mógł go znieść i wreszcie przegoniono go z jego urzędu

II . gra̱u̱len [ˈgraʊlən] CZ. cz. zwr. pot.

graulen

bać się

kleine Kinder graulen sich meist vor der Dunkelheit

małe dzieci ntpl zazwyczaj boją się ciemności

III . gra̱u̱len [ˈgraʊlən] CZ. bezosob. pot.

jdm [o. jdn] grault es vor etw C./jdm

ktoś się czegoś boi

mir [o. mich] grault schon vor der nächsten Steuerprüfung

[ja] już się boję następnej kontroli podatkowej

I . kra̱u̱len¹ [ˈkraʊlən] CZ. cz. nieprzech. +haben o sein SPORT

kraulen

pływać kraulem

II . kra̱u̱len¹ [ˈkraʊlən] CZ. cz. przech. +haben o sein

hundert Meter kraulen

płynąć [f. dk. prze‑] sto metrów kraulem

I . ha̱u̱tẹng [ˈ-​ˈ-] PRZYM.

hauteng Jeans, Pullover, Kleid:

hauteng

przylegający do ciała

II . ha̱u̱tẹng [ˈ-​ˈ-] PRZYSŁ.

hauteng anliegen

przylegać do skóry

hauteng anliegen

opinać ciało

Ha̱u̱fen <‑s, ‑> [ˈhaʊfən] RZ. r.m.

1. Haufen (Anhäufung):

Haufen

stos r.m.

Haufen

sterta r.ż.

Haufen

kupa r.ż. pot.

ein Haufen Stroh

sterta słomy

ein Haufen Sand

kupa piachu pot.

alles auf einen Haufen werfen

rzucać [f. dk. rzucić] wszystko na jedną kupę pot.

etw über den Haufen werfen pot.

zniweczyć coś

jdn über den Haufen rennen/fahren pot.

potrącić [lub przewrócić] kogoś biegnąc/jadąc

jdn über den Haufen schießen pot.

zastrzelić kogoś

2. Haufen pot. (große Menge):

Haufen

kupa r.ż. pot.

ein Haufen Geld/Zeit/Arbeit/Freunde

kupa pieniędzy/czasu/pracy/przyjaciół pot.

ich habe ein Haufen Probleme mit ihm

mam z nim mnóstwo problemów

3. Haufen (Schar):

Haufen

tłum r.m.

ein Haufen von Menschen

tłum ludzi

4. Haufen (Gruppe, Gemeinschaft):

Haufen

gromada r.ż.

Haufen

zgraja r.ż. pot.

ein Haufen Kinder

gromada dzieci

ein wilder Haufen

dzika sfora r.ż. fig pot.

wir sind ein toller Haufen

jesteśmy zgranym zespołem

I . hä̱u̱fen [ˈhɔɪfən] CZ. cz. przech.

häufen Vorräte

gromadzić [f. dk. z‑]

häufen Ämter

mnożyć [f. dk. na‑]

sich C. Reis auf den Teller häufen

napełnić sobie talerz ryżem

II . hä̱u̱fen [ˈhɔɪfən] CZ. cz. zwr.

häufen (Abfall, Müll)

gromadzić [f. dk. na‑] się

häufen (Fälle, Vorkommnisse, Beschwerden)

mnożyć [f. dk. na‑] się

Zobacz też gehäuft

I . gehä̱u̱ft [gə​ˈhɔɪft] PRZYM.

1. gehäuft (voll):

gehäuft Löffel

czubaty

ein gehäufter Esslöffel Mehl

czubata łyżka r.ż. stołowa mąki

2. gehäuft (wiederholt):

gehäuft Auftreten

częsty

II . gehä̱u̱ft [gə​ˈhɔɪft] PRZYSŁ. (häufig)

gehäuft auftreten

często

I . hä̱u̱ten [ˈhɔɪtən] CZ. cz. przech.

häuten Fisch

obierać [f. dk. obrać] z łusek

häuten Hasen

ściągać [f. dk. ściągnąć] skórę

häuten Hasen

zdejmować [f. dk. zdjąć] skórę

häuten Pfirsich

obierać [f. dk. obrać] ze skórki

II . hä̱u̱ten [ˈhɔɪtən] CZ. cz. zwr.

häuten (Tiere)

linieć [f. dk. wy‑]

häuten (Schlangen, Eidechsen)

zrzucać [f. dk. zrzucić] skórę

Hauen RZ.

Hasło od użytkownika

ein Hauen und Stechen idiom

zażarte współzawodnictwo r.n.