Tłumaczenia dla hasła „knaupen“ w niemiecko » polski słowniku

I . knạllen CZ. cz. nieprzech.

1. knallen +haben:

knallen (einen Knall von sich geben) (Tür)

trzaskać [f. dk. trzasnąć]

knallen (Peitsche)

śmigać [f. dk. śmignąć]

knallen (Korken)

strzelać [f. dk. strzelić]

knallen (Feuerwerkskörper)

wybuchać [f. dk. wybuchnąć]

knallen (Schuss)

padać [f. dk. paść]

den Korken knallen lassen

strzelić korkiem [butelki]

2. knallen +haben (ein Geräusch erzeugen):

mit der Tür knallen

trzaskać [f. dk. trzasnąć] drzwiami

mit der Peitsche knallen

śmigać [f. dk. śmignąć] biczem

3. knallen +sein pot. (prallen):

gegen die Wand/die Tür knallen

walić [f. dk. walnąć] w ścianę/drzwi pot.

auf den Boden knallen

runąć na ziemię

mit dem Auto gegen eine Mauer knallen

roztrzaskać samochód o mur

mit dem Kopf gegen die Wand knallen

uderzać [f. dk. uderzyć] głową o ścianę

4. knallen +haben pot. (schießen):

wild um sich knallen

strzelać na ślepo dookoła

5. knallen +haben pot. (Knallkörper zünden):

knallen

odpalać [f. dk. odpalić] petardę

6. knallen +haben pot.:

knallen (scheinen) (Sonne)

prażyć

7. knallen +sein:

knallen (zerspringen) (Reifen, Ballon)

pękać [f. dk. pęknąć]

II . knạllen CZ. cz. przech.

1. knallen (zuschlagen):

die Tür knallen

trzaskać [f. dk. trzasnąć] drzwiami

2. knallen pot. (werfen):

das Päckchen auf den Tisch/in die Ecke knallen

rzucać [f. dk. rzucić] paczkę [z hukiem] na stół/w kąt

den Hörer auf die Gabel knallen

trzaskać [f. dk. trzasnąć] słuchawką

sie knallte das Buch auf den Tisch

rzuciła książkę [z hukiem] na stół

3. knallen (schlagen):

jdm die Faust ins Gesicht knallen

walić [f. dk. walnąć] kogoś pięścią w twarz

jdm eine knallen pot.

walnąć kogoś pot.

III . knạllen CZ. cz. zwr. pot.

sich aufs Sofa knallen

walnąć się na tapczan pot.

IV . knạllen CZ. bezosob. +haben

es knallt (eine Tür fällt zu)

trzaskają drzwi

es knallt (ein Korken springt heraus)

strzela korek [z butelki]

es knallt (ein Unfall passiert)

jest kraksa

es knallt (ein Knallkörper zündet)

wybucha petarda

es knallt (ein Schuss fällt)

słychać strzał

Hände hoch, sonst knallt’s [o. oder es knallt]! pot.

ręce do góry, bo strzelam!

es hat mal wieder geknallt fig pot. (es gab einen Streit)

znowu doszło do kłótni

knạpsen [ˈknapsən] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. knapsen (sparsam sein):

knapsen

żyć oszczędnie

bei drei Kindern muss ich mit dem Haushaltsgeld knapsen

przy trójce dzieci muszę się oszczędnie obchodzić z budżetem domowym

2. knapsen (schwer fertig werden mit):

an etw C. knapsen

nie móc się z czymś uporać

an meiner Scheidung hatte ich lange zu knapsen

długo nie mogłem uporać się z rozwodem

knạrren [ˈknarən] CZ. cz. nieprzech.

knarren (Diele, Treppe)

skrzypieć [f. dk. skrzypnąć]

knarren (Bett)

trzeszczeć [f. dk. za‑]

das Knarren

trzeszczenie r.n.

das Knarren

skrzypienie r.n.

I . knạcken [ˈknakən] CZ. cz. przech.

1. knacken (zusammenpressen und öffnen):

knacken Nuss

rozłupywać [f. dk. rozłupać]

an etw C. zu knacken haben fig pot.

męczyć [f. dk. na‑] się z czymś

2. knacken pot. (dechiffrieren):

knacken Code

łamać [f. dk. z‑]

knacken Aufgabe

rozwiązywać [f. dk. rozwiązać]

sein Hobby ist es, Rätsel zu knacken

jego hobby to rozwiązywanie r.n. zagadek

3. knacken pot. (aufbrechen):

ein Auto/einen Safe knacken

włamywać [f. dk. włamać] się do samochodu/sejfu

4. knacken sl (zerquetschen):

knacken Läuse, Flöhe

rozgniatać [f. dk. rozgnieść]

knacken Läuse, Flöhe

miażdżyć [f. dk. z‑]

II . knạcken [ˈknakən] CZ. cz. nieprzech.

1. knacken +haben:

knacken (kurzen, hellen Ton von sich geben) (Holz, Diele, Gebälk)

trzeszczeć [f. dk. za‑]

2. knacken +haben (Geräusch erzeugen):

mit den Fingern knacken

strzelać [f. dk. strzelić] palcami

3. knacken +sein pot. (entzweigehen):

knacken

łamać [f. dk. z‑] się

mir ist der Stock geknackt

złamał mi się kij

4. knacken +haben pot. (schlafen):

knacken

kimać pot.

III . knạcken [ˈknakən] CZ. bezosob. +haben

es knackt in der Leitung

trzeszczy na linii

es knackt im Gebälk

belki r.ż. l.mn. trzeszczą

jdm knackt es in den Gelenken

komuś strzela w stawach

es knackt im Radio

radio r.n. trzeszczy

kne̱i̱pen [ˈknaɪpən] CZ. cz. nieprzech. REG

kneipen → kneifen

Zobacz też kneifen

I . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. przech.

1. kneifen (zwicken):

kneifen

szczypać [f. dk. uszczypnąć]

jdn [o. jdm] in den Arm kneifen

szczypać [f. dk. uszczypnąć] kogoś w ramię

2. kneifen (zusammenpressen):

kneifen Augenlider, Lippen

zaciskać [f. dk. zacisnąć]

II . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. nieprzech.

1. kneifen:

kneifen (zu eng sein) (Gummiband, Hose)

cisnąć

2. kneifen pej. pot. (sich drücken):

vor jdm kneifen

unikać kogoś

vor einer Auseinandersetzung kneifen

unikać konfrontacji

knọspen CZ. cz. nieprzech.

knospen

wypuszczać [f. dk. wypuścić] pąki

Kna̱u̱ser(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈknaʊzɐ] RZ. r.m.(r.ż.) pej. pot.

Knauser(in)

kutwa r.m. o r.ż. pej. pot.

I . knạpp [knap] PRZYM.

1. knapp (gering):

knapp Gehalt

niewielki

knapp Gehalt

ledwo wystarczający

die Vorräte sind knapp

zapasy r.m. l.mn. ledwo wystarczają

die Stellen sind knapp

brakuje miejsc pracy

die Zeit ist knapp

czas r.m. ucieka

knapp werden (Geld, Vorräte)

zmniejszać [f. dk. zmniejszyć] się

knapp werden (Geld, Vorräte)

topnieć [f. dk. s‑]

das Wasser wurde knapp

wody ledwie wystarczało

ich bin knapp bei Kasse

u mnie się nie przelewa

ich bin knapp mit der Zeit

brakuje mi czasu

mit knapper Not entkommen

ledwo ujść [lub uciec]

2. knapp (eng):

knapp Hose, Bluse

obcisły

knapp Hose, Bluse

ciasny

3. knapp (kaum ausreichend):

knapp

niedostateczny

knapp Ergebnis, Sieg

marny

knapp Mehrheit

znikomy

einen knappen Sieg erzielen

odnosić [f. dk. odnieść] niewielkie zwycięstwo

mit knapper Mehrheit

znikomą większością

das wird [zeitlich] zu knapp

nie wystarczy na to czasu

knapper Geldmarkt FIN.

szczupły rynek r.m. pieniężny

4. knapp (nicht ganz):

ein knapper Meter

niecały metr

ein knappes Pfund

niecałe pół kilo

eine knappe Stunde

niecała godzina r.ż.

vor einer knappen Woche

przed niecałym tygodniem

5. knapp (kurz):

knapp Antwort, Worte

zwięzły

in knappen Worten

w zwięzłych słowach

zwroty:

und nicht zu knapp! pot.

nie skąp [lub żałuj] ! pot.

II . knạpp [knap] PRZYSŁ.

1. knapp (mäßig):

knapp bemessen sein

być niewystarczającym

das Gehalt ist eher knapp bemessen

pensja r.ż. jest mizerna

jdn knapp halten pot.

trzymać kogoś bardzo krótko pot.

2. knapp (nicht ganz):

knapp zwei Jahre alt sein

mieć prawie dwa lata

knapp hundert Euro kosten

kosztować prawie sto euro

3. knapp (haarscharf):

knapp verlieren

nieomal

knapp verlieren

prawie że

knapp gewinnen

prawie wygrać

der Gefahr nur knapp entkommen

ledwie uniknąć niebezpieczeństwa

4. knapp (dicht):

knapp über den Knöcheln enden

kończyć się tuż nad kostką

das Auto fuhr knapp an mir vorbei

samochód r.m. przejechał tuż obok mnie

5. knapp (eng):

knapp sitzen (Kleidung)

być obcisłym

6. knapp (kurz):

knapp formulieren

zwięźle

knapp grüßen

powitać [kogoś] w paru słowach

hu̱pen [ˈhuːpən] CZ. cz. nieprzech.

hupen

trąbić [f. dk. za‑]

hupen

dawać [f. dk. dać] sygnał klaksonem

das Hupen

trąbienie r.n.

knarzen CZ.

Hasło od użytkownika

knarzen cz. nieprzech.

skrzypieć

knarzen cz. nieprzech.

trzeszczeć

Knarzen RZ.

Hasło od użytkownika

Knarzen r.n.

chrobot r.m.

Knappe RZ.

Hasło od użytkownika

Knappe (Bergmann) r.m.

gwarek r.m. hist