Tłumaczenia dla hasła „melieren“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

geli̱e̱ren* [ʒe​ˈliːrən] CZ. cz. nieprzech. (Saft)

gelieren

galaretowacieć [f. dk. z‑]

möbli̱e̱ren* [mø​ˈbliːrən] CZ. cz. przech.

möblieren

meblować [f. dk. u‑]

möbliertes Zimmer

umeblowany pokój r.m.

möbliert wohnen

mieszkać w umeblowanym mieszkaniu

emuli̱e̱ren* [emu​ˈliːrən] CZ. cz. przech. INF.

emulieren

emulować

I . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] CZ. cz. przech.

1. verlieren (nicht mehr finden):

verlieren Schlüssel, Handschuhe

gubić [f. dk. z‑]

du hast hier nichts verloren! pot.

nie masz tu nic do szukania! pot.

das [o. so etwas] hat hier nichts verloren! pot.

to nie jest tutaj mile widziane!

was hast du hier verloren? pot.

czego tutaj szukasz? pot.

an ihr ist eine Journalistin/Schauspielerin verloren gegangen pot.

mogła z niej być dobra dziennikarka/aktorka

2. verlieren a. fig (nicht mehr haben):

verlieren Freunde, Vertrauen, Arbeitsplatz

tracić [f. dk. s‑]

wir dürfen keine Zeit mehr verlieren

nie możemy tracić ani chwili

seine Stelle verlieren

utracić posadę

Luft verlieren

brakować powietrza

die Beherrschung verlieren

tracić [f. dk. s‑] panowanie

3. verlieren (entweichen lassen):

das Auto verliert Öl

z samochodu wycieka olej r.m.

der Reifen verliert Luft

z opony uchodzi powietrze r.n.

er verlor kein Wort darüber

nie powiedział ani słowa na ten temat

4. verlieren (nicht gewinnen):

verlieren Krieg, Spiel, Prozess

przegrywać [f. dk. przegrać]

jd hat nichts [mehr] zu verlieren

ktoś nie ma już nic [więcej] do stracenia

jdn verloren geben

uważać kogoś za beznadziejny przypadek

etw verloren geben

uważać coś za stracone

II . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] CZ. cz. nieprzech.

an Bedeutung C. verlieren

tracić [f. dk. s‑] na znaczeniu

das Flugzeug verliert an Höhe

samolot r.m. obniżył swój lot

die Währung verliert an Wert

kurs r.m. spada

III . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] CZ. cz. zwr.

1. verlieren:

verlieren (schwächer werden) (Spontanität)

ginąć [f. dk. z‑]

verlieren (Nervosität, Angst)

znikać [f. dk. zniknąć]

der Lärm verlor sich in der Ferne

hałas r.m. nikł w oddali

2. verlieren:

verlieren (sich nicht mehr finden) (Menschen)

gubić [f. dk. z‑] się

sich in Details verlieren

gubić się w szczegółach

(sich einer Sache hingeben) er hat sich in seinen Gedanken ganz verloren

całkiem pogrążył się w swoich myślach

fili̱e̱ren [fi​ˈliːrən] CZ. cz. przech. GASTR.

etw B. filieren

filetować coś

poli̱e̱ren* [po​ˈliːrən] CZ. cz. przech.

polieren Schuhe

pucować [f. dk. wy‑]

polieren Brille

czyścić [f. dk. wy‑]

polieren Auto, Möbel, Metall

polerować [f. dk. wy‑]

polieren Stil, Ausdruck fig

wygładzać [f. dk. wygładzić]

glatt polieren

glansować [f. dk. wy‑]

glatt polieren

pucować [f. dk. wy‑] do połysku

zwroty:

jdm die Fresse [o. Schnauze] polieren pot.

obić komuś mordę [lub pysk] pot.

ziseli̱e̱ren* [tsize​ˈliːrən] CZ. cz. przech.

ziselieren

cyzelować [f. dk. wy‑]

defili̱e̱ren* [defi​ˈliːrən] CZ. cz. nieprzech. +haben o sein

defilieren

defilować [f. dk. prze‑]

defilieren

maszerować [f. dk. prze‑]

demoli̱e̱ren* [demo​ˈliːrən] CZ. cz. przech.

1. demolieren (beschädigen):

demolieren Fahrzeug

demolować [f. dk. z‑]

völlig demoliert

kompletnie zdemolowany

2. demolieren austr. (abreißen):

demolieren

burzyć [f. dk. z‑]

duelli̱e̱ren* [duɛ​ˈliːrən] CZ. cz. zwr.

sich [mit jdm] duellieren

pojedynkować się [z kimś]

moduli̱e̱ren* [modu​ˈliːrən] CZ. cz. przech.

modulieren MUS, TECHNOL.

modulować

reguli̱e̱ren* [regu​ˈliːrən] CZ. cz. przech.

1. regulieren (einstellen):

regulieren Lautstärke, Temperatur

regulować [f. dk. wy‑]

2. regulieren Fluss:

regulieren

regulować [f. dk. u‑]

3. regulieren:

regulieren (regeln)

regulować [f. dk. u‑]

regulieren (durch Verordung)

normować [f. dk. u‑]

einen Schaden regulieren

wyrównywać [f. dk. wyrównać] szkodę

simuli̱e̱ren* [zimu​ˈliːrən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

simulieren

symulować

avali̱e̱ren* [ava​ˈliːrən] CZ. cz. nieprzech.

avalieren FIN., PR.

awalizować

avalieren FIN., PR.

podpisać weksel jako poręczyciel r.m.

I . isoli̱e̱ren* [izo​ˈliːrən] CZ. cz. przech.

1. isolieren TECHNOL. (abdichten):

etw [gegen Kälte/Wärme] isolieren

izolować [f. dk. za‑] coś [od zimna/ciepła]

2. isolieren (absondern):

jdn [von jdm/etw] isolieren Häftlinge

izolować [f. dk. od‑] kogoś [od kogoś/czegoś]

isoliert leben

żyć w odosobnieniu

die Virusträger wurden von den anderen Patienten isoliert

chorzy r.m. l.mn. zarażeni wirusem zostali odizolowani od reszty pacjentów

II . isoli̱e̱ren* [izo​ˈliːrən] CZ. cz. zwr.

sich [von jdm/etw] isolieren

izolować [f. dk. od‑] się [od kogoś/czegoś]

sich von seiner Umgebung isolieren

izolować się od otoczenia

koali̱e̱ren* [koʔa​ˈliːrən] CZ. cz. nieprzech. POLIT.

[mit jdm] koalieren

wchodzić [f. dk. wejść] w koalicję [z kimś]

okuli̱e̱ren* [oku​ˈliːrən] CZ. cz. przech. ROLN.

okulieren

okulizować

okulieren

oczkować

skali̱e̱ren* CZ. cz. przech. INF.

skalieren

skalować

Skali̱e̱ren <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. INF.

Skalieren

skalowanie r.n.

parlieren CZ.

Hasło od użytkownika

parlieren cz. nieprzech. podn.

ucinać sobie pogawędkę

parlieren cz. nieprzech. podn.

gawędzić