Tłumaczenia dla hasła „stolon“ w niemiecko » polski słowniku

I . stọlz [ʃtɔlts] PRZYM.

1. stolz (von Freude erfüllt):

stolz auf jdn/etw

dumny [z kogoś/czegoś]

der stolze Vater

dumny ojciec r.m.

2. stolz pot. (beträchtlich):

stolz Summe

niezły pot.

3. stolz (imposant):

stolz Gebäude

okazały

4. stolz (hochmütig):

stolz

butny

stolz

wyniosły

II . stọlz [ʃtɔlts] PRZYSŁ. (vor Freude erfüllt)

stolz antworten

dumnie

Ko̱lon <‑s, ‑s [o. Kola]> [ˈkoːlɔn] RZ. r.n. ANAT.

Kolon

okrężnica r.ż.

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. przech.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

[po]pchnąć

stoßen (schubsen)

szturchnąć

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [f. dk. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich C. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen pot.

urazić kogoś

2. stoßen (stechen):

stoßen

zadać cios

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [f. dk. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [f. dk. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [f. dk. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

stoßen

zmielić

stoßen

rozgniatać [f. dk. rozgnieść]

stoßen

rozkruszać [f. dk. rozkruszyć]

5. stoßen CH (schieben):

stoßen

popychać

stoßen

pchać [f. dk. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. nieprzech.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk r.m. wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw B. stoßen

przylegać do czegoś

an etw B. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [f. dk. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung B. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [f. dk. napotkać] na opór

7. stoßen +haben CH (schieben, drücken):

stoßen

przesuwać [f. dk. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. zwr.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw C. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw C. stoßen

gorszyć [f. dk. z‑] się czymś

Stọllen <‑s, ‑> [ˈʃtɔlən] RZ. r.m.

[Dresdner] Stollen

[drezdeńska] strucla bożonarodzeniowa r.ż.

I . stọpfen [ˈʃtɔpfən] CZ. cz. przech.

1. stopfen (hineinzwängen):

voll stopfen Koffer

naładować

etw in die Tasche stopfen

wpychać [f. dk. wepchnąć] coś do torby

2. stopfen (ausbessern):

stopfen Socken, Kleidung

cerować [f. dk. za‑]

3. stopfen (abdichten):

etw mit etw stopfen Ritze

zatkać coś czymś

4. stopfen (füllen):

stopfen Kissen

wypychać [f. dk. wypchać]

stopfen Pfeife

nabijać [f. dk. nabić]

5. stopfen pot. (satt machen):

stopfen

zapchać pot.

jdm das Maul stopfen

zatkać komuś gębę pot.

II . stọpfen [ˈʃtɔpfən] CZ. cz. nieprzech.

1. stopfen (ausbessern):

stopfen

cerować [f. dk. za‑]

2. stopfen (Verstopfung verursachen):

stopfen

wywoływać [f. dk. wywołać] obstrukcję

3. stopfen pot. (schlingen):

stopfen

łykać [f. dk. po‑] łapczywie

Sto̱la <‑, Stolen> [ˈʃtoːla, ˈstoːla] RZ. r.ż.

1. Stola (über einem Kleid):

Stola

etola r.ż.

2. Stola REL.:

Stola

stuła r.ż.

Stọlz <‑es, bez l.mn. > RZ. r.m.

Stolz

duma r.ż.

die Kinder sind sein ganzer Stolz

dzieci ntpl są całą jego chlubą

seinen Stolz haben

mieć swoją dumę [lub swój honor]

stọpp [ʃtɔp] WK pot.

stopp!

stop!

stopp!

stój!

I . stö̱ren [ˈʃtøːrən] CZ. cz. przech.

1. stören (belästigen):

jdn [bei etw] stören

przeszkadzać [f. dk. przeszkodzić] komuś [w czymś]

lassen Sie sich durch mich nicht stören

proszę sobie nie przeszkadzać z mojego powodu

stört es Sie, wenn ich rauche?

czy nie będzie panu/pani przeszkadzać, jeżeli zapalę?

es gibt so einiges, was mich an ihm stört

jest coś takiego, co mi w nim przeszkadza

2. stören (unterbrechen):

stören Rede, Veranstaltung

przerywać [f. dk. przerwać]

3. stören (beeinträchtigen):

stören Empfang, Verkehr, Ordnung, Frieden

zakłócać [f. dk. zakłócić]

stören Leitung

przerywać [f. dk. przerwać]

II . stö̱ren [ˈʃtøːrən] CZ. cz. nieprzech. (lästig sein)

stören

przeszkadzać

störe ich?

[nie] przeszkadzam?

bitte nicht stören!

proszę nie przeszkadzać!

die Musik stört bei der Arbeit

muzyka r.ż. przeszkadza w pracy

ich empfinde es als störend, wenn ihr ständig kichert

to jest dla mnie uciążliwe, kiedy wy ciągle chichoczecie

III . stö̱ren [ˈʃtøːrən] CZ. cz. zwr. pot. (Anstoß nehmen)

sich an etw C. stören

gorszyć [f. dk. z‑] się czymś

Zobacz też gestört

gestö̱rt [gə​ˈʃtøːɐ̯t] PRZYM.

1. gestört PSYCH. (nicht harmonisch):

gestört Ehe, Familie

skłócony

2. gestört (verwirrt):

gestört Kind, Tier

niespokojny

geistig/psychisch gestört

z zaburzeniami emocjonalnymi/psychicznymi