niderlandzko » niemiecki

kon·den CZ.

konden 3. os. l.mn. cz. prz. van kunnen², kunnen³

Zobacz też kunnen , kunnen , kunnen

kun·nen2 <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] CZ. cz. przech.

on·mens <onmens|en> [ɔmɛns] RZ. r.m.

non·sens [nɔnsɛns] RZ. r.m. geen l.mn.

con·dens [kɔndɛns] RZ. r.ż. geen l.mn.

zon·nen1 <zonde, h. gezond> [zɔnə(n)] CZ. cz. nieprzech.

me·nens [menəns] PRZYM.

ko·nijn <konijn|en> [konɛin] RZ. r.n.

1. konijn (dier):

Kaninchen r.n.

in·eens [ɪnens] PRZYSŁ.

2. ineens (abrupt):

loens [luns] PRZYM.

1. loens (scheel):

2. loens (oneerlijk):

fo·rens <forens|en, fo|renzen> [forɛns] RZ. r.m.

op·eens [ɔpens] PRZYSŁ.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski