Tłumaczenia dla hasła „wijle“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

ˈwil·len [ˈvɪlən] PRZYIM. +D.

willen

ter wille van

um Gottes willen

in godsnaam

um (des) Himmels willen

in ('s) hemelsnaam

ˈWil·le <Willens, Willen> [ˈvɪlə] RZ. r.m.

Wille

wil

aus bösem Willen

met (boos) opzet

beim besten Willen nicht

met de beste wil van de wereld niet

böser Wille

boos opzet

guten Willens sein

goedwillend [o. van goede wil] zijn

den Willen haben etw zu tun

voornemens zijn [o. de wil hebben] iets te doen

soll er doch seinen Willen haben!

we zullen zijn zin maar doen!

es steht in deinem Wille

jij hebt het in je macht

der letzte Wille PR.

het testament

nach meinem Willen

volgens [o. overeenkomstig] mijn wens

jeder nach seinem Willen

elk wat wils

ohne (Wissen und) Willen seiner Eltern

zonder (medeweten en) toestemming van zijn ouders

wider Willen

met tegenzin

jdm zu Willen sein

iem ter wille zijn

wo ein Wille ist, da ist auch ein Weg przysł.

waar een wil is, is een weg

des Menschen Wille ist sein Himmelreich przysł.

≈ een mens zijn zin is een mens zijn leven

wie¹ [viː] PRZYSŁ.

wie

hoe

wie

wat

wie bitte?

wat zegt u?

wie dumm!

wat dom!

das ist doch ein guter Vorschlag, wie?

dat is toch een goed voorstel, of niet?

und wie!

en hoe!

wie viel

hoeveel

wie wäre es, wenn …?

wat zou je ervan zeggen als …?

wild [vɪlt] PRZYM.

1. wild (hemmungslos):

wild

wild

wild

ongetemd

wild

woest

wild sein auf etw (versessen)

gek [o. wild] op iets zijn

ein wild gewordener Polizist pot. pej.

een doorgedraaide [o. over z'n toeren geraakte] politieagent

ein wilder Kampf

een woeste strijd

wild lebende Tiere ZOOL.

in het wild levende dieren

jdn wild machen (zum Äußersten gereizt)

iem tot razernij drijven

den wilden Mann spielen pot. przen.

heel streng [o. energiek] [o. doortastend] doen [o. optreden]

wild wachsende Pflanzen BOT.

in het wild groeiende planten

halb so wild sein przen.

zo'n vaart niet lopen

2. wild pot. (ungeordnet):

wild

wild

wild

ongeregeld

wild

ongebreideld

in wilder Ehe leben

ongehuwd samenwonen

wilde Geschichten

wilde [o. overdreven] verhalen

wildes Parken (illegal)

ongeoorloofd parkeren

wild sein vor Freude

dolblij zijn

will [vɪl] CZ.

will 3. pers l.poj. präs von wollen², wollen³, wollen⁴

Zobacz też wollen , wollen , wollen , wollen

ˈwol·len⁴ <wollte, hat wollen> [ˈvɔlən] CZ. vb modal

1. wollen:

wollen

willen

der Junge will (und will) nicht hören

die jongen wil (maar) niet luisteren

das wolle Gott verhüten

dat verhoede [o. kere] God!

2. wollen (anstreben):

wollen

zullen

wir wollen jetzt mal gehen

we zullen maar eens opstappen [o. gaan]

3. wollen (sollen, müssen):

wollen

gelieven

wollen

moeten

Sie wollen sich bitte beim Direktor melden

u dient [o. gelieve] zich bij de directeur te melden

4. wollen (behaupten):

wollen

beweren

wollen

willen

er will gesehen haben, wie …

hij wil gezien hebben [o. beweert gezien te hebben] hoe …

ˈwol·len³ <wollte, hat gewollt> [ˈvɔlən] CZ. cz. nieprzech. (den Willen haben)

wollen

willen

dem sei, wie ihm wolle CH veraltet

hoe het ook zij

wie Sie wollen!

zoals u wilt!

ˈwol·len² <wollte, hat gewollt> [ˈvɔlən] CZ. cz. przech.

1. wollen (vorhaben, bezwecken):

wollen

willen

was will der dir schon?

wat zou hij nou tegen jou kunnen ondernemen?

da ist nichts zu wollen pot.

daar valt niets aan te doen [o. veranderen]

das ist alles so gewollt

dat is allemaal zo gekunsteld [o. gemaakt]

sein Recht/seine Ruhe wollen

zijn recht/rust willen [o. verlangen]

er sei, wer er wolle

wie of wat hij ook is

2. wollen (benötigen):

wollen

nodig hebben

die Hunde wollen ihre Pflege

de honden moeten verzorgd worden

was du nicht willst, das man dir tu, das füg auch keinem andern zu przysł.

wat gij niet wilt wat u geschiedt, doe dat ook een ander niet

je mehr man hat, je mehr man will przysł.

hoe meer men heeft, hoe meer men begeert

ˈwol·len¹ [ˈvɔlən] PRZYM. MODA

wollen (aus Wolle)

wollen

wollen (aus Wolle)

van wol

ˈwil·lens [ˈvɪləns] PRZYSŁ.

willens sein

willens [o. van plan] [o. voornemens] zijn

ˈUn·wil·le, ˈUn·wil·len RZ. r.m. podn.

Unwille

misnoegen r.n.

Unwille

ontstemming

Unwille

wrevel