W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

scha̱ben: czasownik przechodni
schra̱k: czasownik nieprzechodni
Scha̱be: rzeczownik
schä̱big: przymiotnik i przysłówek
Scha̱ber: rzeczownik
Ta̱bak: rzeczownik
Schaka̱l: rzeczownik
scha̱l: przymiotnik i przysłówek
scha̱de: przymiotnik i przysłówek
Schạlk: rzeczownik
schạlt: czasownik nieprzechodni lub przechodni
Schạnk: rzeczownik
schạrf: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek

Widzisz podobne wyniki: schrak , schaben , scharf , Schank , schalt , Schalk , schade , schal , Schakal , Tabak , Schaber , schäbig i Schabe

scha̱ben [ˈʃaːbən] CZ. cz. przech.

schaben Möhren

skrobać [f. dk. o‑]

schaben Fell fig

golić [f. dk. z‑]

schra̱k [ʃraːk] CZ. cz. nieprzech.

schrak cz. prz. von schrecken

Zobacz też schrecken , schrecken

schrẹcken² <schreckt [o. alt: schrickt], schreckte [o. alt: schrak], geschreckt> CZ. cz. nieprzech. +sein podn. (aufschrecken)

aus dem Schlaf schrecken

zerwać się ze snu pot.

schrẹcken¹ <schreckt, schreckte, geschreckt> [ˈʃrɛkən] CZ. cz. przech.

1. schrecken podn. (ängstigen):

schrecken Person

przestraszyć

2. schrecken (abschrecken):

schrecken Eier

studzić [f. dk. o‑]

schrecken Nudeln

zalewać [f. dk. zalać] zimną wodą

Scha̱be <‑, ‑n> [ˈʃaːbə] RZ. r.ż.

1. Schabe ZOOL.:

Schabe

karaluch r.m.

2. Schabe (Schabemesser):

Schabe

skrobak r.m.

Schabe

skrobaczka r.ż.

schä̱big [ˈʃɛːbɪç] PRZYM. pej.

Scha̱ber <‑s, ‑> RZ. r.m.

Schaber

skrobak r.m.

Ta̱bak <‑s, ‑e> [ˈtabak] RZ. r.m.

Tabak

tytoń r.m.

Tabak (Schnupftabak)

tabaka r.ż.

Schaka̱l <‑s, ‑e> [ʃaˈkaːl] RZ. r.m.

Schakal

szakal r.m.

scha̱l [ʃaːl] PRZYM.

1. schal (abgestanden):

schal Bier

zwietrzały

2. schal (inhaltsleer):

schal Leben

jałowy

schal Leben

pusty

scha̱de [ˈʃaːdə] PRZYM. inv

1. schade (bedauerlich):

[das ist] schade!

szkoda!

es ist wirklich schade, dass ...

naprawdę szkoda, że ...

das ist aber schade!

jaka szkoda!

es ist schade um jdn/etw

szkoda go/czegoś

2. schade (zu gut):

zu schade für jdn sein (Person)

być za dobrym dla kogoś

zu schade für jdn sein (Geschenk)

być zbyt wartościowym dla kogoś

das ist zu schade zum Wegwerfen

szkoda tego wyrzucić

sich C. für etw zu schade sein

być zbyt dobrym do robienia czegoś

sich C. für etw nicht zu schade sein

nie być wystarczająco dobrym do robienia czegoś

ich bin mir für nichts zu schade

mogę się wszystkiemu poświęcić

du bist dir wohl zu schade für diese Arbeit?

korona r.ż. ci chyba z głowy nie spadnie przy tej pracy? iron. pot.

Schạlk <‑[e]s, ‑e [o. Schälke]> [ʃalk, pl: ʃalkə] RZ. r.m. alt

Schalk

figlarz r.m.

Schalk

filut r.m. pot.

jdm schaut der Schalk aus den Augen

ktoś ma kpinę wypisaną na twarzy

zwroty:

jdm sitzt der Schalk im Nacken

niezły z kogoś filut pot.

schạlt [ʃalt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

schalt cz. prz. von schelten

Zobacz też schelten

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. przech. podn.

1. schelten (ausschimpfen):

jdn [wegen etw] schelten

łajać [f. dk. z‑] kogoś [z powodu czegoś] alt

2. schelten (bezeichnen):

schelten

zwymyślać pot.

jdn einen Faulpelz schelten

wymyślać [f. dk. na‑] komuś od leni pot.

sie schalt ihn einen Narren

[ona] nawymyślała mu od błaznów [lub głupców] pot.

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. nieprzech. podn.

mit jdm schelten

dawać [f. dk. dać] komuś [ostrą] reprymendę podn.

mit jdm schelten

besztać [f. dk. z‑ ][lub rugać] kogoś pot.

Schạnk <‑, ‑en> RZ. r.ż. austr. (Tresen)

Schank

wyszynk r.m.

I . schạrf <schärfer, schärfste> [ʃarf] PRZYM.

1. scharf (nicht stumpf):

scharf Messer, Kante, Zähne, Kralle

ostry

2. scharf (stark gewürzt):

scharf Speise

pikantny

scharf Speise

ostry

scharf Getränk, Alkohol

mocny

3. scharf CHEM. (ätzend):

scharf Säure, Putzmittel

żrący

4. scharf (beißend):

scharf Geruch

ostry

scharf Geruch

przenikliwy

5. scharf (grell):

scharf Licht

przenikliwy

scharf Licht

ostry

scharf Farben

jaskrawy

6. scharf (streng):

scharf Beobachter

bystry

scharf Kontrolle

wnikliwy

scharf Maßnahme

stanowczy

scharf Ton

surowy

scharf Disziplin

ostry

7. scharf (bissig):

scharf Hund

zły

8. scharf WOJSK. (detonationsfähig):

scharf Munition

ostry

scharf Bombe

uzbrojony

9. scharf (heftig):

scharf Wind, Konkurrenz, Auseinandersetzung

ostry

scharf Wind, Konkurrenz, Auseinandersetzung

silny

scharf Wind, Konkurrenz, Auseinandersetzung

gwałtowny

scharf Kritik, Zunge

cięty

scharf Kritik, Zunge

ostry

scharf Ablehnung

kategoryczny

scharf Antwort

agresywny

eine scharfe Zunge haben

mieć cięty język

scharfen Protest einlegen

składać ostry protest

10. scharf (konzentriert):

scharf Beobachtung

wnikliwy

11. scharf (gut, ausgeprägt):

scharf Verstand

przenikliwy

scharf Verstand

bystry

scharf Augen

bystry

scharf Gehör

ostry

scharfe Augen haben

mieć bystre spojrzenie

12. scharf a. FOTO (in der Optik):

scharf Aufnahme

ostry

scharf Umrisse

wyraźny

scharf Brille, Linse

silny

13. scharf (präzise):

scharf

precyzyjny

scharf

wyraźny

14. scharf (forciert):

eine schärfere Gangart einlegen

ostro przyspieszyć kroku

15. scharf pot. (versessen):

scharf darauf sein, etw zu tun

być ogarniętym obsesją zrobienia czegoś

16. scharf pot. (geil):

scharf

napalony pot.

auf jdn/etw scharf sein

być napalonym na kogoś/coś pot.

17. scharf pot. (aufregend):

scharf Typ, Auto

wystrzałowy pot.

ein scharfer Typ

wystrzałowy typ r.m. pot.

das Schärfste waren die Klamotten

najbardziej wystrzałowe były ciuchy r.m. l.mn. pot.

II . schạrf <schärfer, am schärfsten> [ʃarf] PRZYSŁ.

1. scharf (kräftig):

etw scharf würzen

przyprawiać [f. dk. przyprawić] coś [na] ostro

2. scharf (heftig):

scharf

mocno

jdn scharf kritisieren

ostro kogoś krytykować [f. dk. s‑]

3. scharf (genau):

scharf nachdenken

wnikliwie

jdn scharf ansehen

spojrzeć na kogoś przenikliwie

jdn scharf bewachen

bacznie strzeć kogoś

4. scharf FOTO (optisch präzise):

scharf einstellen

ostro

scharf sehen

wyraźnie

scharf stellen

nastawiać [f. dk. nastawić] na ostrość

scharf eingestellt

nastawiony na ostrość

5. scharf (abrupt):

scharf bremsen

ostro

scharf abbiegen

ostro skręcać [f. dk. skręcić]

scharf abbiegen

wchodzić [f. dk. wejść] ostro w zakręt

6. scharf (knapp):

scharf kalkulieren

precyzyjnie kalkulować [f. dk. s‑]

7. scharf WOJSK.:

das Gewehr ist scharf geladen

broń r.ż. jest naładowana ostrą amunicją

hier wird scharf geschossen

tutaj dochodzi do ostrej wymiany ognia

8. scharf pot. (erregt):

jdn scharf machen (aufreizen)

podjudzać kogoś

jdn scharf machen (sexuell erregen)

podniecać kogoś

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

ich	schabe
du	schabst
er/sie/es	schabt
wir	schaben
ihr	schabt
sie	schaben

Tłumaczenia dla hasła „Schabak“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

scha̱ben [ˈʃaːbən] CZ. cz. przech.

schra̱k [ʃraːk] CZ. cz. nieprzech.

schrak cz. prz. von schrecken

Zobacz też schrecken , schrecken

schrẹcken2 <schreckt [o. alt: schrickt], schreckte [o. alt: schrak], geschreckt> CZ. cz. nieprzech. +sein podn. (aufschrecken)

schrẹcken1 <schreckt, schreckte, geschreckt> [ˈʃrɛkən] CZ. cz. przech.

1. schrecken podn. (ängstigen):

2. schrecken (abschrecken):

Scha̱be <‑, ‑n> [ˈʃaːbə] RZ. r.ż.

1. Schabe ZOOL.:

2. Schabe (Schabemesser):

schä̱big [ˈʃɛːbɪç] PRZYM. pej.

1. schäbig (abgenutzt):

2. schäbig (gemein):

3. schäbig (dürftig):

4. schäbig (geizig):

Scha̱ber <‑s, ‑> RZ. r.m.

Ta̱bak <‑s, ‑e> [ˈtabak] RZ. r.m.

Schaka̱l <‑s, ‑e> [ʃa​ˈkaːl] RZ. r.m.

scha̱l [ʃaːl] PRZYM.

1. schal (abgestanden):

2. schal (inhaltsleer):

scha̱de [ˈʃaːdə] PRZYM. inv

1. schade (bedauerlich):

2. schade (zu gut):

Schạlk <‑[e]s, ‑e [o. Schälke]> [ʃalk, pl: ʃalkə] RZ. r.m. alt

zwroty:

schạlt [ʃalt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

schalt cz. prz. von schelten

Zobacz też schelten

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. przech. podn.

1. schelten (ausschimpfen):

2. schelten (bezeichnen):

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. nieprzech. podn.

Schạnk <‑, ‑en> RZ. r.ż. austr. (Tresen)

I . schạrf <schärfer, schärfste> [ʃarf] PRZYM.

1. scharf (nicht stumpf):

2. scharf (stark gewürzt):

3. scharf CHEM. (ätzend):

4. scharf (beißend):

5. scharf (grell):

6. scharf (streng):

7. scharf (bissig):

8. scharf WOJSK. (detonationsfähig):

9. scharf (heftig):

10. scharf (konzentriert):

11. scharf (gut, ausgeprägt):

12. scharf a. FOTO (in der Optik):

13. scharf (präzise):

14. scharf (forciert):

15. scharf pot. (versessen):

16. scharf pot. (geil):

17. scharf pot. (aufregend):

II . schạrf <schärfer, am schärfsten> [ʃarf] PRZYSŁ.

1. scharf (kräftig):

2. scharf (heftig):

3. scharf (genau):

4. scharf FOTO (optisch präzise):

5. scharf (abrupt):

6. scharf (knapp):

7. scharf WOJSK.:

8. scharf pot. (erregt):

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

schrẹcken² <schreckt [o. alt: schrickt], schreckte [o. alt: schrak], geschreckt> CZ. cz. nieprzech. +sein podn. (aufschrecken)

schrẹcken¹ <schreckt, schreckte, geschreckt> [ˈʃrɛkən] CZ. cz. przech.

Schaka̱l <‑s, ‑e> [ʃaˈkaːl] RZ. r.m.