Tłumaczenia dla hasła „flacken“ w niemiecko » polski słowniku

flạnken CZ. cz. nieprzech. SPORT

flanken

dośrodkowywać [f. dk. dośrodkować]

flịcken [ˈflɪkən] CZ. cz. przech.

flicken Kleidung

cerować [f. dk. za‑]

flicken Fahrradschlauch

łatać [f. dk. za‑]

flicken Schuhe

reperować [f. dk. z‑]

das Dach/die Reifen flicken

łatać dach/opony

lạcken [ˈlakən] CZ. cz. przech.

lacken → lackieren

Zobacz też lackieren

lacki̱e̱ren* [la​ˈkiːrən] CZ. cz. przech.

1. lackieren Holz, Auto:

lackieren

lakierować [f. dk. po‑]

sich C. die Fingernägel lackieren

malować [f. dk. po‑] sobie paznokcie

frisch lackiert!

świeżo malowane!

2. lackieren pot. (hereinlegen):

sie haben ihn bei dem Kauf ganz schön lackiert

nieźle go nabrali przy tym zakupie pot.

zwroty:

jdm eine lackieren pot.

spoliczkować [lub trzepnąć pot. ] kogoś

klạcken [ˈklakən] CZ. cz. nieprzech. pot.

klacken

klapać [f. dk. klapnąć]

plạcken [ˈplakən] CZ. cz. zwr. pot.

placken

męczyć [f. dk. na‑] się

placken

mordować [f. dk. na‑] się pot.

er hat sich heute sehr placken müssen

[on] musiał się dzisiaj bardzo namęczyć

Flẹcken <‑s, ‑> [ˈflɛkən] RZ. r.m.

1. Flecken → Fleck

2. Flecken (Marktflecken):

Flecken

miasteczko r.n.

Zobacz też Fleck

Flẹck <‑[e]s, ‑e> [flɛk] RZ. r.m.

1. Fleck (Schmutzfleck, Farbfleck):

Fleck

plama r.ż.

blauer Fleck

siniak r.m.

einen Fleck entfernen

usuwać [f. dk. usunąć] plamę

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

biała plama na mapie fig

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

nie mieć [lub nie być człowiekiem] czystych rąk

2. Fleck REG (Flicken):

Fleck

łata r.ż.

3. Fleck pot.:

Fleck (Stelle)

miejsce r.n.

Fleck (Stück Land)

zakątek r.m.

sich nicht vom Fleck rühren

nie ruszać [f. dk. ruszyć] się z miejsca

nicht vom Fleck kommen

nie posuwać [f. dk. posunąć] się naprzód

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być rozsądnym

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być altruistą

4. Fleck fig (Makel):

Fleck

skaza r.ż.

Fleck

plama r.ż.

Flịcken <‑s, ‑> [ˈflɪkən] RZ. r.m.

Flicken (Stück Stoff)

łata r.ż.

Flicken (Stück Gummi)

flek r.m.

einen Flicken aufsetzen

nałożyć [lub przykleić] łatę

flạggen CZ. cz. nieprzech.

flaggen

wywieszać [f. dk. wywiesić] flagę [lub banderę]

halbmast flaggen

opuszczać [f. dk. opuścić] flagę do połowy masztu

flapsen [ˈflapsən] CZ. cz. nieprzech. pot.

flapsen

żartować [f. dk. za‑]

Pạcken <‑s, ‑> RZ. r.m.

ein Packen Bücher

pakiet r.m. książek

ein Packen Arbeit ist liegen geblieben fig pot.

została jeszcze kupa r.ż. roboty pot.

I . bạcken <backt [o. bäckt], backte [o. alt: buk], gebacken> [ˈbakən] CZ. cz. przech.

backen Brot, Kuchen:

backen

piec [f. dk. u‑]

selbst gebacken

własnej [lub domowej] roboty

das Brot ist frisch gebacken

chleb r.m. jest świeżo upieczony

die frisch gebackenen Eheleute fig

świeżo upieczeni małżonkowie l.mn. pot.

II . bạcken <backt [o. bäckt], backte [o. alt: buk], gebacken> [ˈbakən] CZ. cz. nieprzech. (gar werden)

backen

piec [f. dk. u‑] się

I . hạcken [ˈhakən] CZ. cz. przech.

1. hacken (zerkleinern):

hacken Petersilie

siekać [f. dk. po‑]

hacken Holz

rąbać [f. dk. po‑]

etw klein hacken

posiekać coś

etw in Stücke hacken

porąbać coś na kawałki

2. hacken Boden (auflockern):

hacken

spulchniać [f. dk. spulchnić]

3. hacken (mit Hacke herstellen):

ein Loch im Eis hacken

wyrąbywać [f. dk. wyrąbać] dziurę w lodzie

II . hạcken [ˈhakən] CZ. cz. nieprzech.

1. hacken (stechen):

[nach jdm/etw] hacken (Vogel)

dziobać [f. dk. dziobnąć] [kogoś/coś]

2. hacken (den Boden bearbeiten):

im Garten hacken

motykować w ogrodzie pot.

3. hacken pot. INF.:

hacken

włamywać [f. dk. włamać] się do komputera

das Hacken

włam[yw]anie r.n. się do komputera

Nạcken <‑s, ‑> [ˈnakən] RZ. r.m.

Nacken

kark r.m.

einen steifen Nacken haben

mieć sztywny [lub twardy] kark

zwroty:

jdm im Nacken sitzen

śledzić kogoś

jdm im Nacken sitzen (jdn bedrängen)

siedzieć komuś na karku

das Finanzamt sitzt ihnen ständig im Nacken

urząd r.m. skarbowy siedzi im ciągle na karku

die Konkurrenz sitzt uns im Nacken

konkurencja r.ż. siedzi nam na karku

mir sitzt die Angst im Nacken

strach r.m. chwyta [lub ściska] mnie za gardło

mir sitzt die Angst im Nacken

mam duszę na ramieniu

ihr sitzt der Schalk im Nacken

głupie żarty r.m. l.mn. jej się trzymają [lub w głowie]

ihr sitzt der Schalk im Nacken

[ona] ma diabła za skórą

jdn im Nacken haben

mieć kogoś na karku

jdm den Nacken beugen podn.

ugiąć kogoś

jdm den Nacken beugen podn.

zmusić kogoś do ustąpienia

vor jdm/etw den Nacken beugen podn.

zginać [f. dk. zgiąć] kark przed kimś/czymś

I . pạcken [ˈpakən] CZ. cz. przech.

1. packen Koffer:

packen (einpacken)

pakować [f. dk. s‑]

packen (in Gefäße)

wkładać [f. dk. włożyć]

packen (in Papier)

owijać [f. dk. owinąć]

packen (in Papier)

pakować [w papier]

seine Sachen packen

pakować swoje rzeczy

etw voll packen

napakować [lub napchać] coś

2. packen (ergreifen):

packen

dopaść

jdn am Arm packen

chwycić kogoś za ramię

jdn bei der Hand packen

chwycić kogoś za rękę

jdn beim Kragen packen pot.

rozprawić się z kimś pot.

3. packen (überkommen):

jdn packen (Angst, Wut)

ogarniać [f. dk. ogarnąć] kogoś

mich packt die Leidenschaft/die Reiselust/das Entsetzen

ogarnia mnie namiętność r.ż. /chęć r.ż. podróżowania/przerażenie r.n.

dich hat es ja ganz schön gepackt! pot.

nieźle cię wzięło! pot.

4. packen fig:

packen (fesseln) (Buch)

fascynować [f. dk. za‑]

5. packen pot. (schaffen):

etw packen Schule, Hürde

radzić [f. dk. po‑] sobie z czymś

hast du die Prüfung gepackt?

poradziłeś sobie z egzaminem?

er packt es nie

[on] nigdy nie da sobie z tym rady

6. packen pot. (begreifen):

packen

kapować [f. dk. s‑]

er packt’s nicht!

[on] tego nie kapuje! pot.

II . pạcken [ˈpakən] CZ. cz. nieprzech.

packen

pakować [f. dk. s‑] się

ich muss noch packen

muszę się jeszcze spakować

III . pạcken [ˈpakən] CZ. cz. zwr. pot. (abhauen)

pack dich!

spadaj! pot.

sạcken [ˈzakən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. sacken:

sacken (sich senken, sinken) (Erdboden)

obsuwać [f. dk. obsunąć] się

sacken (Gebäude, Mauer)

runąć

2. sacken (sinken):

zur Seite sacken

opadać [f. dk. opaść] na bok

nach hinten sacken

opadać do tyłu

kạcken CZ. cz. nieprzech. wulg.

kacken

srać [f. dk. na‑ ]wulg.

Zạcken <‑s, ‑> [ˈtsakən] RZ. r.m. REG

er ist einen Zacken klüger als sie fig

on jest sporo mądrzejszy od niej

zwroty:

ihm bricht [o. fällt] kein Zacken aus der Krone pot.

korona r.ż. mu z głowy nie spadnie fig pot.

einen Zacken [weg]haben pot.

być na gazie pot.

Krạcken <‑s, bez l.mn. > [ˈkrakən] RZ. r.n. CHEM.

Kracken

kraking r.m.

Kracken

krakowanie r.n.

I . zwạcken [ˈtsvakən] CZ. cz. nieprzech. pot.

zwacken (sich in die Haut eindrücken) (Kleidung)

wpijać [f. dk. wpić] się

zwacken (sich in die Haut eindrücken) (Kleidung)

wrzynać [f. dk. werżnąć] się

II . zwạcken [ˈtsvakən] CZ. cz. przech. pot. (kneifen)

zwacken

szczypać [f. dk. uszczypnąć]

Tacken RZ.

Hasło od użytkownika

Tacken r.n. pot.

kasa r.ż. pot.

Tacken r.n. pot.

szmal r.m. pot.

Tacken r.n. pot.

kapucha r.ż. pot.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Die späteren Nahtrampen sind weiß mit feinen braunen oder orangefarbenen axial verlaufenden Linien, die teilweise dunkelgelbe bis olivfarbenen Flacken kreuzen.

de.wikipedia.org