Tłumaczenia dla hasła „geschiecht“ w niemiecko » polski słowniku

geschi̱e̱ht [gə​ˈʃiːt] CZ. cz. nieprzech.

geschieht 3. pers präs von geschehen

Zobacz też geschehen

gesche̱hen <geschieht, geschah, geschehen> [gə​ˈʃeːən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. geschehen:

geschehen (sich ereignen)

stać się

geschehen (Unfall, Ereignis)

wydarzyć się

als ob nichts geschehen wäre

jak gdyby nic się nie stało

wie konnte das geschehen?

jak to się mogło stać?

nach all dem Geschehenen

po tym wszystkim, co się stało

2. geschehen (getan werden):

es muss etw geschehen!

coś trzeba zrobić!

was soll damit geschehen?

co z tym zrobić?

etw geschehen lassen

tolerować coś

etw geschehen lassen

pozwalać [f. dk. pozwolić] na coś

was geschieht mit diesen Flaschen?

co zrobić z tymi butelkami?

3. geschehen (begangen werden):

ein Verbrechen ist geschehen

popełniono przestępstwo

4. geschehen (widerfahren):

er weiß nicht, wie ihm geschieht

on nie wie, co się z nim dzieje

er wusste nicht, wie ihm geschah, als plötzlich das Licht ausging

[on] nie wiedział, co się dzieje, kiedy zgasło światło

zwroty:

es ist um jdn/etw geschehen

już po kimś/czymś

Geschlẹcht¹ <‑[e]s, bez l.mn. > [gə​ˈʃlɛçt] RZ. r.n.

1. Geschlecht BIOL.:

Geschlecht

płeć r.ż.

männlichen/weiblichen Geschlechts

płci męskiej/żeńskiej

beiderlei Geschlechts

obu płci

2. Geschlecht (Geschlechtsteil):

Geschlecht

genitalia l.mn.

Geschlecht

narządy r.m. l.mn. płciowe

I . geschi̱e̱den [gə​ˈʃiːdən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

geschieden pp von scheiden

II . geschi̱e̱den [gə​ˈʃiːdən] PRZYM.

geschieden

rozwiedziony

Zobacz też scheiden

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. przech.

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [f. dk. rozwieść]

scheiden

udzielać [f. dk. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta r.ż.

ihr geschiedener Mann

jej były mąż r.m.

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [f. dk. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy r.m. l.mn.

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute pot.

od tamtego momentu nasze drogi r.ż. l.mn. się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. scheiden podn. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [f. dk. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

scheiden

rozstawać [f. dk. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [f. dk. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie r.n. jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [f. dk. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [f. dk. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden podn. (Wege):

scheiden

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie r.ż. l.mn. są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

geschi̱e̱nen [gə​ˈʃiːnən] CZ. cz. nieprzech., bezosob.

geschienen pp von scheinen

Zobacz też scheinen

I . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] CZ. cz. nieprzech.

1. scheinen:

scheinen (Licht leuchten lassen) (Mond, Sterne)

świecić [f. dk. za‑]

morgen scheint die Sonne

jutro zaświeci słońce r.n.

uns schien die Sonne ins Gesicht

słońce świeciło nam prosto w oczy

die Lampe scheint nur schwach

lampa r.ż. słabo świeci

der Mond scheint hell

księżyc r.m. świeci jasno

2. scheinen (den Anschein haben):

scheinen

zdawać [lub wydawać] się

er/sie scheint zu schlafen

[on/ona] wydaje się spać

das scheint schwierig zu sein

to wydaje się [być] trudne

er scheint keine Lust zu haben

on zdaje się nie mieć ochoty

mir scheint, dass ...

wydaje mi się, że...

II . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] CZ. bezosob.

es scheint, dass/als ob ...

zdaje [lub wydaje] się, że/jak gdyby...

wie es scheint

jak się zdaje [lub wydaje]

es scheint nur so

to się tak tylko zdaje [lub wydaje]

Geschịchte² <‑, ‑n> [gə​ˈʃɪçtə] RZ. r.ż.

1. Geschichte (Erzählung):

Geschichte

opowieść r.ż.

Geschichte

historia r.ż.

2. Geschichte pot. (Angelegenheit):

Geschichte

historia r.ż.

das sind [ja] schöne Geschichten! pot.

a to ci ładna historia! pot.

was machst du für Geschichten?

co ty wyprawiasz?

mach keine Geschichten! pot.

nie rób głupstw! pot.

geschlẹchtlos PRZYM.

geschlechtlos → geschlechtslos

Zobacz też geschlechtslos

geschlẹchtslos PRZYM.

1. geschlechtslos BIOL.:

geschlechtslos

bezpłciowy

2. geschlechtslos pej. Person:

geschlechtslos

bezpłciowy

geschlechtslos

nijaki

geschlẹchtlich PRZYM.

geschlechtlich Verkehr

seksualny

geschlechtlich Fortpflanzung

płciowy

I . geschịchtlich PRZYM.

geschichtlich Darstellung:

geschichtlich

historyczny

von geschichtlicher Bedeutung

o historycznym znaczeniu

II . geschịchtlich PRZYSŁ.

geschichtlich belegt, betrachten:

geschichtlich

historycznie

geschịchtslos PRZYM.

geschichtslos Dasein

pozbawiony przeszłości

geschichtslos Mensch, Volk

bez przeszłości [lub historii]

Geschịck² <‑[e]s, ‑e> [gə​ˈʃɪk] RZ. r.n. podn. (Schicksal)

Geschick

los r.m.

Geschạ̈ftsrecht <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n. PR.

Geschäftsrecht

prawo r.n. przedsiębiorstw