Tłumaczenia dla hasła „harrier“ w niemiecko » polski słowniku

Carrier <‑s, ‑> [ˈkɛri̯ɐ] RZ. r.m.

Carrier

przedsiębiorstwo r.n. spedycyjne

hạrren [ˈharən] CZ. cz. nieprzech. podn.

1. harren (warten):

jds/etw [o. auf jdn/etw] harren

wyczekiwać kogoś/czegoś [lub na kogoś/coś]

jds/etw [o. auf jdn/etw] harren

[on] wyczekiwał jej

2. harren (bevorstehen):

jds/etw D. harren

czekać kogoś/coś

eine schwere Aufgabe harrt unser

czeka nas trudne zadanie r.n.

Tẹrrier <‑s, ‑> [ˈtɛri̯ɐ] RZ. r.m.

Terrier

terier r.m.

hạ̈rter [ˈhɛrtɐ] PRZYM.

härter kompar von hart

Zobacz też hart

I . hạrt <härter, härteste> [hart] PRZYM.

1. hart (nicht weich, stark):

hart Brot, Wasser

twardy

die Kartoffeln sind noch hart

ziemniaki r.m. l.mn. są jeszcze twarde

diese Nüsse haben eine harte Schale

te orzechy r.m. l.mn. mają twardą skorupę

2. hart (heftig):

hart Aufprall

silny

3. hart (vehement):

hart Auseinandersetzung

gwałtowny

4. hart (schockierend):

hart Pornografie, Film

ostry

das war der härteste Film, den ich je gesehen habe

to był najostrzejszy film r.m. , jaki kiedykolwiek widziałem

5. hart (abgehärtet):

hart Person

twardy

Söldner sind harte Kerle

najemnicy r.m. l.mn. to twardzi faceci r.m. l.mn.

hart werden

stać się twardym

hart im Nehmen sein

być odpornym psychicznie

6. hart (stabil):

hart Währung

mocny

7. hart (streng):

hart Strafe, Gesetz

surowy

hart Strafe, Gesetz

srogi

das sind aber harte Worte!

to mocne słowa ntpl !

8. hart (schwer zu ertragen):

hart Zeiten, Schicksal

ciężki

das war ein harter Schlag für ihn

to był dla niego bolesny cios r.m.

es ist hart für jdn, dass ...

komuś jest ciężko, że...

ein hart er Winter

sroga [lub ostra] zima r.ż.

9. hart (mühevoll):

hart Arbeit

ciężki

hart Verhandlung

trudny

10. hart (stark wirkend):

hart Schnaps

mocny

hart Drogen

twardy

11. hart (unmelodisch):

hart Akzent

twardy

er spricht mit einem harten Akzent

[on] mówi z silnym akcentem

II . hạrt <härter, am härtesten> [hart] PRZYSŁ.

1. hart (nicht weich):

hart schlafen

twardo

Eier hart kochen

gotować [f. dk. u‑] jaja na twardo

der Boden ist hart gefroren

ziemia r.ż. jest mocno zmrożona

ein hart gesottener Geschäftsmann fig

wytrawny biznesmen r.m.

2. hart (heftig):

hart fallen, aufprallen, zuschlagen

silnie

hart fallen, aufprallen, zuschlagen

mocno

hart durchgreifen

gwałtownie interweniować [f. dk. za‑]

ein hart bedrängter Gegner währte sich

mocno atakowany przeciwnik r.m. bronił się

jdm hart zusetzen

porządnie komuś dopiec [lub dać się we znaki]

jdn hart treffen (Kritik, Verlust)

dotknąć kogoś boleśnie [lub mocno] fig

es geht hart auf hart

[gra r.ż. ] idzie o wszystko

3. hart (streng):

hart

surowo

er ging mit seinen Kindern hart um

[on] traktował swoje dzieci surowo

jdn hart anfassen

traktować [f. dk. po‑] kogoś surowo

4. hart (mit Mühe):

hart arbeiten

ciężko

5. hart (unmittelbar):

hart an der Grenze [des Erlaubten] sein

być na granicy [tego, co dozwolone]

das Auto kam hart an dem steilen Abhang zum Stehen

samochód r.m. ostro zahamował na stromym zboczu

Ha̱rzer <‑s, ‑> [ˈhaːɐ̯tsɐ] RZ. r.m.

Harzer [ˈhaːɐ̯tsɐ ˈkɛːzə] RZ. r.m. <‑ ‑s, ‑ ‑>:

Harzer GASTR., GASTR.

ser r.m. harceński

Ha̱bgier <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. pej.

Habgier

chciwość r.ż.

hạrken CZ. cz. przech.

harken

grabić [f. dk. za‑]

hạrnen [ˈharnən] CZ. cz. nieprzech. alt MED.

harnen

oddawać [f. dk. oddać] mocz

I . ha̱rzen [ˈhaːɐ̯tsən] CZ. cz. nieprzech.

harzen

wydzielać żywicę

der Weihnachtsbaum harzt

choinka r.ż. wydziela żywicę

II . ha̱rzen [ˈhaːɐ̯tsən] CZ. cz. przech.

1. harzen (Harz gewinnen):

harzen Kiefer

żywicować

harzen Kiefer

uzyskiwać żywicę

2. harzen (mit Harz ausstreichen):

einen Weinfass harzen

żywicować [lub kleić żywicą] beczkę na wino

I . ha̱rzig PRZYM. PRZYM.

1. harzig (Harz enthaltend):

harzig Holz

żywiczny

2. harzig CH (mühsam):

harzig Verkehr

uciążliwy

II . ha̱rzig PRZYM. PRZYSŁ.

1. harzig (Harz enthaltend):

es riecht harzig

pachnie żywicą

2. harzig CH (mühsam):

harzig

z trudem

das Geschäft läuft harzig

interes r.m. idzie jak krew r.ż. z nosa pot.

A̱rier(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈaːri̯ɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Arier(in)

Aryjczyk(-jka) r.m. (r.ż.)

Tri̱e̱r <‑s, bez l.mn. > [triːɐ] RZ. r.n.

Trier

Trewir r.m.