Tłumaczenia dla hasła „läskiä“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

I . laszi̱v [las​ˈtsiːf] PRZYM. podn.

lasziv (sinnlich) Blick

namiętny

lasziv (anstößig) Pose, Bemerkung, Fotografie

nieprzyzwoity

II . laszi̱v [las​ˈtsiːf] PRZYSŁ. podn.

lasziv sich benehmen:

lasziv

nieprzyzwoicie

Bạskin <‑, ‑nen> RZ. r.ż.

Baskin → Baske

Zobacz też Baske

Bạske (Bạskin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈbaskə] RZ. r.m. (r.ż.)

Baske (Bạskin)

Bask(-ijka) r.m. (r.ż.)

Alạska <‑s, bez l.mn. > [a​ˈlaska] RZ. r.n.

Alaska

Alaska r.ż.

lạsch [laʃ] PRZYM. pot.

1. lasch Händedruck:

lasch (schlaff)

słaby

lasch (träge, nachgiebig)

ociężały

2. lasch (nachlässig):

lasch Erziehung

niedbały

3. lasch (fade):

lasch Soße

mdły

die Suppe schmeckt lasch

ta zupa r.ż. jest bez smaku [lub mdła]

I . lạssen¹ <lässt, ließ, gelassen> [ˈlasən] CZ. cz. przech.

1. lassen (unterlassen):

ich kann es einfach nicht lassen

nie mogę tego tak po prostu zostawić

lass das!

zostaw [to]!

lass doch das Gejammer!

przestań biadolić!

lassen wir das!

zostawmy to!

tu, was du nicht lassen kannst!

rób, co chcesz!

2. lassen (zurücklassen):

die Kinder allein lassen

zostawiać [f. dk. zostawić] dzieci same

wo habe ich nur meine Brille gelassen?

gdzie ja zostawiłem okulary?

er hat viel Kohle in der Kneipe gelassen fig pot.

zostawił dużo kasy w knajpie pot.

sein Leben lassen

tracić [f. dk. s‑] życie

sein Leben lassen

umierać [f. dk. umrzeć]

3. lassen (zugestehen, nicht behindern):

jdm seinen Freiraum lassen

zostawiać [f. dk. zostawić] komuś swobodę działania

jdn lassen (nicht stören)

zostawić kogoś w spokoju

jdn lassen (gewähren lassen)

dać komuś wolną rękę

lass mich [in Ruhe]!

zostaw mnie [w spokoju]!

lass mich mal vorbei

przepuść mnie

lass mir bitte etwas Zeit!

daj mi trochę czasu, proszę!

man muss ihm seinen Willen lassen

trzeba uznać [lub zaakceptować] jego wolę

das muss man ihr/ihm lassen

to trzeba jej/mu przyznać

4. lassen (veranlassen):

Wasser in die Wanne lassen

napuścić wody do wanny

jdn ins Haus lassen

wpuścić kogoś do domu

ich muss noch den Hund nach draußen lassen

muszę jeszcze wypuścić psa

jdm die Luft aus den Reifen lassen

wypuścić komuś powietrze z opon

wer hat hier einen [Wind] gelassen? pot.

kto tutaj puścił bąka? pot.

5. lassen (in einem Zustand belassen):

die Tür/das Fenster offen lassen

zostawić drzwi/okno otwarte

eine Frage offen lassen

pozostawić pytanie bez odpowiedzi

ich werde mir die Entscheidung offen lassen

nie podejmę jeszcze decyzji

wir sollten nichts unversucht lassen

powinniśmy zrobić wszystko, co w naszej mocy

wir lassen alles beim Alten

zostawiamy wszystko po staremu

ich habe alles so gelassen, wie es war

zostawiłem wszystko tak jak było

ich habe alles so gelassen, wie es war

nic nie ruszałem

lassen wir es dabei

zostawmy to

lassen wir es dabei

niech tak zostanie

jdn kalt lassen (innerlich unberührt)

nie ruszać kogoś

das lässt mich völlig kalt

to mnie w ogóle nie rusza

II . lạssen¹ <lässt, ließ, gelassen> [ˈlasən] CZ. cz. nieprzech.

von etw lassen

zaprzestawać [f. dk. zaprzestać] czegoś

von jdm lassen

[po]zostawiać [f. dk. [po]zostawić] kogoś w spokoju

lass/lasst mal!

daj/dajcie spokój!

lass mal, ich mache das schon

zostaw, już ja to zrobię

I . lạ̈ssig [ˈlɛsɪç] PRZYM. (ungezwungen)

lässig Art, Eleganz

nonszalancki

lässig Kleidung

niedbały

II . lạ̈ssig [ˈlɛsɪç] PRZYSŁ.

1. lässig (ungezwungen):

lässig sich kleiden

swobodnie

lässig sich benehmen

nonszalancko

2. lässig pot. (mit Leichtigkeit):

lässig bewältigen, gewinnen

z łatwością

lässig bewältigen, gewinnen

lekko pot.

das hat er lässig hingekriegt

udało mu się to bez problemu

das schaffen wir doch lässig!

bez problemu damy radę!

lạsten [ˈlastən] CZ. cz. nieprzech.

1. lasten a. fig (liegen):

auf etw C. lasten (Sack, Schnee)

obciążać [f. dk. obciążyć] coś

auf jdm lasten (Sorgen)

ciążyć na kimś

auf ihm lastet die ganze Verantwortung

na nim ciąży [lub spoczywa] cała odpowiedzialność r.ż.

lastende Stille

przenikliwa cisza r.ż. fig

2. lasten (finanziell belasten):

auf etw C. lasten

obciążać [f. dk. obciążyć] coś

auf dem Grundstück lastet eine Hypothek

grunt r.m. jest obciążony hipoteką

lạ̈stig [ˈlɛstɪç] PRZYM. (störend, aufdringlich, unangenehm)

lästig Person

uciążliwy

lästig Erkrankung, Schmerzen

dokuczliwy

lästig Fliege

natrętny

jdm lästig sein [o. werden]

być dla kogoś ciężarem

la̱s [laːs] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

las cz. prz. von lesen

Zobacz też lesen

I . le̱sen <liest, las, gelesen> [ˈleːzən] CZ. cz. przech.

1. lesen (erfassen):

lesen

czytać [f. dk. prze‑]

gerne Krimis lesen

pochłaniać kryminały pot.

Zeitung lesen

czytać gazetę

in der Zeitung ist zu lesen, dass ...

w gazecie można przeczytać, że...

ich lese an einem Roman von Allende

czytam powieść Allende

leicht/schwer zu lesen (Text)

przystępnie/zawile sformułowany

die Schrift ist kaum zu lesen

to pismo ledwo można odczytać

maschinell gelesen

automatycznie odczytywany

Messe lesen

czytać [f. dk. odczytać] mszę

2. lesen (erkennen):

etw in jds Augen C. lesen

czytać [f. dk. wy‑] coś w czyichś oczach fig

aus seinen Zeilen las sie einen Vorwurf

w jego zdaniach wyczytała wyrzut

jdm aus der Hand lesen

wróżyć [f. dk. wy‑] komuś z dłoni

in ihrem Gesicht war Verärgerung zu lesen

z jego twarzy można było wyczytać irytację

jds Gedanken lesen

czytać w czyiś myślach

3. lesen (ernten):

lesen Weintrauben, Beeren, Ähren

zbierać [f. dk. zebrać]

Raupen von befallenen Bäumen lesen

zbierać [f. dk. zebrać] gąsiennice z zaatakowanych drzew

4. lesen (sortieren):

lesen Erbsen, Obst

przebierać [f. dk. przebrać]

II . le̱sen <liest, las, gelesen> [ˈleːzən] CZ. cz. nieprzech.

1. lesen (mit den Augen erfassen):

laut/leise lesen

czytać głośno/cicho

fließend lesen

czytać płynnie

lesen lernen

uczyć się czytać

stör mich nicht beim Lesen!

nie przeszkadzaj mi w czytaniu!

2. lesen (vorlesen):

er liest aus seinen Werken

on czyta fragmenty swoich prac

3. lesen (Vorlesungen halten):

über etw lesen

wykładać [f. dk. wyłożyć] coś

über etw lesen

prowadzić [f. dk. po‑] wykład z czegoś

labia̱l [la​ˈbi̯aːl] PRZYM.

labial MED., JĘZ.

wargowy