Tłumaczenia dla hasła „brazil“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

obrazić [obraʑitɕ]

obrazić f. dk. od obrażać

Zobacz też obrażać

I . obrażać <‑ża; f. dk. obrazić> [obraʒatɕ] CZ. cz. przech.

1. obrażać (znieważać):

obrażać kogoś czymś

jdn mit etw beleidigen [o. kränken]

2. obrażać (naruszać zasady):

obrażać coś

etw missachten

obrażać coś

gegen etw verstoßen

obrażać czyjeś uczucia religijne

jds religiöse Gefühle verletzen

II . obrażać <‑ża; f. dk. obrazić> [obraʒatɕ] CZ. cz. zwr. (być urażonym)

obrażać

beleidigt [o. gekränkt] sein

obrażać się na kogoś o coś

jdm etw übel nehmen

brajl <D. ‑a, bez l.mn. > [brajl] RZ. r.m.

brajl

Brailleschrift r.ż.

brajl

Blindenschrift r.ż.

czytać brajlem

Blindenschrift lesen

pisać brajlem

in Blindenschrift schreiben

bramin <D. ‑a, l.mn. ‑i> [bramin] RZ. r.m. REL.

bramin

Brahmane r.m.

I . razić <razi; cz. prz. raź> [raʑitɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. razić tylko ndk.:

razić (oślepiać) (światło, słońce, lampa)

blenden

razi mnie w oczy

es blendet mich

2. razić tylko ndk. podn. (obrażać):

razić

stören

razić

schockieren

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemand mehr findet lange Haare bei Männern anstößig

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemanden mehr stören lange Haare ntpl bei Männern

II . razić <razi; cz. prz. raź> [raʑitɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. razić (uderzać):

razić

schlagen

razić

treffen

2. razić (powodować porażenie):

razić

schlagen

razić

treffen

został rażony piorunem

er wurde vom Blitz getroffen

padł [lub stanął] [lub zamilkł] jak rażony gromem [lub piorunem]

er fiel [o. blieb stehen] [o. verstummte] wie vom Blitz getroffen

urazić [uraʑitɕ]

urazić f. dk. od urażać

Zobacz też urażać

I . urażać <‑ża; f. dk. urazić> [uraʒatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; f. dk. urazić> [uraʒatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

zrazik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [zraʑik] RZ. r.m.

1. zrazik pot. zdr. od zraz

2. zrazik ANAT.:

zrazik

Läppchen r.n.

Zobacz też zraz

zraz <D. ‑u [lub ‑a], l.mn. ‑y> [zras] RZ. r.m. GASTR.

zraz

Rinderroulade r.ż.

zrazić [zraʑitɕ]

zrazić f. dk. od zrażać

Zobacz też zrażać

I . zrażać <‑ża; f. dk. zrazić> [zraʒatɕ] CZ. cz. przech. (zniechęcać)

zrażać kogoś do siebie

es sich C. mit jdm verderben

zrażać kogoś do siebie

jdn gegen sich B. einnehmen

II . zrażać <‑ża; f. dk. zrazić> [zraʒatɕ] CZ. cz. zwr. (zniechęcać się)

zrazić się do kogoś

von jdm enttäuscht werden

zrazić się do czegoś

Gefallen an etw C. verlieren

nie zrażać się niepowodzeniami

sich B. durch Misserfolge nicht entmutigen lassen

braniec <D. brańca, l.mn. brańcy> [braɲets] RZ. r.m. HIST.

1. braniec (jeniec):

braniec

Kriegsgefangene(r) mf

2. braniec (osoba wzięta do wojska):

braniec

Einberufene(r) mf

brach <D. ‑a, l.mn. ‑y> [brax] RZ. r.m. zwykle lp pot. (o kimś zaprzyjaźnionym)

brach

Kumpel r.m. pot.

przyjdź do mnie, brachu

komm zu mir, mein Freund [o. Kumpel pot. ]

brama <D. ‑my, l.mn. ‑my> [brama] RZ. r.ż.

brama

Tor r.n.

brama

Pforte r.ż.

brawo <D. ‑wa, l.mn. ‑wa> [bravo] RZ. r.n. zwykle l.mn.

brawo

Bravo r.n.

brawo

Bravoruf r.m.

bić [komuś] brawo

[jdm] Beifall klatschen

witać kogoś brawami

jdn mit Beifall begrüßen

brawo!

bravo!

bramka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [bramka] RZ. r.ż.

1. bramka (furtka):

bramka

Tor r.n.

2. bramka SPORT:

bramka (w grach zespołowych)

Tor r.n.

bramka (zdobyty punkt)

Tor r.n.

bramka (zdobyty punkt)

Treffer r.m.

bramka (slalomowa)

Tor r.n.

grać na bramce

im Tor stehen

strzelić bramkę

ein Tor schießen

prowadzić dwoma bramkami

mit zwei Toren führen [o. in Führung liegen]

brandy [brendɨ] RZ. r.ż. ndm.

brandy

Brandy r.m.

brandy

Weinbrand r.m.

bratni [bratɲi] PRZYM.

bratni

brüderlich

bratni

Bruder-

bratnia dusza

Bruderherz r.n. żart.

podać komuś bratnią dłoń

jdm die Bruderhand reichen

branża <D. ‑ży, l.mn. ‑że> [braw̃ʒa] RZ. r.ż. EKON

branża

Branche r.ż.

branża

Zweig r.m.

I . bratać <‑ta; cz. prz. ‑taj; f. dk. z‑ [lub po‑]> [bratatɕ] CZ. cz. przech.

bratać

zusammenbringen

bratać

vereinigen

bieda brata ludzi

Not r.ż. schweißt die Leute zusammen

II . bratać <‑ta; cz. prz. ‑taj; f. dk. z‑ [lub po‑]> [bratatɕ] CZ. cz. zwr.

bratać

sich verbrüdern

bratać się z kimś

sich B. mit jdm verbrüdern

bratał się z byle kim

er verbrüderte sich mit Hinz und Kunz pej. pot.

bratek¹ <D. ‑tka, l.mn. ‑tkowie> [bratek] RZ. r.m.

bratek przest zdr. od brat

zwroty:

czekaj, bratku! żart.

na warte, Freundchen r.n. ! żart.

mam cię, bratku! żart.

hab ich dich, Freundchen! żart.

nie śmiej się bratku z cudzego wypadku [lub przypadku] przysł.

man soll sich B. nicht über fremdes Unglück lustig machen

Zobacz też brat

brat <D. ‑a, l.mn. ‑acia> [brat] RZ. r.m.

1. brat (krewny):

brat

Bruder r.m.

przyrodni brat

Halbbruder r.m.

przyrodni brat

Stiefbruder r.m.

cioteczny [lub stryjeczny] brat

Cousin r.m.

bracia syjamscy

siamesische Zwillinge r.m. l.mn.

ani brat, ani swat

ein völlig fremder Mensch r.m.

kochajmy się jak bracia, liczmy się jak Żydzi przysł.

wir sind wohl Brüder, aber unsere Taschen r.ż. l.mn. sind nicht Schwestern r.ż. l.mn.

2. brat przen. (przyjaciel):

brat

[Busen]freund r.m.

brat

Kamerad r.m.

są ze sobą za pan brat

sie sind dicke Freunde pot.

być z czymś za pan brat

mit etw beschlagen [o. bewandert] sein

być z kimś za pan brat

mit jdm sehr gut befreundet sein

3. brat (zakonnik):

brat

Ordensbruder r.m.

brat

Mönch r.m.

brąz <D. ‑u, l.mn. ‑y> [brow̃s] RZ. r.m.

1. brąz (kolor):

brąz

Braun r.n.

2. brąz (metal):

brąz CHEM., HIST.

Bronze r.ż.

epoka brązu

Bronzezeit r.ż.

3. brąz bez l.mn. SPORT:

brąz

Bronze[medaille] r.ż.

nasza drużyna zdobyła na olimpiadzie brąz

unsere Mannschaft r.ż. hat bei den Olympischen Spielen Bronze [o. die Bronzemedaille] gewonnen

obraz <D. ‑u, l.mn. ‑y> [obras] RZ. r.m.

1. obraz (dzieło sztuki):

obraz

Bild r.n.

obraz

Gemälde r.n.

patrzeć w kogoś jak w obraz

jdn anhimmeln pot.

przemówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu przysł.

bei jdm auf taube Ohren stoßen

przemówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu przysł.

gegen eine Wand reden

2. obraz (widok, scena):

obraz

Bild r.n.

obraz

Anblick r.m.

obraz nędzy i rozpaczy

ein Bild des Jammers podn.

żywy obraz kogoś/czegoś

ein lebhaftes Bild von jdm/etw

3. obraz (całokształt: epoki, wypadków):

obraz

[Gesamt]bild r.n.

obraz kliniczny MED.

klinisches Bild r.n.

4. obraz TV:

obraz

Bild r.n.

obraz kontrolny

[Fernseh]testbild r.n.

obraz rastrowy INF.

Rasterbild r.n.

obraz rastrowy INF.

Rasterdarstellung r.ż.

obraz rastrowy INF.

Pixelbild r.n.

odwrócony obraz wideo

invertiertes Videobild r.n.

rzucić obraz na ekran

das Bild auf dem Bildschirm darstellen

5. obraz pot. (film):

obraz

Streifen r.m. pot.

obraz

Film r.m.

6. obraz:

obraz FIZ., FOTO

[Licht]bild r.n.

obraz FIZ., FOTO

Abbildung r.ż.

obraz optyczny

optische Abbildung

obraz pozorny

virtuelles Bild

ziarnistość obrazu fotograficznego

Körnung r.ż. einer fotografischen Abbildung

obraza <D. ‑zy, l.mn. ‑zy> [obraza] RZ. r.ż. zwykle lp

1. obraza (zniewaga):

obraza

Beleidigung r.ż.

kamień obrazy

Stein r.m. des Anstoßes

2. obraza PR.:

obraza

Beleidigung r.ż.

obraza

Verletzung r.ż.

obraza

Missachtung r.ż.

obraza

Schmähung r.ż.

obraza moralności

Erregung r.ż. öffentlichen Ärgernisses

obraza majestatu

Majestätsbeleidigung r.ż.

obraza sądu

Missachtung des Gerichts

obraza munduru

Schmähung der Uniform

obraza boska

Gotteslästerung r.ż.