polsko » niemiecki

I . zapinać <‑na; f. dk. zapiąć> [zapinatɕ] CZ. cz. przech.

II . zapinać <‑na; f. dk. zapiąć> [zapinatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zapinać (zapinać na sobie ubranie):

3. zapinać tylko ndk. (mieć zapięcie):

zapinka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [zapinka] RZ. r.ż.

zapiać [zapjatɕ]

zapiać f. dk. od piać

Zobacz też piać

piać <pieje; za‑> [pjatɕ] f. dk. CZ. cz. nieprzech.

1. piać (kogut):

kur zapiał pot.
verdammt pot.

2. piać pot. (wydać wysoki dźwięk z radości):

3. piać tylko ndk. żart. podn. (chwalić kogoś/coś):

I . zapijać <‑ja; f. dk. zapić> [zapijatɕ] CZ. cz. przech. pot.

2. zapijać (pić alkohol, żeby zapomnieć):

saufen pot.

3. zapijać (spić się):

sich B. besaufen pot.

II . zapijać <‑ja; f. dk. zapić> [zapijatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. zapijać zwykle f. dk. (umrzeć od picia alkoholu):

sich B. zu Tode saufen pot.

2. zapijać tylko ndk. (pić czegoś dużo):

zapisać <‑sze> [zapisatɕ]

zapisać f. dk. od zapisywać

Zobacz też zapisywać

II . zapisywać <‑suje; f. dk. zapisać> [zapisɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

zapping [zapiŋk] RZ. r.m. ndm. pot.

zapis <D. ‑u, l.mn. ‑y> [zapis] RZ. r.m.

1. zapis (zapisywanie):

Aufzeichnung r.ż.
Eintragung r.ż.

2. zapis (tekst):

Eintrag r.m.

3. zapis (nagranie):

Aufnahme r.ż.
Aufzeichnung r.ż.

zapić [zapitɕ]

zapić f. dk. od zapijać

Zobacz też zapijać

I . zapijać <‑ja; f. dk. zapić> [zapijatɕ] CZ. cz. przech. pot.

2. zapijać (pić alkohol, żeby zapomnieć):

saufen pot.

3. zapijać (spić się):

sich B. besaufen pot.

II . zapijać <‑ja; f. dk. zapić> [zapijatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. zapijać zwykle f. dk. (umrzeć od picia alkoholu):

sich B. zu Tode saufen pot.

2. zapijać tylko ndk. (pić czegoś dużo):

zapiąć [zapjoɲtɕ]

zapiąć f. dk. od zapinać

Zobacz też zapinać

II . zapinać <‑na; f. dk. zapiąć> [zapinatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zapinać (zapinać na sobie ubranie):

3. zapinać tylko ndk. (mieć zapięcie):

zapity [zapitɨ] PRZYM. pot.

zapiec <‑ecze> [zapjets]

zapiec f. dk. od zapiekać

Zobacz też zapiekać

I . zapiekać <‑ka; f. dk. zapiec> [zapjekatɕ] CZ. cz. przech. GASTR.

II . zapiekać <‑ka; f. dk. zapiec> [zapjekatɕ] CZ. cz. nieprzech. tylko dk.

2. zapiekać przen. (sprawić przykrość, ból):

III . zapiekać <‑ka; f. dk. zapiec> [zapjekatɕ] CZ. cz. zwr.

2. zapiekać zwykle f. dk. (zaschnąć):

die Lippen r.ż. l.mn. trockneten durch das Fieber ein [o. aus]

3. zapiekać zwykle f. dk. pot. (przywrzeć):

4. zapiekać tylko dk. przen. podn. (zapamiętać się, zaciąć się):

sich B. verbeißen [o. verbohren pot. ]

zapisek <D. ‑sku, l.mn. ‑ski> [zapisek] RZ. r.m., zapiska [zapiska] RZ. r.ż. <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> zwykle l.mn.

1. zapisek (notatki):

Notizen r.ż. l.mn.

2. zapisek PR.:

Vermerk r.m.

3. zapisek zwykle l.mn. (pamiętnik):

Aufzeichnungen r.ż. l.mn.

zapał <D. ‑u, l.mn. ‑y> [zapaw] RZ. r.m. zwykle lp

zwroty:

Strohfeuer r.n.

zapas <D. ‑u, l.mn. ‑y> [zapas] RZ. r.m.

2. zapas pot. (część zapasowa):

Ersatzteil r.n.

zapora <D. ‑ry, l.mn. ‑ry> [zapora] RZ. r.ż.

1. zapora (tama):

Staudamm r.m.

2. zapora (przeszkoda):

Sperre r.ż.

3. zapora WOJSK.:

Sperre r.ż.
Riegel r.m.

I . zapacać <‑ca; f. dk. zapocić> [zapatsatɕ] CZ. cz. przech.

II . zapacać <‑ca; f. dk. zapocić> [zapatsatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zapacać (przeniknąć potem):

2. zapacać (zaparować):

die Scheiben r.ż. l.mn. beschlugen [o. liefen an]

II . zapadać <‑da; f. dk. zapaść> [zapadatɕ] CZ. cz. zwr.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski