W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „gesenkten“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ge·sno·ten: czasownik
ge·denk·te·ken: rzeczownik
ge·scho·ten: czasownik
ge·sle·ten: czasownik
ge·slo·ten: przymiotnik i przysłówek
ge·sme·ten: czasownik
ge·smol·ten: czasownik
ge·spe·ten: czasownik
ge·sple·ten: przymiotnik i przysłówek
ge·spo·ten: czasownik
ge·spro·ten: czasownik
ge·sto·ten: czasownik
ge·se·len: czasownik
ge·schenk·bon: rzeczownik
ge·sjoch·ten: przymiotnik i przysłówek
ge·sel·roe·de: rzeczownik
be·denk·tijd: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: gesnoten , gedenkteken , geselen , gestoten , gesproten , gespoten , gespleten , gespeten , gesmolten , gesmeten , gesloten , gesleten , geschoten , geschenkbon , gesjochten , bedenktijd i geselroede

ge·sno·ten CZ.

gesnoten volt. deelw. van snuiten

Zobacz też snuiten

snui·ten <snoot, h. gesnoten> [snœytə(n)] CZ. cz. przech.

1. snuiten (slijm verwijderen):

z'n neus snuiten

(sich C. ) die Nase schnäuzen [o. putzen]

z'n neus snuiten

sich schnäuzen

2. snuiten (kaars):

ge·denk·te·ken <gedenkteken|s, gedenkteken|en> [ɣədɛŋktekə(n)] RZ. r.n.

gedenkteken

Denkmal r.n.

gedenkteken

Monument r.n.

gedenkteken (ter ere van iem)

Ehrenmal r.n.

gedenkteken (als waarschuwing)

Mahnmal r.n.

ge·scho·ten CZ.

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

Zobacz też schieten , schieten

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schieten (een schot lossen):

met scherp schieten

scharf schießen

een humeur om op te schieten przen.

eine unmögliche Laune

2. schieten (plotseling opkomen):

de tranen schoten haar in de ogen

die Tränen schossen ihr in die Augen

er schiet mij iets te binnen

da fällt mir etw ein

3. schieten:

schieten (uitbotten)

schieten (bomen)

de uien schieten

die Zwiebeln schießen

overal schiet het onkruid uit de grond

das Unkraut schießt überall aus dem Boden

4. schieten (zich snel bewegen):

in zijn kleren schieten

schnell in die Kleider fahren

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

laat hem schieten przen. (hem laten gaan)

lass ihn laufen

laat hem schieten (zich niet met hem bemoeien)

lass ihn in Ruhe

iets laten schieten przen.

auf etw B. verzichten

6. schieten (plotseling vallen):

(plötzlich) fallen

het mes schoot hem uit de handen

das Messer flog ihm aus der Hand

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. przech. (een projectiel werpen)

iem in de arm schieten

jdn [o. jdm] in den Arm schießen

iem wel kunnen schieten przen.

jdn zum Mond schießen können

de bal over het doel schieten

den Ball über das Tor schießen

iem overhoop schieten

jdn über den Haufen schießen

pijlen schieten

Pfeile schießen

de zon schieten

die Höhe der Sonne peilen

ge·sle·ten CZ.

gesleten volt. deelw. van slijten

Zobacz też slijten , slijten

slij·ten² <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. slijten (minder worden in massa, sterkte of bruikbaarheid):

die jas is kaal gesleten

der Mantel ist abgewetzt

2. slijten przen.:

slijten (liefde, haat)

slij·ten¹ <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] CZ. cz. przech.

1. slijten:

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

slijten (kleding)

zijn schoenen slijten

seine Schuhe verschleißen

2. slijten:

een gat in zijn schoenen slijten (door wrijving, gebruik veroorzaken)

sich C. die Schuhe durchlaufen

3. slijten (doorbrengen):

fristen pej.

zijn leven in armoede slijten

sein Leben in Armut verbringen

4. slijten:

slijten (verkopen)

slijten (handelen, doen in)

kan ik niets aan je slijten? żart.

kann ich nichts an dich loswerden?

drank slijten

Spirituosen verkaufen

ge·slo·ten¹ <gesloten, geslotener, geslotenst> [ɣəslotə(n)] PRZYM.

1. gesloten:

gesloten (niet geopend)

gesloten (op slot)

gesloten (op slot)

zo gesloten als het graf zijn

verschwiegen wie ein Grab sein

een gesloten beroep

ein geschützter Beruf

een gesloten bedrijf

ein Betrieb mit Einstellungsstopp

een gesloten boek

ein Buch mit sieben Siegeln

een gesloten klinker taalk.

ein geschlossener Vokal

2. gesloten (niet openhartig):

zugeknöpft pot.

dat kind is nogal gesloten

das Kind ist ziemlich verschlossen

3. gesloten (niet expressief):

een gesloten gezicht

ein verschlossenes Gesicht

4. gesloten (zonder tussenruimte):

dicht

springen met gesloten voeten

mit geschlossenen Füßen springen

5. gesloten techn. (ononderbroken):

een gesloten circuit

ein geschlossener Stromkreis

ge·sme·ten CZ.

gesmeten volt. deelw. van smijten

Zobacz też smijten

smij·ten <smeet, h. gesmeten> [smɛitə(n)] CZ. cz. przech.

schmeißen pot.

smijten (sterker)

feuern pot.

smijten (sterker)

pfeffern pot.

iets door de ruiten smijten

etw durch die Fenster werfen

iets in stukken smijten

etw zerschlagen

iets kapot smijten

met geld smijten przen.

mit Geld um sich werfen [o. schmeißen]

met de deuren smijten

mit den Türen schlagen [o. knallen]

iem iets naar het hoofd smijten przen.

jdm etw an den Kopf werfen

iem op de grond/tegen de muur smijten

jdn zu Boden werfen [o. schmettern] /an die Wand schmettern

ge·smol·ten CZ.

gesmolten volt. deelw. van smelten¹, smelten²

Zobacz też smelten , smelten

smel·ten² <smolt, h. gesmolten> [smɛltə(n)] CZ. cz. przech.

1. smelten:

smelten (vloeibaar maken)

smelten (boter, vet)

boter smelten in de koekenpan

Butter in der Pfanne zerlassen

ijzer/zilver smelten

Eisen/Silber schmelzen

2. smelten (laten fijnkoken):

zerkochen (lassen)

smel·ten¹ <smolt, i. gesmolten> [smɛltə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. smelten (vloeibaar worden; slinken):

smelten ook przen.

smelten als sneeuw voor de zon

wie Schnee an der Sonne schmelzen

iems hart doen smelten

jds Herz erweichen

zijn hart smolt

ihm schmolz das Herz

het smelten van de sneeuw

die Schneeschmelze

zijn ogen smolten in tranen

seine Augen ertranken in Tränen

smelten van de hitte przen.

vor Hitze C. umkommen

2. smelten (oplossen):

suiker smelt in water

Zucker schmilzt in Wasser C.

die perziken smelten op de tong

diese Pfirsiche zergehen auf der Zunge

smeltende kleuren

ineinanderfließende Farben l.mn.

ge·spe·ten CZ.

gespeten volt. deelw. van spijten

Zobacz też spijten

spij·ten <speet, h. gespeten> [spɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

leidtun +C.

het speet ons dat …

es tat uns leid, dass …

het speet ons dat …

wir bedauerten es, dass …

ge·sple·ten¹ [ɣəspletə(n)] PRZYM.

1. gespleten (een spleet hebbend):

2. gespleten psych.:

3. gespleten (bladeren):

ge·spo·ten CZ.

gespoten volt. deelw. van spuiten¹, spuiten²

Zobacz też spuiten , spuiten

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. nieprzech. (naar buiten geperst worden)

het bloed spuit uit de wond

das Blut spritzt aus der Wunde (heraus)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. przech.

spuiten (gazon, tuin)

spuiten (als spray)

spuiten (als spray)

spuiten (geneesmiddelen, drugs)

een auto spuiten

ein Auto spritzen

morfine spuiten

Morphium spritzen

een slagroomrand spuiten

einen Sahnerand spritzen

ge·spro·ten CZ.

gesproten volt. deelw. van spruiten

Zobacz też spruiten

sprui·ten <sproot, i. gesproten> [sprœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. spruiten (voortkomen):

hieruit spruiten allerlei moeilijkheden

hieraus entstehen allerlei Schwierigkeiten

2. spruiten (afstammen):

hij is gesproten uit een aanzienlijk geslacht

er stammt aus einem angesehenen Geschlecht

3. spruiten:

spruiten (uitlopers krijgen)

Sprosse(n) treiben

spruiten (uitlopers krijgen)

spruiten (uitlopers krijgen)

spruiten (aardappels, bonen)

de planten beginnen te spruiten

die Pflanzen fangen an, Sprosse(n) zu treiben

ge·sto·ten CZ.

gestoten volt. deelw. van stoten¹, stoten², stoten³

Zobacz też stoten , stoten , stoten

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] CZ. wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

zich aan de tafel stoten

sich am Tisch stoßen

2. stoten (zich ergeren):

zich aan iems gedrag stoten

sich an jds Benehmen stoßen

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] CZ. cz. przech.

1. stoten (duwen):

2. stoten (door botsen bezeren):

iem voor het hoofd stoten przen.

jdn vor den Kopf stoßen

3. stoten (stampen):

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. stoten (horten: wagens e.d.):

op die weg stoot het erg

auf dieser Straße wird man durchgerüttelt

2. stoten (aanstoot geven):

anstößig sein

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke sind anstößig

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke erregen Anstoß

3. stoten (botsen):

op de vijand stoten

auf den Feind stoßen

op/tegen iets stoten

an/gegen etw B. stoßen

ge·se·len <geselde, h. gegeseld> [ɣesələ(n)] CZ. cz. przech.

1. geselen:

geselen (kastijden)

geselen (met zweep)

2. geselen (vinnig hekelen):

wantoestanden geselen

Missstände anprangern

ge·schenk·bon <geschenkbon|nen> [ɣəsxɛŋɡbɔn] RZ. r.m.

geschenkbon

Geschenkgutschein r.m.

ge·sjoch·ten [ɣəʃɔxtə(n)] PRZYM.

1. gesjochten (er slecht aan toe):

abgebrannt pot.

ruiniert pot.

2. gesjochten (de sigaar):

geliefert pot.

ge·sel·roe·de <geselroede|n> [ɣesəlrudə] RZ. r.ż.

1. geselroede (tuchtroede):

Rute r.ż.

2. geselroede przen.:

Geißel r.ż.

be·denk·tijd <bedenktijd|en> [bədɛŋktɛit] RZ. r.m.

Bedenkzeit r.ż.

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski