niderlandzko » niemiecki

vrie·zen <vroor, h. gevroren> [vrizə(n)] CZ. cz. bezosob. ww

vrie·zer <vriezer|s> [vrizər] RZ. r.m.

vie·len CZ.

vielen 3. os. l.mn. cz. prz. van vallen¹, vallen²

Zobacz też vallen , vallen

val·len1 <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] CZ. cz. nieprzech.

5. vallen (los neerhangen):

6. vallen (zich voordoen):

8. vallen (sneuvelen):

vallen ook przen.

vie·ren <vierde, h. gevierd> [virə(n)] CZ. cz. przech.

2. vieren (eer bewijzen aan):

3. vieren (laten schieten):

de teugels vieren przen.

vie·wer <viewer|s> [vjuwər] RZ. r.m.

Gucki r.m. pot.

kie·zen1 <koos, h. gekozen> [kizə(n)] CZ. cz. przech.

nie·zen <niesde, h. geniesd> [nizə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. niezen (de neus):

2. niezen (een motor):

bie·zen [bizə(n)] PRZYM. przyd.

Binsen-
Korb-
Rohr-

kie·zel1 [kizəl] RZ. r.n. geen l.mn.

1. kiezel (grind):

Kies r.m.

2. kiezel scheik.:

Silizium r.n.

kie·zer <kiezer|s> [kizər] RZ. r.m.

vie·ze·rik <viezerik|en> [vizərɪk] RZ. r.m.

1. viezerik (iem die er vuil uitziet):

schmutzige(r) Kerl r.m.
Schmutzfink r.m. pot.

2. viezerik (iem die vies doet):

ekelhafte(r) Kerl r.m.
Ferkel r.n. pot.

knie·zen <kniesde, h. gekniesd> [knizə(n)] CZ. cz. nieprzech.

blie·zen CZ.

bliezen 3. os. l.mn. cz. prz. van blazen

Zobacz też blazen

grie·zel <griezel|s> [ɣrizəl] RZ. r.m.

1. griezel (afkeer):

Abscheu r.ż. (r.m.)
Ekel r.m.

2. griezel (engerd):

eklige(r) [o. ekelhafte(r)] Kerl r.m.
Ekel r.n. pot.

knie·zer [knizər]

kniezer → kniesoor

Zobacz też kniesoor

knies·oor <knies|oren> [knisor] RZ. r.m.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski