W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

e̱i̱nzig: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
E̱i̱nzel: rzeczownik
verzi̱e̱h: czasownik nieprzechodni lub przechodni
e̱i̱nzeln: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
e̱i̱nem: I. zaimek II.
e̱i̱nen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
e̱i̱ner: I. rodzajnik II. zaimek
e̱i̱nes: I. rodzajnik II. zaimek
e̱i̱neiig: przymiotnik i przysłówek

Widzisz podobne wyniki: einzig , eineiig , eines , einer , einen , einem , einzeln , verzieh i Einzel

I . e̱i̱nzig [ˈaɪntsɪç] PRZYM.

1. einzig (alleinig):

einzig

jedyny

wir waren die einzigen Gäste

byliśmy jedynymi gośćmi

ein einziges Mal

jedyny raz

etw als Einziger/Einzige tun

zrobić coś jako jedyny/jedyna

unser Einziger/unsere Einzige (einziges Kind)

nasz jedyny syn r.m. /nasza jedyna córka r.ż.

kein Einziger

żaden

kein [o. nicht ein] einziger Schüler

żaden uczeń r.m.

2. einzig (unvergleichlich):

einzig [in seiner Art] sein

być jedynym [w swoim rodzaju]

eine einzige Qual

jedna wielka udręka r.ż.

II . e̱i̱nzig [ˈaɪntsɪç] PRZYSŁ.

einzig (ausschließlich):

einzig

jedynie

die einzig mögliche Lösung

jedynie możliwe rozwiązanie r.n.

das einzig Richtige

jedynie słuszne

das ist das einzig Wahre

to jest jedynie prawdziwe

zwroty:

einzig und allein

wyłącznie

einzig und allein

jedynie

E̱i̱nzel <‑s, ‑> [ˈaɪntsəl] RZ. r.n. SPORT

Einzel

singel r.m.

Einzel

gra r.ż. pojedyncza

verzi̱e̱h [fɛɐ̯ˈtsiː] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

verzieh cz. prz. von verzeihen

Zobacz też verzeihen

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯ˈtsaɪən] CZ. cz. przech.

[jdm] etw verzeihen

wybaczać [f. dk. wybaczyć] coś [komuś]

das wird er dir nie verzeihen

on ci tego nigdy nie wybaczy

ich kann es mir nicht verzeihen, dass ...

nie mogę sobie wybaczyć, że...

das ist nicht zu verzeihen

to [jest] niewybaczalne

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯ˈtsaɪən] CZ. cz. nieprzech.

[jdm] verzeihen

wybaczyć [komuś]

[jdm] verzeihen

przebaczać [f. dk. przebaczyć] [komuś]

verzeihen Sie!

przepraszam!

I . e̱i̱nzeln [ˈaɪntsəln] PRZYM.

jednostka r.ż.

6. einzeln substantivisch (manches):

Einzelnes habe ich nicht verstanden

niektórych rzeczy nie zrozumiałem

II . e̱i̱nzeln [ˈaɪntsəln] PRZYSŁ.

1. einzeln (separat):

einzeln abgeben, eintreten

pojedynczo

einzeln verkaufen, kaufen

detalicznie

bitte einzeln eintreten!

proszę wchodzić pojedynczo!

einzeln aufführen

wypunktować coś

etw im Einzelnen besprechen

omówić coś szczegółowo

2. einzeln (nicht zusammen):

einzeln

osobno

wir kamen einzeln (Frauen)

przyszłyśmy osobno

wir kamen einzeln (Männer)

przyszliśmy osobno

I . e̱i̱nem [ˈaɪnəm] ZAIM. indef,

einem C. von man

solch ein Entschluss fällt einem schwer

podjęcie r.n. takiej decyzji przychodzi człowiekowi z trudem

wenn einem das nicht gefällt

jeżeli komuś się to nie podoba

II . e̱i̱nem [ˈaɪnəm]

einem C. sing von ein

Zobacz też S , man , man , einer , ein , ein , ein

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

S

S r.n.

S

s r.n.

S wie Siegfried

S jak Stanisław

mạn² [man] PRZYSŁ. połnocnoniem. pot.

denn man los!

no, dalej!

mạn¹ [man] ZAIM. indef

man

zaimek bez odpowiednika w języku polskim, często tłumaczony bezosobowo

man hat festgestellt, dass ...

stwierdzono, że ...

man hat mir gesagt, dass ...

powiedziano mi, że...

man kann nie wissen

nigdy nie wiadomo

man kann wirklich nicht sagen, dass ...

naprawdę nie można powiedzieć, że...

so etwas tut man nicht

tak się nie robi

so etwas tut man nicht

[to] nie wypada

man sagt, dass ...

mówi się, że ...

man darf

wolno

man kann

można

man muss

trzeba

man soll

należy

man sollte

należałoby

man rackert sich den ganzen Tag ab, und was ist der Lohn?

człowiek cały dzień haruje, i po co?

man tut, was man kann

robi się, co można

man ist ja nicht mehr der/die Jüngste

nie jest się już pierwszej młodości

man versteht sein eigenes Wort nicht

nie słychać własnych słów

I . e̱i̱ner RODZ. indef,

einer D./C. von eine

II . e̱i̱ner ZAIM. indef,

einer D./C. von eine, eine(r, s)

e̱i̱n² [aɪn] LICZ.

1. ein (als Ziffer):

ein

jeden r.m.

ein

jedno r.n.

es ist ein Uhr

jest pierwsza godzina

ein Kilo wiegen

ważyć jeden kilogram

einen Tag dauern

trwać jeden dzień

das kostet einen Euro

to kosztuje jeden euro

sie hat nicht ein Wort gesagt

nie powiedziała ani [jednego] słowa

in einem fort

ciągle

in einem fort

bez przerwy

ein für allemal

raz na zawsze

mein/sein/ihr Ein und Alles

treść mojego/jego/jej życia

der Computer ist sein Ein und Alles

komputer r.m. wypełnia całe jego życie

2. ein (der/das Gleiche):

ein und derselbe

jeden i ten sam

das ist doch ein und dasselbe

to jedno i to samo

I . e̱i̱n¹ [aɪn] RODZ. indef, m

1. ein:

ein

rodzajnik nieokreślony dla rodzaju męskiego

ein Mann/Tisch

[jakiś] mężczyzna r.m. /stół r.m.

eines Tages

pewnego dnia

an einem Tag im Mai

pewnego dnia w maju

2. ein (jeder):

ein Wal ist ein Säugetier

wieloryb r.m. należy do ssaków

II . e̱i̱n¹ [aɪn] RODZ. indef, nt

1. ein:

ein

rodzajnik nieokreślony dla rodzaju nijakiego

ein Buch

[jakaś] książka r.ż.

was für ein Auto hast du?

jaki masz samochód?

2. ein (jedes):

wie viel Schlaf braucht ein Baby?

ile snu potrzebuje niemowlę r.n. ?

e̱i̱n [aɪn] PRZYSŁ.

ein (einschalten):

auf „ein“ drücken

włączać [f. dk. włączyć]

[bei jdm] ein und aus gehen

wchodzić i wychodzić [u kogoś]

zwroty:

weder [o. nicht mehr] ein noch aus [o. aus noch ein] wissen

nie wiedzieć co począć

I . e̱i̱nen [ˈaɪnən] CZ. cz. przech. podn.

einen

jednoczyć [f. dk. z‑]

II . e̱i̱nen [ˈaɪnən] CZ. cz. zwr. podn.

einen

jednoczyć [f. dk. z‑] się

I . e̱i̱ner RODZ. indef,

einer D./C. von eine

II . e̱i̱ner ZAIM. indef,

einer D./C. von eine, eine(r, s)

Zobacz też S , eine(r, s) , eine , eine

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

S

S r.n.

S

s r.n.

S wie Siegfried

S jak Stanisław

e̱i̱ne(r, s) ZAIM. indef

1. eine (jemand):

eine

ktoś

eine aus der Nachbarschaft

ktoś z sąsiedztwa

eines der Kinder

któreś z dzieci

du bist mir eine(r)! pot.

ty to jesteś! pot.

du bist mir vielleicht einer pot.

ty to żeś się udał iron. pot.

was für einer?

jaki?

weder der eine noch der andere

ani ten ani tamten

die einen sagen das eine, die anderen genau das Gegenteil

jedni mówią to, drudzy dokładnie coś innego

einer für alle, alle für einen przysł.

jeden za wszystkich, wszyscy za jednego przysł.

2. eine pot. (man):

und das soll einer glauben?

i w to ma ktoś uwierzyć?

3. eine (eine Sache):

eines [o. eins] gefällt mir nicht an ihm

jedno nie podoba mi się w nim

es kam eines zum anderen

jedno łączyło się z drugim

das eine sag’ ich dir ... pot.

jedno ci powiem...

eines muss klar sein

jedno musi być jasne

Männer denken ja immer nur an das eine!

mężczyźni r.m. l.mn. zawsze myślą tylko o jednym!

jdm eine kleben [o. knallen] pot.

dać komuś po gębie pot.

e̱i̱ne² [aɪnə] LICZ.

1. eine (als Ziffer):

eine

jedna r.ż.

einee Stunde dauern

trwać jedną godzinę

2. eine (die Gleiche):

eine und dieselbe

jedna i ta sama

e̱i̱ne¹ [aɪnə] RODZ. indef, f, M./B. sing

1. eine:

eine

rodzajnik nieokreślony dla rodzaju żeńskiego

eine Frau

[jakaś] kobieta r.ż.

eine Tür

[jakieś] drzwi l.mn.

als Tochter einer Lehrerin

jako córka r.ż. [bliżej nieznanej] nauczycielki

so eine Frechheit!

co za bezczelność r.ż. !

was für eine Hitze!

co za upał r.m. !

2. eine (jede):

eine Eule ist ein Nachtvogel

sowa r.ż. jest ptakiem nocnym

I . e̱i̱nes RODZ. indef,

eines D. von ein

II . e̱i̱nes ZAIM. indef,

eines D. von eine(r, s)

Zobacz też S , einer , ein , ein , ein

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

S

S r.n.

S

s r.n.

S wie Siegfried

S jak Stanisław

I . e̱i̱ner RODZ. indef,

einer D./C. von eine

II . e̱i̱ner ZAIM. indef,

einer D./C. von eine, eine(r, s)

e̱i̱n² [aɪn] LICZ.

1. ein (als Ziffer):

ein

jeden r.m.

ein

jedno r.n.

es ist ein Uhr

jest pierwsza godzina

ein Kilo wiegen

ważyć jeden kilogram

einen Tag dauern

trwać jeden dzień

das kostet einen Euro

to kosztuje jeden euro

sie hat nicht ein Wort gesagt

nie powiedziała ani [jednego] słowa

in einem fort

ciągle

in einem fort

bez przerwy

ein für allemal

raz na zawsze

mein/sein/ihr Ein und Alles

treść mojego/jego/jej życia

der Computer ist sein Ein und Alles

komputer r.m. wypełnia całe jego życie

2. ein (der/das Gleiche):

ein und derselbe

jeden i ten sam

das ist doch ein und dasselbe

to jedno i to samo

I . e̱i̱n¹ [aɪn] RODZ. indef, m

1. ein:

ein

rodzajnik nieokreślony dla rodzaju męskiego

ein Mann/Tisch

[jakiś] mężczyzna r.m. /stół r.m.

eines Tages

pewnego dnia

an einem Tag im Mai

pewnego dnia w maju

2. ein (jeder):

ein Wal ist ein Säugetier

wieloryb r.m. należy do ssaków

II . e̱i̱n¹ [aɪn] RODZ. indef, nt

1. ein:

ein

rodzajnik nieokreślony dla rodzaju nijakiego

ein Buch

[jakaś] książka r.ż.

was für ein Auto hast du?

jaki masz samochód?

2. ein (jedes):

wie viel Schlaf braucht ein Baby?

ile snu potrzebuje niemowlę r.n. ?

e̱i̱n [aɪn] PRZYSŁ.

ein (einschalten):

auf „ein“ drücken

włączać [f. dk. włączyć]

[bei jdm] ein und aus gehen

wchodzić i wychodzić [u kogoś]

zwroty:

weder [o. nicht mehr] ein noch aus [o. aus noch ein] wissen

nie wiedzieć co począć

e̱i̱neiig [ˈaɪnˈʔaɪɪç] PRZYM.

eineiig

jednojajowy

eineiige Zwillinge

jednojajowe bliźnięta ntpl

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

ich	verzeihe
du	verzeihst
er/sie/es	verzeiht
wir	verzeihen
ihr	verzeiht
sie	verzeihen

Tłumaczenia dla hasła „einzieh“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

I . e̱i̱nzig [ˈaɪntsɪç] PRZYM.

1. einzig (alleinig):

2. einzig (unvergleichlich):

II . e̱i̱nzig [ˈaɪntsɪç] PRZYSŁ.

einzig (ausschließlich):

zwroty:

E̱i̱nzel <‑s, ‑> [ˈaɪntsəl] RZ. r.n. SPORT

verzi̱e̱h [fɛɐ̯​ˈtsiː] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

verzieh cz. prz. von verzeihen

Zobacz też verzeihen

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] CZ. cz. przech.

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] CZ. cz. nieprzech.

I . e̱i̱nzeln [ˈaɪntsəln] PRZYM.

1. einzeln (separat):

2. einzeln (individuell):

3. einzeln (gesondert, einsam):

4. einzeln (einige wenige):

5. einzeln substantivisch (Mensch):

6. einzeln substantivisch (manches):

II . e̱i̱nzeln [ˈaɪntsəln] PRZYSŁ.

1. einzeln (separat):

2. einzeln (nicht zusammen):

I . e̱i̱nem [ˈaɪnəm] ZAIM. indef,

einem C. von man

II . e̱i̱nem [ˈaɪnəm]

einem C. sing von ein

Zobacz też S , man , man , einer , ein , ein , ein

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

mạn2 [man] PRZYSŁ. połnocnoniem. pot.

mạn1 [man] ZAIM. indef

I . e̱i̱ner RODZ. indef,

einer D./C. von eine

II . e̱i̱ner ZAIM. indef,

einer D./C. von eine, eine(r, s)

e̱i̱n2 [aɪn] LICZ.

1. ein (als Ziffer):

2. ein (der/das Gleiche):

I . e̱i̱n1 [aɪn] RODZ. indef, m

1. ein:

2. ein (jeder):

II . e̱i̱n1 [aɪn] RODZ. indef, nt

1. ein:

2. ein (jedes):

e̱i̱n [aɪn] PRZYSŁ.

ein (einschalten):

zwroty:

I . e̱i̱nen [ˈaɪnən] CZ. cz. przech. podn.

II . e̱i̱nen [ˈaɪnən] CZ. cz. zwr. podn.

I . e̱i̱ner RODZ. indef,

einer D./C. von eine

II . e̱i̱ner ZAIM. indef,

einer D./C. von eine, eine(r, s)

Zobacz też S , eine(r, s) , eine , eine

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

e̱i̱ne(r, s) ZAIM. indef

1. eine (jemand):

2. eine pot. (man):

3. eine (eine Sache):

e̱i̱ne2 [aɪnə] LICZ.

1. eine (als Ziffer):

2. eine (die Gleiche):

e̱i̱ne1 [aɪnə] RODZ. indef, f, M./B. sing

1. eine:

2. eine (jede):

I . e̱i̱nes RODZ. indef,

eines D. von ein

II . e̱i̱nes ZAIM. indef,

eines D. von eine(r, s)

Zobacz też S , einer , ein , ein , ein

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

I . e̱i̱ner RODZ. indef,

einer D./C. von eine

II . e̱i̱ner ZAIM. indef,

einer D./C. von eine, eine(r, s)

e̱i̱n2 [aɪn] LICZ.

1. ein (als Ziffer):

2. ein (der/das Gleiche):

I . e̱i̱n1 [aɪn] RODZ. indef, m

1. ein:

verzi̱e̱h [fɛɐ̯ˈtsiː] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯ˈtsaɪən] CZ. cz. przech.

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯ˈtsaɪən] CZ. cz. nieprzech.

mạn² [man] PRZYSŁ. połnocnoniem. pot.

mạn¹ [man] ZAIM. indef

e̱i̱n² [aɪn] LICZ.

I . e̱i̱n¹ [aɪn] RODZ. indef, m

II . e̱i̱n¹ [aɪn] RODZ. indef, nt

e̱i̱ne² [aɪnə] LICZ.

e̱i̱ne¹ [aɪnə] RODZ. indef, f, M./B. sing

e̱i̱n² [aɪn] LICZ.

I . e̱i̱n¹ [aɪn] RODZ. indef, m

II . e̱i̱n¹ [aɪn] RODZ. indef, nt

e̱i̱neiig [ˈaɪnˈʔaɪɪç] PRZYM.