W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „entbleiend“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

entblö̱den: czasownik zwrotny
entblö̱ßen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
entbi̱e̱ten: czasownik przechodni
entzwe̱i̱en: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
entsche̱i̱dend: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
entbo̱ten: czasownik przechodni
entbe̱hren: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
entbịnden: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
entbụnden: czasownik nieprzechodni lub przechodni
entbrẹnnen: czasownik nieprzechodni
verble̱i̱en: czasownik przechodni
entschle̱i̱ern: czasownik przechodni
entsprẹchend: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek III. przyimek
entblạ̈ttern: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
entwạffnend: przymiotnik i przysłówek
Entblö̱ßung: rzeczownik
befrei̱end: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
schre̱i̱end: przymiotnik i przysłówek
fe̱u̱erspeiend: przymiotnik i przysłówek
entbrạnnt: czasownik nieprzechodni

Widzisz podobne wyniki: entzweien , entbieten , entblößen , entblöden , entscheidend , verbleien , entbrennen , entbunden , entbinden , entbehren , entboten , entsprechend , entschleiern , entwaffnend , entblättern , enttäuschend , entbrannt , feuerspeiend , schreiend , befreiend i Entblößung

entblö̱den* CZ. cz. zwr.

sich nicht entblöden, etw zu tun pej. podn.

nie śmieć [lub fam: ważyć się] coś zrobić

I . entblö̱ßen* [ɛntˈbløːsən] CZ. cz. przech. podn.

1. entblößen (frei machen):

entblößen Beine

odkrywać [f. dk. odkryć]

entblößen Oberkörper

rozbierać [f. dk. rozebrać] się

eine entblößte Schulter

odsłonięte ramię r.n.

musst du dich so entblößt zeigen!

musisz się tak obnażać!

2. entblößen:

entblößen WOJSK., SPORT Abwehr, Deckung

osłabiać [f. dk. osłabić]

II . entblö̱ßen* [ɛntˈbløːsən] CZ. cz. zwr. podn.

entblößen

rozbierać [f. dk. rozebrać] się

entblößen (Exhibitionist)

entbi̱e̱ten* CZ. cz. przech. irr podn.

przesyłać [f. dk. przesłać]

der Wanderer entbot den Vorübergehenden einen herzlichen Gruß

wędrowiec r.m. przesłał przechodniom serdeczne pozdrowienie

I . entzwe̱i̱en* [ɛntˈtsvaɪən] CZ. cz. przech. podn.

entzweien Freunde, Familie:

poróżniać [f. dk. poróżnić ]podn.

II . entzwe̱i̱en* [ɛntˈtsvaɪən] CZ. cz. zwr. podn.

sich mit jdm [wegen etw] entzweien

poróżnić się z kimś [z powodu czegoś]

I . entsche̱i̱dend PRZYM. (ausschlaggebend)

entscheidend Einfluss, Etappe

entscheidend Fehler, Irrtum

im entscheidenden Augenblick

w decydującym momencie

II . entsche̱i̱dend PRZYSŁ.

entscheidend schwächen:

entscheidend

etwas entscheidend beeinflussen

mieć decydujący wpływ na coś

entbo̱ten CZ. cz. przech.

entboten pp von entbieten

Zobacz też entbieten

entbi̱e̱ten* CZ. cz. przech. irr podn.

przesyłać [f. dk. przesłać]

der Wanderer entbot den Vorübergehenden einen herzlichen Gruß

wędrowiec r.m. przesłał przechodniom serdeczne pozdrowienie

I . entbe̱hren* [ɛntˈbeːrən] CZ. cz. przech.

1. entbehren podn. (vermissen):

2. entbehren (verzichten auf):

jdn/etw entbehren können

móc obyć się bez kogoś/czegoś

wir können ihn einfach nicht entbehren

nie możemy po prostu obyć się bez niego

II . entbe̱hren* [ɛntˈbeːrən] CZ. cz. nieprzech. podn. (fehlen)

jeder Grundlage entbehren

nie mieć żadnej podstawy

der Anblick entbehrte nicht einer gewissen Komik

ten widok r.m. był w pewnym sensie komiczny

I . entbịnden* CZ. cz. przech. irr

1. entbinden (dispensieren):

jdn von seinem Versprechen entbinden

zwalniać [f. dk. zwolnić] kogoś z przyrzeczenia

ich habe ihn von seinen Verpflichtungen entbunden

zwolniłem go z jego zobowiązań

2. entbinden MED. (Geburtshilfe leisten):

entbinden Frau

odbierać poród

sie wurde durch Kaiserschnitt von einem Mädchen entbunden

urodziła dziewczynkę poprzez cesarskie cięcie

II . entbịnden* CZ. cz. nieprzech. irr MED.

entbinden (gebären) (Frau)

rodzić [f. dk. u‑]

sie hat gestern entbunden

urodziła wczoraj

entbụnden CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

entbunden pp von entbinden

Zobacz też entbinden

I . entbịnden* CZ. cz. przech. irr

1. entbinden (dispensieren):

jdn von seinem Versprechen entbinden

zwalniać [f. dk. zwolnić] kogoś z przyrzeczenia

ich habe ihn von seinen Verpflichtungen entbunden

zwolniłem go z jego zobowiązań

2. entbinden MED. (Geburtshilfe leisten):

entbinden Frau

odbierać poród

sie wurde durch Kaiserschnitt von einem Mädchen entbunden

urodziła dziewczynkę poprzez cesarskie cięcie

II . entbịnden* CZ. cz. nieprzech. irr MED.

entbinden (gebären) (Frau)

rodzić [f. dk. u‑]

sie hat gestern entbunden

urodziła wczoraj

entbrẹnnen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

1. entbrennen:

entbrennen (entfachen) (Kampf, Streit)

rozgorzeć podn.

2. entbrennen (ergriffen werden):

von Hass entbrannt sein

pałać [f. dk. za‑] nienawiścią podn.

verble̱i̱en* [fɛɐ̯ˈblaɪən] CZ. cz. przech. TECHNOL.

entschle̱i̱ern* CZ. cz. przech. podn.

entschleiern Gesicht:

entschleiern

zdejmować [f. dk. zdjąć] zasłonę

entschleiern

odsłaniać [f. dk. odsłonić]

ein Geheimnis entschleiern

odsłonić tajemnicę fig

I . entsprẹchend PRZYM.

1. entsprechend (angemessen):

entsprechend Entschädigung, Gehalt

2. entsprechend (adäquat):

entsprechend Benehmen, Kleidung

3. entsprechend (zuständig):

entsprechend Sachbearbeiter

odpowiedzialny za coś

II . entsprẹchend PRZYSŁ. (angemessen)

entsprechend bezahlen, sich verhalten

III . entsprẹchend PRZYIM. +C.

entsprechend deinem Rat [o. deinem Rat entsprechend]

za twoją radą

entsprechend Ihrem Vorschlag/unserer Abmachung

zgodnie z pańską propozycją/z naszą umową

den Umständen entsprechend

stosownie do okoliczności

I . entblạ̈ttern* CZ. cz. przech.

einen Stängel entblättern

poobrywać liście z łodygi

II . entblạ̈ttern* CZ. cz. zwr.

1. entblättern (Blätter verlieren):

entblättern

tracić [f. dk. s‑] liście

2. entblättern fig, żart. pot. (sich ausziehen):

entblättern

obnażać [f. dk. obnażyć] się

entwạffnend PRZYM. a. fig

entwaffnend

ihr Lächeln war einfach entwaffnend

jej uśmiech r.m. był po prostu rozbrajający

Entblö̱ßung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Entblößung

obnażenie r.n. [lub obnażanie r.n. ] [się]

unsittliche Entblößung

niemoralne obnażanie się

I . befrei̱end PRZYM.

befreiend Lachen:

II . befrei̱end PRZYSŁ.

befreiend wirken:

schre̱i̱end PRZYM.

1. schreiend (grell):

schreiend Farbe

2. schreiend (unerträglich):

schreiend Unrecht

fe̱u̱erspeiendst. pis. PRZYM.

feuerspeiend → Feuer

Zobacz też Feuer , Feuer

Fe̱u̱er² <‑s, ‑> [ˈfɔɪɐ] RZ. r.n.

1. Feuer (vom Menschen kontrolliert):

ogień r.m.

das olympische Feuer

znicz r.m. [lub ogień r.m. ] olimpijski

Feuer machen

rozpalać [f. dk. rozpalić] ogień

Feuer speiend (Drache)

zionący ogniem

Feuer speiend (Vulkan)

buchający ogniem

jdm Feuer geben pot. (Zigarette anzünden)

[po]dać pot. komuś ogień

haben Sie Feuer?

ma pan/pani ogień?

für jdn/etw seine Hand ins Feuer legen

ręczyć za kogoś głową

für jdn/etw seine Hand ins Feuer legen

dać sobie rękę uciąć za kogoś

zwei Eisen im Feuer haben

mieć alternatywę

mit dem Feuer spielen

igrać z ogniem

gebranntes Kind scheut das Feuer przysł.

kto się na gorącym sparzył, ten na zimne dmucha przysł.

2. Feuer (Brand):

pożar r.m.

Feuer!

Feuer legen

podpalać [f. dk. podpalić]

an etw B. Feuer legen

podłożyć ogień pod [lub podpalić] coś

Feuer bricht aus

Feuer und Flamme [für jdn/etw] sein pot.

zachwycać [f. dk. zachwycić] się [kimś/czymś]

Feuer und Flamme [für jdn/etw] sein pot.

zapalać [f. dk. zapalić] się [do kogoś/czegoś]

jdm Feuer unter dem Hintern machen pot.

ponaglać [f. dk. ponaglić] kogoś

für jdn durchs Feuer gehen

skoczyć [lub pójść] za kimś w ogień

Feuer fangen (in Brand geraten)

zapalać [f. dk. zapalić] się

[bei etw] Feuer fangen

zachwycać [f. dk. zachwycić] się [czymś]

[bei etw] Feuer fangen

zapalać [f. dk. zapalić] się [do czegoś]

[bei jdm] Feuer fangen

zakochać się [w kimś]

Fe̱u̱er¹ <‑s, bez l.mn. > [ˈfɔɪɐ] RZ. r.n.

1. Feuer (Verbrennung mit Flammenbildung):

ogień r.m.

die Wunde brennt wie Feuer

rana r.ż. piecze [lub pali] jak ogień [lub żywym ogniem podn. ]

die beiden sind wie Feuer und Wasser

tych dwoje to jak ogień i woda r.ż.

2. Feuer WOJSK. (Beschuss):

ostrzał r.m.

ogień r.m.

Feuer!

ognia!

Feuer frei!

otworzyć ogień!

das Feuer eröffnen

otwierać [f. dk. otworzyć] ogień

das Feuer einstellen

wstrzymać ogień

3. Feuer (Temperament):

dieses Pferd hat viel Feuer

ten koń r.m. ma bardzo ognisty temperament

4. Feuer (Schwung):

zapał r.m.

entbrạnnt CZ. cz. nieprzech.

entbrannt pp von entbrennen

Zobacz też entbrennen

entbrẹnnen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

1. entbrennen:

entbrennen (entfachen) (Kampf, Streit)

rozgorzeć podn.

2. entbrennen (ergriffen werden):

von Hass entbrannt sein

pałać [f. dk. za‑] nienawiścią podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski