Tłumaczenia dla hasła „fallenschlafend“ w niemiecko » polski słowniku

nạchtschlafend PRZYM.

zu nachtschlafender Zeit pot.

nocną porą

zu nachtschlafender Zeit pot.

o [lub w] nocnej porze

fạllen|lassenst. pis. CZ. cz. przech. irr

fallenlassen → fallen

Zobacz też fallen

fạllen <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. fallen (hinabfallen):

auf den Boden fallen

spadać [f. dk. spaść] na ziemię

ins Wasser fallen

spaść do wody

vom Pferd/von der Leiter fallen

spaść z konia/drabiny

aus einem Fahrzeug/aus dem Fenster fallen

wypaść z pojazdu/przez okno

der Vorhang fällt

kurtyna r.ż. opada

auf etw B. fallen (Blick)

padać [f. dk. paść] na coś

durch/in etw B. fallen (Licht)

wpadać przez coś/do czegoś

Vorsicht, fall nicht!

uważaj, nie przewróć się!

es fällt Schnee/Regen

pada śnieg r.m. /deszcz r.m.

sie ließ sich in einen Sessel fallen

opadła na fotel

er fiel ihr ins Wort

wpadł jej w słowo

sie ist nicht auf den Mund gefallen pot.

ona jest wygadana pot.

sie ist nicht auf den Kopf gefallen pot.

ona jest nie w ciemię bita pot.

2. fallen (stolpern):

über etw B. fallen

potykać [f. dk. potknąć] się o coś

3. fallen pot. (nicht bestehen):

durch die Prüfung fallen

oblać egzamin pot.

4. fallen:

fallen (sinken) (Wert, Preise, Fieber)

spadać [f. dk. spaść]

die Aktien sind gefallen

kursy r.m. l.mn. akcji spadły

die Temperatur ist um 10 Grad gefallen

temperatura r.ż. spadła o 10 stopni

im Preis fallen

tracić na cenie

der Dollar fällt immer noch

kurs dolara ciągle spada

5. fallen (in einen Zustand geraten):

sie fiel in tiefen Schlaf

zapadła w głęboki sen

in Angst fallen

popaść w strach podn.

er fällt von einem Extrem ins andere

on popada z jednej skrajności w drugą

6. fallen WOJSK.:

fallen (sterben) (Soldat)

ginąć [f. dk. z‑]

fallen (überwältigt werden) (Festung, Stadt)

padać [f. dk. paść]

7. fallen (treffen):

auf jdn fallen (Verdacht)

paść na kogoś

auf einen Dienstag fallen

przypadać [f. dk. przypaść] we wtorek

sein Geburtstag fällt dieses Jahr auf einen Montag

jego urodziny l.mn. przypadają w tym roku w poniedziałek

die Wahl fiel auf ihn

wybór r.m. padł na niego

da fiel sein Blick auf den Kalender

jego wzrok r.m. padł na kalendarz podn.

8. fallen (sich plötzlich bewegen):

jdm um den Hals fallen

rzucać [f. dk. rzucić] się komuś na szyję

die Tür fiel ins Schloss

drzwi l.mn. zatrzasnęły się

9. fallen PR. (zufallen):

an den Erben fallen

przypadać [f. dk. przypaść] spadkobiercy

die Erbschaft fiel an die Kinder

spadek r.m. przypadł dzieciom

10. fallen:

fallen (ergehen) (Entscheidung, Urteil)

zapadać [f. dk. zapaść]

11. fallen:

fallen (sich ereignen) (Ausgleichstreffer, Schuss)

padać [f. dk. paść]

kurz danach fiel das Tor zum 3:0

krótko potem padła trzecia bramka r.ż.

es fielen drei Schüsse

padły trzy strzały r.m. l.mn.

12. fallen:

fallen (geäußert werden) (Worte)

padać [f. dk. paść]

eine Bemerkung fallen lassen

pozwalać [f. dk. pozwolić] sobie na uwagę

sein Name ist nicht gefallen

jego nazwisko r.n. nie padło

darüber ist noch kein Wort gefallen

ani jedno słowo r.n. nie zostało jeszcze powiedziane na ten temat

13. fallen (sein, sich erweisen):

jdm leicht fallen

łatwo komuś przychodzić

das fällt ihm leicht

to mu przychodzi łatwo

es fällt mir schwer das zu sagen

z trudem [lub przykrością] muszę [to] powiedzieć

Chemie ist mir nie leicht gefallen

chemia r.ż. nigdy nie była moją mocną stroną

es dürfte dir schwer fallen, das zu beweisen

mogłoby być ci ciężko to udowodnić

es ist mir sehr schwer gefallen, das zu sagen

powiedzenie tego przyszło mi z wielkim trudem

14. fallen (erfasst werden):

das fällt auch in diese Kategorie

to także należy do tej kategorii

das fällt nicht unter diese Bestimmung

to nie podpada pod ten przepis pot.

15. fallen (keine Geltung mehr haben):

[etw] fallen lassen Projekt

rezygnować [f. dk. z‑] [z czegoś]

[etw] fallen lassen Projekt

zaniechać [czegoś]

er ließ den Plan fallen

zaniechał tego planu

e̱i̱n|schlafen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. einschlafen (in Schlaf fallen):

[bei/über etw C.] einschlafen

zasypiać [f. dk. zasnąć] [przy/nad czymś]

2. einschlafen:

einschlafen (gefühllos werden) (Gliedmaßen, Bein)

drętwieć [f. dk. z‑]

einschlafen (gefühllos werden) (Gliedmaßen, Bein)

ścierpnąć

3. einschlafen:

einschlafen (nachlassen) (Beziehung, Freundschaft)

oziębnąć

4. einschlafen (sterben):

einschlafen

zasnąć na wieki [lub snem wiecznym]

geschla̱fen [gə​ˈʃlaːfən] CZ. cz. nieprzech.

geschlafen pp von schlafen

Zobacz też schlafen

schla̱fen <schläft, schlief, geschlafen> [ˈʃlaːfən] CZ. cz. nieprzech.

1. schlafen (sich im Zustand des Schlafs befinden):

schlafen

spać [f. dk. po‑]

schlafen gehen

iść [f. dk. pójść] spać

ein Kind schlafen legen

kłaść [f. dk. położyć] dziecko spać

er hat sich schlafen gelegt

on położył się spać

hast du gut geschlafen?

czy dobrze spałeś?

noch halb schlafen

jeszcze się do końca nie obudzić

noch halb schlafen

nie być jeszcze do końca obudzonym

er schläft tief und fest

on śpi głęboko i mocno

schlaf gut!

śpij dobrze!

der Ärger ließ ihn nicht schlafen

gniew r.m. nie pozwalał mu zasnąć

sich schlafend stellen

udawać, że się śpi

im Winter schläft die Natur fig

zimą natura r.ż. śpi fig

darüber muss ich erst noch mal schlafen

muszę się z tym przespać

wie ein Murmeltier schlafen

spać jak suseł r.m.

schlafende Hunde wecken pot.

wywoływać [f. dk. wywołać] wilka z lasu fig

wer schläft, der sündigt nicht przysł.

kto śpi, nie grzeszy przysł.

wie man sich bettet, so schläft man przysł.

jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz przysł.

2. schlafen (nächtigen):

bei jdm schlafen

nocować [f. dk. prze‑] u kogoś

3. schlafen pot. (unaufmerksam sein):

schlafen

spać

schlafen

przysypiać pot.

schlaf nicht!

nie śpij! pot.

die Konkurrenz schläft nicht

konkurencja r.ż. nie śpi

4. schlafen pot. (Sex haben):

mit jdm schlafen (einmal)

przespać się z kimś pot.

mit jdm schlafen (mehrmals)

sypiać z kimś pot.

beschla̱fen* CZ. cz. przech. irr

1. beschlafen (koitieren):

beschlafen

przespać się [z kimś]

beschlafen

uprawiać [z kimś] seks

2. beschlafen (überschlafen):

beschlafen

przemyśleć coś

Wẹllenschlag <‑[e]s, ‑schläge> RZ. r.m.

Wellenschlag

uderzenie r.n. fal

I . a̱u̱s|schlafen CZ. cz. nieprzech., cz. zwr. irr

ausschlafen

wyspać się

gestern habe ich [mich] endlich ausgeschlafen

wczoraj wreszcie się wyspałem

II . a̱u̱s|schlafen CZ. cz. przech. irr

seinen Rausch ausschlafen

przespać się, aby wytrzeźwieć

überschla̱fen* [yːbɐ​ˈʃlaːfən] CZ. cz. przech. irr

etw überschlafen

przemyśleć coś przez noc

etw überschlafen

przespać się z czymś pot.

verschla̱fen¹ PRZYM.

1. verschlafen (schlaftrunken):

verschlafen Person

zaspany

2. verschlafen fig (ruhig, langweilig):

verschlafen Dorf, Städtchen

senny fig

entschla̱fen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

entschlafen

zasnąć na wieki podn.

Fạllensteller(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Fallensteller(in)

myśliwy r.m. zastawiający pułapki

Fallensteller(in) (in Nordamerika)

traper r.m.

schla̱fen <schläft, schlief, geschlafen> [ˈʃlaːfən] CZ. cz. nieprzech.

1. schlafen (sich im Zustand des Schlafs befinden):

schlafen

spać [f. dk. po‑]

schlafen gehen

iść [f. dk. pójść] spać

ein Kind schlafen legen

kłaść [f. dk. położyć] dziecko spać

er hat sich schlafen gelegt

on położył się spać

hast du gut geschlafen?

czy dobrze spałeś?

noch halb schlafen

jeszcze się do końca nie obudzić

noch halb schlafen

nie być jeszcze do końca obudzonym

er schläft tief und fest

on śpi głęboko i mocno

schlaf gut!

śpij dobrze!

der Ärger ließ ihn nicht schlafen

gniew r.m. nie pozwalał mu zasnąć

sich schlafend stellen

udawać, że się śpi

im Winter schläft die Natur fig

zimą natura r.ż. śpi fig

darüber muss ich erst noch mal schlafen

muszę się z tym przespać

wie ein Murmeltier schlafen

spać jak suseł r.m.

schlafende Hunde wecken pot.

wywoływać [f. dk. wywołać] wilka z lasu fig

wer schläft, der sündigt nicht przysł.

kto śpi, nie grzeszy przysł.

wie man sich bettet, so schläft man przysł.

jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz przysł.

2. schlafen (nächtigen):

bei jdm schlafen

nocować [f. dk. prze‑] u kogoś

3. schlafen pot. (unaufmerksam sein):

schlafen

spać

schlafen

przysypiać pot.

schlaf nicht!

nie śpij! pot.

die Konkurrenz schläft nicht

konkurencja r.ż. nie śpi

4. schlafen pot. (Sex haben):

mit jdm schlafen (einmal)

przespać się z kimś pot.

mit jdm schlafen (mehrmals)

sypiać z kimś pot.

Si̱e̱benschläfer <‑s, ‑> [-ʃlɛːfɐ] RZ. r.m. ZOOL.

Siebenschläfer

popielica r.ż.

hoch|schlafen CZ. cz. zwr. irr pej. pot. (den Vorgesetzten sexuelle Dienste erweisen)

hochschlafen

robić [f. dk. z‑] karierę [lub awansować] przez łóżko

diese Person schläft sich hoch

ta osoba r.ż. robi karierę przez łóżko

Entschla̱fene(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym. podn.

Entschlafene

zmarły(-a) r.m. (r.ż.)