Tłumaczenia dla hasła „gennant“ w niemiecko » polski słowniku

genạnnt [gə​ˈnant] CZ. cz. przech., cz. zwr.

genannt pp von nennen

Zobacz też nennen

I . nẹnnen <nennt, nannte, genannt> [ˈnɛnən] CZ. cz. przech.

1. nennen (benennen, anreden):

nennen

nazywać [f. dk. nazwać]

jdn bei seinem Vornamen nennen

mówić [lub zwracać się] do kogoś po imieniu

wie wollt ihr das Kind nennen?

jak chcecie nazwać dziecko?

Katharina, genannt die Große

Katarzyna II, zwana Wielką

das Kind beim rechten Namen nennen pot.

nazywać rzeczy po imieniu

2. nennen (bezeichnen):

wie nennt man das?

jak to się nazywa?

das nenne ich Mut

to się nazywa odwaga r.ż.

das nennst du schön?

to nazywasz pięknym?

diese Einheiten nennt man Morpheme

te jednostki r.ż. l.mn. nazywają się morfemami

sie nannten ihn einen Lügner

nazwali go kłamcą

deine so genannten Freunde

twoi tak zwani przyjaciele r.m. l.mn.

3. nennen (angeben):

nennen

podawać [f. dk. podać]

die genannten Personen ...

wymienione osoby r.ż. l.mn. ...

kannst du mir Beispiele dafür nennen?

możesz mi podać na to przykłady?

unten genannt

podane poniżej

4. nennen (empfehlen):

nennen

polecać [f. dk. polecić]

können Sie mir einen guten Arzt nennen?

czy może mi pan/pani polecić jakiegoś dobrego lekarza?

II . nẹnnen <nennt, nannte, genannt> [ˈnɛnən] CZ. cz. zwr.

sich Maler/Musiker nennen

uważać się za malarza/muzyka

und so was nennt sich Christ/Freund? pot.

i to się nazywa [lub ma być] katolik r.m. /przyjaciel r.m. ?

Gerạnt(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [ʒe​ˈrant] RZ. r.m.(r.ż.) CH (Geschäftsführer)

Gerant(in)

dyrektor(ka) r.m. (r.ż.)

gena̱s [gə​ˈnaːs] CZ. cz. nieprzech.

genas cz. prz. von genesen

Zobacz też genesen

gene̱sen <genest, genas, genesen> [gə​ˈneːzən] CZ. cz. nieprzech. +sein podn.

genesen

wyzdrowieć

[von einer Operation/nach einer Grippe] genesen

wracać [f. dk. wrócić] do zdrowia [po operacji/przebytej grypie]

I . gena̱u̱ [gə​ˈnaʊ] PRZYM.

1. genau (exakt, gewissenhaft):

genau Übersetzung, Beschreibung, Untersuchung

dokładny

haben Sie die genaue Uhrzeit?

[czy] wie pan/pani, która jest dokładnie godzina?

ich weiß nichts Genaueres darüber

nie wiem nic dokładniejszego [lub nie znam żadnych szczegółów] na ten temat

2. genau (sorgfältig):

genau

staranny

genau

drobiazgowy

er ist sehr genau

on jest bardzo dokładny [lub skrupulatny]

[in etw C.] genau sein

być [w czymś] dokładnym

II . gena̱u̱ [gə​ˈnaʊ] PRZYSŁ.

1. genau (exakt):

genau kennen

dokładnie

genau passen

w sam raz

genau passen

akurat

auf die Sekunde/auf die Minute/den Millimeter genau

dokładnie co do sekundy/minuty/milimetra

genau in der Mitte

w samym środku

es ist genau 10 Uhr

jest punkt[ualnie] [godzina] dziesiąta

sie kenne ich genau

znam ją/ich doskonale

meine Uhr geht genau

mój zegarek pokazuje dokładny czas

etw [nicht] genau wissen

[nie] wiedzieć czegoś na pewno

so genau wollte ich es nicht wissen!

tak szczegółowo nie chciałem tego wiedzieć!

genau genommen

ściśle biorąc

genau genommen ist das nicht richtig

ściśle [rzecz] biorąc to się nie zgadza

es mit etw [nicht so] genau nehmen

[nie] przejmować się czymś

es mit etw [nicht so] genau nehmen

[nie] dbać [lub troszczyć się] o coś

2. genau (eben, gerade):

genau

właśnie

genau! pot.

no właśnie! pot.

genau dasselbe

dokładnie [lub jota w jotę pot. ] to samo

genau das Gegenteil

dokładnie odwrotnie [lub na odwrót]

sie ist genau die richtige Frau für diesen Job

ona jest kobietą w sam raz nadającą się do tej pracy

genạrbt [gə​ˈnarpt] PRZYM.

genarbt Leder:

genarbt

groszkowany

die Aktentasche ist aus genarbtem Leder

ta aktówka r.ż. jest z groszkowanej skóry

Ge̱nbank <‑, ‑en> RZ. r.ż. BIOL.

Genbank

bank r.m. genów

I . gebạnnt [gə​ˈbant] PRZYM.

1. gebannt (behext):

gebannt

zaklęty

2. gebannt (bezaubert, gefesselt):

gebannt

urzeczony

gebannt

zafascynowany

II . gebạnnt [gə​ˈbant] PRZYSŁ. (gefesselt)

jdm/etw [wie] gebannt zuschauen

przyglądać się komuś/czemuś jak urzeczony [lub z fascynacją]

sie starrten mich an wie gebannt

wpatrywali się we mnie jak urzeczeni

gekạnnt [gə​ˈkant] CZ. cz. przech.

gekannt pp von kennen

Zobacz też kennen

kẹnnen <kennt, kannte, gekannt> [ˈkɛnən] CZ. cz. przech.

1. kennen (mit jdm/etw bekannt sein):

kennen

znać

kennen Sie Herrn X?

czy zna pan/pani pana X?

kennen Sie ihren Namen?

czy zna pan/pani jej nazwisko?

sie kennt ihn von früher

ona zna go nie od wczoraj

ich kenne sie vom Sehen

znam ją [lub ich] [lub je] z widzenia

sich kennen

znać się

wir kennen uns schon

my już się znamy

kennst du mich noch?

pamiętasz mnie jeszcze?

sie kennt uns nicht mehr

ona już nas nie zna

alle kennen sie als zuverlässige Kollegin

wszyscy znają ją jako niezawodną koleżankę

so kenne ich sie gar nicht

nie znam jej z tej strony

wie ich ihn/sie kenne ...

o ile go/ją znam...

jdn nicht kennen wollen

nie chcieć kogoś znać

er kennt kein Erbarmen

on nie wie co to litość

da kenne ich nichts! pot.

nic mnie nie powstrzyma!

das kennen wir schon pej. pot.

to nie jest dla nas nic nowego iron.

sich vor Zorn nicht mehr kennen

nie posiadać się ze złości

2. kennen (mit jdm/etw bekannt werden):

kennen lernen Person, Land, Kultur

poznawać [f. dk. poznać]

ich habe ihn in Berlin kennen gelernt

poznałem go w Berlinie

ich freue mich, Sie kennen zu lernen! [o. es freut mich Sie kennen zu lernen]

miło mi pana/panią poznać!

die Einführung dient dazu die Methoden kennen zu lernen

wprowadzenie r.n. służy do tego, aby poznać metody

sich kennen lernen

poznawać [f. dk. poznać] się

der wird mich noch kennen lernen! pot.

ten mnie jeszcze popamięta! pot.

gerạnnt [gə​ˈrant] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

gerannt pp von rennen

Zobacz też rennen

I . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. rennen (schnell laufen):

rennen

pędzić [f. dk. po‑]

rennen

gnać [f. dk. po‑]

gerannt kommen

przybiegać [f. dk. przybiec] pędem

um die Wette rennen

ścigać się

2. rennen (stoßen):

gegen etw rennen

wpadać [f. dk. wpaść] na coś

er rannte mit dem Kopf gegen die Tür

uderzył z rozpędu głową w drzwi

3. rennen pej. pot. (hingehen):

er rennt wegen jeder Kleinigkeit zu seinem Vater

z każdym drobiazgiem leci do ojca pot.

II . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] CZ. cz. przech. +haben o sein

1. rennen SPORT:

hundert Meter rennen

startować [f. dk. wy‑] w biegu na sto metrów

2. rennen (stoßen):

jdn zu Boden rennen

przewrócić kogoś w pędzie

3. rennen pot. (rammen):

jdm ein Messer in den Bauch rennen

wpakować komuś nóż w brzuch pot.

I . genia̱l [ge​ˈni̯aːl] PRZYM.

genial Künstler, Erfindung, Idee:

genial

genialny

II . genia̱l [ge​ˈni̯aːl] PRZYSŁ.

genial lösen:

genial

genialnie