Tłumaczenia dla hasła „TRANSP“ w niemiecko » polski słowniku

trạnk [traŋk] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

trank cz. prz. von trinken

Zobacz też trinken

I . trịnken <trinkt, trank, getrunken> [ˈtrɪŋkən] CZ. cz. przech. (verzehren)

trinken Kaffee, Tee, Wasser

pić [f. dk. wy‑]

etwas zu trinken

coś do picia

ich habe nichts zu trinken im Haus

nie mam w domu nic do picia

gibst du mir bitte etwas zu trinken?

dasz mi proszę coś do picia?

sie hat die Flasche leer getrunken

ona opróżniła butelkę

darauf müssen wir einen trinken

musimy wypić za to jednego pot.

einen trinken gehen pot.

iść wypić jednego pot.

einen über den Durst trinken

upić się

II . trịnken <trinkt, trank, getrunken> [ˈtrɪŋkən] CZ. cz. nieprzech.

1. trinken (zu sich nehmen):

trinken

pić

aus der Flasche trinken

pić z butelki

du kannst aus meinem Glas trinken

możesz napić się z mojej szklanki

2. trinken (anstoßen):

auf jdn/etw trinken

wypić za kogoś/coś

ich trinke auf deine Gesundheit

piję za twoje zdrowie

I . tra̱nig [ˈtraːnɪç] PRZYM.

1. tranig:

tranig (voller Tran) Fett

tranowy

tranig (wie Tran) Geschmack

trącący tranem

2. tranig pot. (langweilig):

tranig

nudny

II . tra̱nig [ˈtraːnɪç] PRZYSŁ.

1. tranig (wie Tran):

tranig schmecken

jak tran

2. tranig (träge):

tranig sich bewegen

ociężale

tranig fahren

powolnie

tranig arbeiten

opieszale

Transi̱t <‑s, ‑e> [tran​ˈziːt, tran​ˈzɪt] RZ. r.m.

Transit

tranzyt r.m.

Trạnk <‑[e]s, Tränke> [traŋk, pl: ˈtrɛŋkə] RZ. r.m. podn.

Trank

napój r.m.

Trance <‑, ‑n> [ˈtrãs(ə)] RZ. r.ż.

Trance

trans r.m.

sich in Trance versetzen

wprowadzać [f. dk. wprowadzić] się w trans

trä̱nen CZ. cz. nieprzech.

tränen

łzawić

mir tränen die Augen

łzawią mi oczy

tra̱u̱t [traʊt] PRZYM. podn.

1. traut (vertraut):

traut

poufały

traut

zażyły

2. traut Heim:

traut

przytulny

I . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. przech.

1. tragen (anhaben, haben):

tragen Kleidung, Namen, Bart

nosić

tragen Last

dźwigać

so etwas trägt man nicht mehr

czegoś takiego już się nie nosi

das Haar offen tragen

nosić rozpuszczone włosy

sie trägt das Haar lang

ona ma długie włosy

auf dem Arm tragen

nosić [lub nieść] na ramieniu

auf dem Rücken tragen

nosić na plecach

etw bei sich C. tragen

nosić coś przy sobie

er trug ihr den Koffer

on niósł jej walizkę

2. tragen Aufschrift:

tragen

zawierać

der Brief trägt seine Unterschrift

list r.m. zawiera jego podpis

3. tragen (hervorbringen):

tragen Ernte

wydać

der Baum trägt Früchte

drzewo r.n. wydaje owoce

4. tragen (erdulden):

tragen Folgen, Verantwortung, Risiko

ponosić [f. dk. ponieść]

tragen Leid

znosić

tragen Kreuz

dźwigać fig

die Kosten trägt ...

koszty ponosi...

Verlust/Schaden

ponieść stratę/szkodę

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy dźwiga swój krzyż fig

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy ma swoje kłopoty

5. tragen fig (stützen):

einen Verein tragen

wspierać [f. dk. wesprzeć] związek

II . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. tragen:

tragen (Früchte hervorbringen) (Baum)

owocować [f. dk. za‑]

tragen (Acker)

rodzić

tragen (Acker)

wydawać plony

die Bäume tragen dieses Jahr gut

drzewa w tym roku dobrze owocują

2. tragen:

tragen (trächtig sein) (Kuh)

być cielna

tragen (Katze)

być kotna

tragen (Hündin)

być szczenna

3. tragen:

tragen (aushalten) (Brücke)

wytrzymywać [f. dk. wytrzymać]

das Eis trägt schon

po lodzie można już chodzić

4. tragen (sich kleiden):

man trägt wieder lang

znowu nosi się długie kreacje

5. tragen (leiden):

an etw C. [schwer] zu tragen haben

[bardzo] cierpieć z powodu czegoś

III . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. zwr.

1. tragen (sich anfühlen):

sich angenehm tragen (Kleidung)

przyjemnie się nosić

2. tragen podn. (sich beschäftigen):

sich mit dem Gedanken tragen auszuwandern

nosić się z myślą opuszczenia kraju

3. tragen:

tragen (finanziell) (Projekt, Verein)

być samowystarczalnym

Zobacz też getragen

I . getra̱gen [gə​ˈtraːgən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

getragen pp von tragen

II . getra̱gen [gə​ˈtraːgən] PRZYM.

getragen Melodie

miarowy

getragen Rhythmus

umiarkowany

Trạsse <‑, ‑n> [ˈtrasə] RZ. r.ż.

Trasse

trasa r.ż.

I . tra̱u̱en [ˈtraʊən] CZ. cz. nieprzech.

jdm trauen

ufać [f. dk. za‑] komuś

einer Sache C. trauen

mieć zaufanie do czegoś

ich traute meinen Augen/Ohren nicht fig

nie wierzyłem własnym oczom/uszom

trau, schau, wem! przysł.

najpierw trzeba kogoś poznać, zanim się mu zaufa

II . tra̱u̱en [ˈtraʊən] CZ. cz. przech.

der Pfarrer hat das Brautpaar getraut

ksiądz udzielił ślubu młodej parze

sich trauen lassen

wziąć ślub

III . tra̱u̱en [ˈtraʊən] CZ. cz. zwr.

sich trauen etw zu tun

zdobyć [lub odważyć] się na zrobienie czegoś

sie traut sich nicht mehr nach Hause

ona już nie ma odwagi, wrócić do domu

traust du dich?

odważysz się?

tra̱ben [ˈtraːbən] CZ. cz. nieprzech.

1. traben +haben o sein (im Trab laufen):

traben

biec [f. dk. po‑] kłusem

2. traben +sein pot. (laufen):

irgendwohin traben

biec [f. dk. po‑] gdzieś