niemiecko » francuski

irritieren* [ɪriˈtiːrən] CZ. cz. przech.

1. irritieren (verwirren):

2. irritieren (verärgern):

irrig [ˈɪrɪç] PRZYM.

I . irren [ˈɪrən] CZ. cz. nieprzech.

2. irren +haben podn. (sich täuschen):

zwroty:

Irren ist menschlich przysł.

Eiter <-s; bez l.mn.> RZ. r.m.

pus r.m.

Liter <-s, -> [ˈliːtɐ, ˈlɪtɐ] RZ. r.m. o r.n.

Leiter2 <-s, -> RZ. r.m.

2. Leiter ELEKT., FIZ.:

conducteur r.m.

heiter [ˈhaɪtɐ] PRZYM.

1. heiter (fröhlich):

gai(e)

zwroty:

ça promet ! iron.

Reiter <-s, -> RZ. r.m.

Reiter (Person, Karteireiter):

cavalier r.m.

2. Reiter COMPUT:

onglet r.m.

II . weit [vaɪt] PRZYSŁ.

Terrier <-s, -> [ˈtɛriɐ] RZ. r.m.

Jupiter <-s> [ˈjuːpitɐ] RZ. r.m.

irre

irre → irr

Zobacz też irr

I . irr PRZYM.

1. irr MED.:

irr
dément(e)
égaré(e)

2. irr slang (sehr gut):

irr
dément(e) pot.

II . irr PRZYSŁ.

1. irr (verrückt):

irr

2. irr slang (sehr gut):

irr
du tonnerre pot.

3. irr slang (äußerst):

super cher(chère) pot.

zwroty:

wie irr pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | Ελληνικά | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina