W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „abst��rzen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ạb|stürzen: czasownik nieprzechodni
ạb|stützen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
ạb|sterben: czasownik nieprzechodni
ạb|stehen: czasownik nieprzechodni
ạb|stoßen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
ạb|stufen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
ạb|statten: czasownik przechodni
ạb|stauben: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
ạb|stecken: czasownik przechodni
ạb|steigen: czasownik nieprzechodni
ạb|stellen: czasownik przechodni
ạb|stammen: czasownik nieprzechodni
ạb|stechen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
ạb|steppen: czasownik przechodni
ạb|stillen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
ạb|stimmen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik zwrotny
ạb|stoppen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: abstürzen , absterben , abstützen , abstoppen , abstimmen , abstillen , absteppen , abstechen , abstammen , abstellen , absteigen , abstecken , abstauben , abstatten , abstufen , abstoßen i abstehen

ạb|stürzen CZ. cz. nieprzech. +sein

1. abstürzen (Flugzeug, Bergsteiger):

spadać [f. dk. spaść]

2. abstürzen (steil abfallen):

3. abstürzen fig (zusammenbrechen):

popadać [f. dk. popaść]

4. abstürzen sl INF. (Programm):

zawieszać [f. dk. zawiesić] się

der Computer/das System ist abgestürzt

komputer r.m. /system r.m. zawiesił się

I . ạb|stützen CZ. cz. przech.

abstützen Decke:

podpierać [f. dk. podeprzeć]

II . ạb|stützen CZ. cz. zwr.

sich [mit/an etw C.] abstützen

podpierać [f. dk. podeprzeć] się [czymś/o coś]

er hat sich mit der linken Hand abgestützt

podparł się lewą ręką

ạb|sterben CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. absterben:

absterben (aufhören zu leben) (Zellen, Blätter)

obumierać [f. dk. obumrzeć]

abgestorbenes Gewebe

obumarła tkanka r.ż.

2. absterben:

absterben (gefühllos werden) (Glieder)

drętwieć [f. dk. z‑]

seine Zehen waren vor Kälte wie abgestorben

palce r.m. l.mn. u jego stóp były zgrabiałe z zimna

ạb|stehen CZ. cz. nieprzech. irr

abstehen (herausragen) (Haare, Zöpfe)

abstehen (Ohren)

Kinder leiden häufig unter abstehenden Ohren

dzieci ntpl często cierpią z powodu odstających uszu

I . ạb|stoßen CZ. cz. przech. irr

1. abstoßen MED.:

abstoßen Transplantat, Organ

odrzucać [f. dk. odrzucić]

2. abstoßen (anwidern, anekeln):

odpychać (budzić w kimś wstręt)

3. abstoßen (abschlagen, beschädigen):

abstoßen Ecke, Stück

odtrącać [f. dk. odtrącić]

abstoßen Ecke, Stück

odtłukiwać [f. dk. odtłuc]

4. abstoßen (verkaufen):

abstoßen Wertpapiere

5. abstoßen (nicht eindringen lassen):

abstoßen Wasser

odpierać [f. dk. odeprzeć]

6. abstoßen (wegstoßen):

das Boot [vom Ufer] abstoßen

odpychać [f. dk. odepchnąć] łódź [od brzegu]

II . ạb|stoßen CZ. cz. nieprzech. irr

abstoßen (mit Ekel erfüllen) (Aussehen)

wzbudzać wstręt

III . ạb|stoßen CZ. cz. zwr. irr (sich wegbewegen)

odbijać [f. dk. odbić] się

I . ạb|stufen CZ. cz. przech.

1. abstufen (terrassieren):

tworzyć [f. dk. u‑] tarasy (na stokach wzniesienia)

abgestuftes Gelände

tarasowo ukształtowany teren r.m.

2. abstufen (staffeln):

abstufen Gehälter, Tarif

różnicować [f. dk. z‑]

abstufen Skala

3. abstufen (herabstufen):

abstufen Mitarbeiter

dokonywać [f. dk. dokonać] hierarchizacji

4. abstufen (im Lohn herabsetzen):

obniżać [f. dk. obniżyć]

5. abstufen (nuancieren):

abstufen Farbtöne, Haar

cieniować [f. dk. wy‑]

eine fein abgestufte Farbpalette

delikatnie wycieniowana paleta r.ż. barw

II . ạb|stufen CZ. cz. zwr.

die Hänge stufen sich zum Tal hin ab

zbocze schodzi tarasowo w dolinę

ạb|statten [ˈapʃtatən] CZ. cz. przech.

jdm einen Besuch abstatten

składać [f. dk. złożyć] komuś wizytę

I . ạb|stauben [ˈapʃtaʊbən] CZ. cz. przech.

1. abstauben (Staub entfernen):

abstauben Möbel

odkurzać [f. dk. odkurzyć]

2. abstauben pot. (sich aneignen):

buchnąć pot.

II . ạb|stauben [ˈapʃtaʊbən] CZ. cz. nieprzech.

1. abstauben (reinigen):

odkurzać [f. dk. odkurzyć]

2. abstauben SPORT:

der gegnerischen Mannschaft abstauben

z łatwością strzelić gola przeciwnikowi

ạb|stecken CZ. cz. przech.

1. abstecken (markieren):

abstecken Grenze, Gebiet

wytyczać [f. dk. wytyczyć]

ein Lager mit Pfählen abstecken

wytyczyć granice obozu palikami

ein Grundstück mit Grenzsteinen abstecken

wyznaczać [f. dk. wyznaczyć] działkę słupkami granicznymi

2. abstecken (feststecken):

abstecken Saum

mocować [f. dk. przy‑ lub za‑]

abstecken Kleid

opinać [f. dk. opiąć] szpilkami

3. abstecken fig (umreißen):

abstecken Ziel, Position

wyznaczać [f. dk. wyznaczyć]

ạb|steigen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. absteigen:

absteigen (heruntersteigen) (Bergsteiger)

schodzić [f. dk. zejść]

vom Fahrrad/Pferd absteigen

zsiadać [f. dk. zsiąść] z roweru/konia

wir steigen ins Tal ab

schodzimy w dolinę

auf dem absteigenden Ast sein [o. sich befinden]

opuszczać [f. dk. opuścić] się

auf dem absteigenden Ast sein [o. sich befinden]

podupadać [f. dk. podupaść]

2. absteigen (sich einquartieren, übernachten):

in einer kleinen Pension absteigen

zatrzymywać [f. dk. zatrzymać] się w małym pensjonacie

3. absteigen a. SPORT (sich verschlechtern):

[in die zweite Liga] absteigen

spadać [f. dk. spaść] [do drugiej ligi]

beruflich/sozial absteigen

tracić [f. dk. s‑] pozycję zawodową/społeczną

4. absteigen INF.:

absteigende Sequenz/Reihe

sekwencja r.ż. /kolejność r.ż. malejąca

ạb|stellen CZ. cz. przech.

1. abstellen Koffer:

abstellen (an einen Platz stellen)

odstawiać [f. dk. odstawić]

(vorübergehend irgendwo hinstellen) etw [bei jdm] abstellen

zostawić coś [u kogoś]

sie hat den schweren Koffer auf dem Gehsteig abgestellt

odstawiła ciężką walizkę na chodnik

(deponieren) den alten Tisch in dem Keller abstellen

wynieść stary stół do piwnicy

2. abstellen (parken):

abstellen Wagen

parkować [f. dk. za‑]

das Auto im Hinterhof abstellen

parkować samochód na podwórzu

3. abstellen (ausschalten, ausmachen):

abstellen Computer, Motor, Strom

wyłączać [f. dk. wyłączyć]

abstellen Gas, Wasser

zakręcać [f. dk. zakręcić]

4. abstellen (abkommandieren):

odkomenderować

der Sträfling ist für die Außenarbeit abgestellt worden

więzień r.m. został oddelegowany do pracy na zewnątrz

5. abstellen (beheben):

usuwać [f. dk. usunąć]

Missstände abstellen

usuwać nieprawidłowości

ạb|stammen CZ. cz. nieprzech. ohne pp

von der Familie ... abstammen

pochodzić [lub wywodzić się] z rodziny...

I . ạb|stechen CZ. cz. przech. irr

1. abstechen (abtrennen):

abstechen Rasen

wycinać [f. dk. wyciąć]

2. abstechen (töten):

abstechen Schwein

zarzynać [f. dk. zarżnąć]

abstechen Menschen pot.

szlachtować [f. dk. za‑ ]pot.

II . ạb|stechen CZ. cz. nieprzech. irr (sich unterscheiden, sich abheben)

von jdm abstechen

różnić się od kogoś

von etw abstechen

odcinać się od czegoś

von etw abstechen

kontrastować z czymś

ạb|steppen CZ. cz. przech.

I . ạb|stillen CZ. cz. przech. (aufhören zu stillen)

abstillen Baby

odstawiać [f. dk. odstawić] od piersi

II . ạb|stillen CZ. cz. nieprzech. (Säugling entwöhnen)

przestać karmić piersią

I . ạb|stimmen CZ. cz. nieprzech. (durch Stimmabgabe entscheiden)

głosować [f. dk. za‑]

über etw B. abstimmen lassen

oddać coś pod głosowanie

II . ạb|stimmen CZ. cz. przech.

1. abstimmen (in Einklang bringen, harmonisieren):

abstimmen Instrumente

stroić [f. dk. na‑]

abstimmen Termine

uzgadniać [f. dk. uzgodnić]

den Teppich und die Vorhänge aufeinander abstimmen

dobrać dywan do zasłon

sorgfältig aufeinander abgestimmte Farben

starannie dobrane kolory r.m. l.mn.

ein gut abgestimmtes Programm

dobrze ułożony program r.m.

2. abstimmen RADIO:

stroić [f. dk. do‑]

3. abstimmen INF.:

dopasowywać [f. dk. dopasować]

dostrajać [f. dk. dostroić]

Programme/Systemteile aufeinander abstimmen

dopasowywać do siebie programy/elementy systemu

III . ạb|stimmen CZ. cz. zwr.

sich mit jdm abstimmen

porozumiewać [f. dk. porozumieć] się z kimś

sie hatten sich offenbar miteinander abgestimmt

widocznie już się porozumieli

I . ạb|stoppen CZ. cz. nieprzech. (Wagen)

zatrzymywać [f. dk. zatrzymać] się

II . ạb|stoppen CZ. cz. przech.

1. abstoppen (anhalten):

abstoppen Maschine

zatrzymywać [f. dk. zatrzymać]

2. abstoppen (messen):

abstoppen Zeit

mierzyć [f. dk. z‑] stoperem

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski