Tłumaczenia dla hasła „erfliegen“ w niemiecko » polski słowniku

I . verfli̱e̱gen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. verfliegen:

verfliegen (aus der Luft verschwinden) (Duft)

ulatywać [f. dk. ulecieć]

verfliegen (Rauch, Nebel)

przerzedzać [f. dk. przerzedzić] się

2. verfliegen:

verfliegen (vergehen) (Kummer, Zeit, Ärger, Begeisterung)

mijać [f. dk. minąć]

verfliegen (vergehen) (Kummer, Zeit, Ärger, Begeisterung)

rozwiewać [f. dk. rozwiać] się

verfliegen (Heimweh)

przemijać [f. dk. przeminąć]

3. verfliegen:

verfliegen (sich verflüchtigen) (Parfüm, Alkohol)

ulatniać [f. dk. ulotnić] się

II . verfli̱e̱gen* CZ. cz. przech. irr (durch Fliegen verbrauchen)

verfliegen

zużywać [f. dk. zużyć] na latanie

so wie der rumjettet, wird er noch sein gesamtes Vermögen verfliegen

podróżując tyle samolotami, jeszcze straci cały swój cały majątek na latanie

III . verfli̱e̱gen* CZ. cz. zwr. irr

verfliegen

zboczyć z kursu

der Pilot hat sich verflogen

pilot r.m. zmylił trasę

überfli̱e̱gen* [yːbɐ​ˈfliːgən] CZ. cz. przech. irr

1. überfliegen (über etw fliegen):

fremdes Gebiet überfliegen

przelatywać [f. dk. przelecieć] nad obcym terytorium

2. überfliegen (ansehen):

überfliegen Buch

przeglądać [f. dk. przejrzeć]

überfliegen Text

przekartkowywać [f. dk. przekartkować]

3. überfliegen:

überfliegen (rasch über etw hinweggehen) (Lächeln, Röte)

przebiegać [f. dk. przebiec]

überfliegen (Zittern)

przeszywać [f. dk. przeszyć]

ein Lächeln überflog ihr Gesicht

uśmiech r.m. przebiegł jej po twarzy

ein Zittern überflog ihn

przeszył go dreszcz

I . e̱i̱n|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

einfliegen

wlatywać [f. dk. wlecieć]

II . e̱i̱n|fliegen CZ. cz. przech. irr (mit Flugzeugen hereinbringen)

einfliegen Nachschub, Truppen

przewozić [f. dk. przewieźć ][lub transportować [f. dk. prze‑ ]] samolotem

wẹg|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

wegfliegen (Vogel, Person, Flugzeug)

odlatywać [f. dk. odlecieć]

wegfliegen (Vogel, Person, Flugzeug)

polecieć

wegfliegen (Dinge)

fruwać

entfli̱e̱gen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

entfliegen

odlatywać [f. dk. odlecieć]

entfliegen

odfruwać [f. dk. odfrunąć]

ạb|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

abfliegen (Passagier, Person)

lecieć [f. dk. po‑]

abfliegen (Flugzeug, Vögel)

odlatywać [f. dk. odlecieć]

nach Warschau abfliegen

odlatywać [f. dk. odlecieć] do Warszawy

von Krakau abfliegen

wylatywać [f. dk. wylecieć] z Krakowa

beflie̱gen* CZ. cz. przech. irr AERO

befliegen

latać (na jakiejś trasie)

diese Fluglinie befliegt das Land nicht mehr

te linie r.ż. l.mn. lotnicze nie kursują już do tego kraju

I . ạn|fliegen CZ. cz. przech. irr (ansteuern)

eine Stadt anfliegen (sich nähern)

lecieć einen Flughafen anfliegen do jakiegoś miasta

eine Stadt anfliegen (sich nähern)

dolatywać [f. dk. dolecieć] do lotniska

eine Stadt anfliegen (eine Flugverbindung unterhalten)

kursować

II . ạn|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

angeflogen kommen (Vogel)

przylatywać [f. dk. przylecieć]

angeflogen kommen (Geschoss)

nadlatywać [f. dk. nadlecieć]

a̱u̱f|liegen CZ. cz. nieprzech. irr

aufliegen

leżeć

der Deckel liegt nicht richtig auf

pokrywka r.ż. źle leży

die Arbeitsplatte liegt auf Brettern auf

blat r.m. kuchenny leży na płytach

umfli̱e̱gen*¹ [-​ˈ--] CZ. cz. przech. irr

1. umfliegen (fliegend umkreisen):

umfliegen

okrążać [f. dk. okrążyć]

die Apollo hat den Mond umflogen

[statek r.m. kosmiczny] Apollo okrążył Księżyc

2. umfliegen (vorbeifliegen):

umfliegen Hindernis

omijać [f. dk. ominąć] [w locie]

zu̱|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. zufliegen (fliegen):

auf jdn/etw zufliegen (Vogel, Ball, Flugzeug)

lecieć [f. dk. po‑] w kierunku kogoś/czegoś

Pfeile flogen auf uns zu

strzały r.ż. l.mn. poleciały w naszym kierunku

2. zufliegen (geflogen kommen):

jdm zufliegen (Vogel)

przylecieć do kogoś

ihm fliegt alles zu fig

wszystko przychodzi mu z łatwością

jdm fliegen alle Herzen zu podn.

ktoś podbił serca wszystkich

3. zufliegen pot.:

zufliegen (zufallen) (Tür, Fenster)

zatrzaskiwać [f. dk. zatrzasnąć] się

erfle̱hen* CZ. cz. przech. podn.

erflehen Hilfe, Verzweiflung:

erflehen

wybłagiwać [f. dk. wybłagać]

fọrt|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

fortfliegen

odlatywać [f. dk. odleciec]

der Kanarienvogel war fortgeflogen, als die Käfigtür offen stand

kanarek r.m. odleciał, kiedy drzwi l.mn. klatki były otwarte

ein Windstoß kam, und alle Blätter, die auf dem Tisch lagen, flogen fort

wiatr r.m. powiał, porywając wszystkie kartki, które leżały na stole

halte deinen Hut fest, sonst fliegt er [dir] fort

przytrzymaj swój kapelusz, bo [ci] odleci

I . hịn|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. hinfliegen (an einen Ort fliegen):

hinfliegen

lecieć [f. dk. do‑]

2. hinfliegen pot. → hinfallen

II . hịn|fliegen CZ. cz. przech. irr (mit Flugzeug hinbringen)

hinfliegen Personen, Waren

transportować [f. dk. prze‑] samolotem

Zobacz też hinfallen

hịn|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

hinfallen

upadać [f. dk. upaść]

er fiel der Länge nach hin

upadł jak długi

a̱u̱f|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. auffliegen:

auffliegen (hochfliegen) (Vogel)

wzlatywać [f. dk. wzlecieć]

auffliegen (hochfliegen) (Vogel)

wznosić [f. dk. wznieść] się

auffliegen (Staub)

wzbijać [f. dk. wzbić] się

2. auffliegen:

auffliegen (sich schnell öffnen) (Tür, Fenster)

otwierać [f. dk. otworzyć] się gwałtownie

3. auffliegen pot.:

auffliegen (entdeckt werden) (Bande)

wpadać [f. dk. wpaść ]pot.

der Betrug ist aufgeflogen

oszustwo r.n. zostało wykryte

I . a̱u̱s|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. ausfliegen (ausschwärmen, wegfliegen):

ausfliegen

odfruwać [f. dk. odfrunąć]

ausfliegen

odlatywać [f. dk. odlecieć]

der Vogel ist ausgeflogen

ptak r.m. odfrunął

die ganze Familie ist ausgeflogen fig pot.

nikogo z rodziny nie ma w domu

2. ausfliegen (das Nest verlassen):

ausfliegen

wyfruwać [f. dk. wyfrunąć] [z gniazda]

3. ausfliegen (mit dem Flugzeug verlassen):

ausfliegen

odlatywać [f. dk. odlecieć] [samolotem]

4. ausfliegen:

ausfliegen (den Luftraum verlassen) (Flugzeug)

odlatywać [f. dk. odlecieć]

II . a̱u̱s|fliegen CZ. cz. przech. irr (mit dem Flugzeug wegbringen)

ausfliegen

wywozić [f. dk. wywieźć] samolotem

we̱i̱ter|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

weiterfliegen

lecieć dalej

weiterfliegen

kontynuować lot

nach einem kurzen Zwischenstopp flogen wir [nach Stettin] weiter

po krótkim międzylądowaniu kontynuowaliśmy lot do Szczecina

I . hera̱u̱s|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. herausfliegen (Vogel):

herausfliegen

wyfruwać [f. dk. wyfrunąć]

herausfliegen

wylatywać [f. dk. wylecieć]

der Wagen flog aus der Kurve heraus pot.

samochód r.m. wypadł z zakrętu

2. herausfliegen pot. (ausgeworfen werden):

herausfliegen

wylatywać [f. dk. wylecieć ]pot.

aus einer Arbeitsstelle herausfliegen

wylecieć z pracy pot.

II . hera̱u̱s|fliegen CZ. cz. przech. irr (wegbringen)

herausfliegen

wywozić [f. dk. wywieźć] samolotem

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Fast ausnahmslos sind außerdem ein Variometer zur Bestimmung der vertikalen Geschwindigkeit und ein Haubenfaden zum Erfliegen von koordinierten Kurven zu finden.

de.wikipedia.org

Diese fliegerische Erprobung umfasst unter anderem das Erfliegen der Grenzbereiche, also zum Beispiel der Mindest- und Maximalgeschwindigkeiten in verschiedenen Konfigurationen (ein- und ausgefahrenes Fahrwerk, verschiedene Klappenstellungen usw.).

de.wikipedia.org

Typischer Gegenstand solcher Testprogramme ist z. B. das Erfliegen der Grenzbereiche eines Fluggeräts (z. B. Geschwindigkeiten, Startgewichte, Überzieh- und Trudelverhalten), Erprobung neuer Komponenten oder Nachweisflüge für die Zulassung.

de.wikipedia.org