W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „wstrętne“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

a̱u̱s|treten: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
lo̱s|treten: czasownik przechodni
Ạbtretung: rzeczownik
wẹg|treten: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
ạb|treten: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
Ạbtreter: rzeczownik
ạn|treten: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
betre̱ten: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
getre̱ten: czasownik nieprzechodni lub przechodni
zu̱|treten: czasownik nieprzechodni

Widzisz podobne wyniki: wegtreten , Abtretung , lostreten , austreten , zutreten , getreten , betreten , antreten , Abtreter i abtreten

I . a̱u̱s|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. austreten:

austreten (nach außen treten) (Flüssigkeit)

wyciekać [f. dk. wyciec]

austreten (Gas)

ulatniać [f. dk. ulotnić] się

austreten (Blut)

ciec

austreten (Blut)

cieknąć

2. austreten nur infin (zur Toilette gehen):

austreten pot.

wychodzić [f. dk. wyjść]

pot. ich muss austreten

muszę wyjść pot.

3. austreten (ausscheiden):

austreten

występować [f. dk. wystąpić]

aus einer Partei/Kirche austreten

wystąpić z partii/Kościoła

aus einem Verein austreten

wystąpić ze stowarzyszenia

II . a̱u̱s|treten CZ. cz. przech. irr

1. austreten (auslöschen):

ein Feuer austreten

zgasić ogień

eine Zigarettenkippe austreten

zadeptać niedopałek

2. austreten (abnutzen):

austreten Treppenstufen

wydeptać

austreten Schuhe

rozchodzić

lo̱s|treten CZ. cz. przech. irr a. fig

lostreten

powodować [f. dk. s‑] [przez nadepcięcie]

lostreten

wywoływać [f. dk. wywołać] [przez nadepcięcie]

eine Lawine lostreten

spowodować lawinę

Ạbtretung <‑, ‑en> RZ. r.ż. PR.

Abtretung (eines Rechtes, Territoriums)

cesja r.ż.

Abtretung (eines Rechtes, Territoriums)

odstąpienie r.n.

Abtretung von Forderungen

cesja wierzytelności

I . wẹg|treten CZ. cz. przech. irr

wegtreten Ball:

wegtreten

wykopać

II . wẹg|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. wegtreten a. WOJSK.:

wegtreten

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

weggetreten!

rozejść się!

2. wegtreten (beiseite treten):

[von der Unfallstelle] wegtreten

oddalać [f. dk. oddalić] się [z miejsca wypadku]

[vom Gleis] wegtreten!

odsunąć się [od torów]!

[geistig] weggetreten sein pot.

być nieobecnym myślami

I . ạb|treten CZ. cz. przech. irr

II . ạb|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. abtreten a. THEAT (abgehen):

[von der Bühne] abtreten

schodzić [f. dk. zejść] [ze sceny]

2. abtreten POLIT.:

abtreten

ustępować [f. dk. ustąpić]

3. abtreten pot. (sterben):

abtreten

zejść z tego świata podn.

4. abtreten WOJSK.:

abtreten

odmaszerować

Ạbtreter <‑s, ‑> RZ. r.m. (Fußmatte, Gitterrost)

Abtreter

wycieraczka r.ż.

I . ạn|treten CZ. cz. przech. irr

1. antreten (festtreten):

antreten

udeptywać [f. dk. udeptać]

die Erde um die Bäume herum antreten

udeptać ziemię wokół drzew

2. antreten (energisch den Anlasser betätigen):

antreten Motorrad

wprawiać [f. dk. wprawić] w ruch

antreten Motorrad

zapalać [f. dk. zapalić]

3. antreten (beginnen):

den Heimweg antreten

wyruszać [f. dk. wyruszyć] do domu

eine Reise antreten

rozpocząć [lub udać się w] podróż

eine Stelle antreten

obejmować [f. dk. objąć] posadę

eine Strafe antreten

rozpoczynać [f. dk. rozpocząć] odbywanie kary

4. antreten (übernehmen):

antreten Amt

obejmować [f. dk. objąć]

antreten Erbe

dziedziczyć [f. dk. o‑]

jds Nachfolge antreten

przejmować [f. dk. przejąć] czyjeś obowiązki

II . ạn|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. antreten:

antreten (sich aufstellen) (Soldaten)

ustawiać [f. dk. ustawić] się

[im Hof] antreten (Häftlinge)

zbierać [f. dk. zebrać] się [na dziedzińcu]

in Reihen antreten

stawać [f. dk. stanąć] w szeregu

sie sind in Zweierreihen angetreten

[oni] stanęli w dwuszeregu

2. antreten (erscheinen):

[zum Wettkampf] antreten

stawać [f. dk. stanąć] [do zawodów]

gegen jdn antreten (Sportler)

rywalizować [lub walczyć] z kimś

zum Dienst/zur Arbeit antreten

stawiać [f. dk. stawić] się na służbę/do pracy

bei einer Firma als Arbeiter antreten

stawić się do pracy w jakiejś firmie

I . betre̱ten¹ PRZYM.

betreten Person

speszony

betreten Schweigen

przykry

betreten Gesicht, Miene

zakłopotany

II . betre̱ten¹ PRZYSŁ.

betreten lächeln, schweigen:

betreten

z zakłopotaniem

getre̱ten CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

getreten pp von treten

Zobacz też treten

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. przech.

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [f. dk. s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [f. dk. nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [f. dk. włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich C. einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. nieprzech.

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw B. treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw B. treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw B. treten Tür

przechodzić [f. dk. przejść] przez coś

über etw B. treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka r.ż. wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [f. dk. wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [f. dk. przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [f. dk. przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [f. dk. wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [f. dk. postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw B. treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [f. dk. nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [f. dk. nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

zu̱|treten CZ. cz. nieprzech. irr

1. zutreten (einen Tritt versetzen):

zutreten

kopać [f. dk. kopnąć]

zutreten Pferd, Esel

wierzgać [f. dk. wierzgnąć]

... und plötzlich trat er zu

...i znienacka kopnął

2. zutreten +sein:

auf jdn/etw zutreten

postąpić ku komuś/czemuś [lub w kierunku kogoś/czegoś]

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „wstrętne“ w niemiecko » polski słowniku

I . a̱u̱s|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. austreten:

2. austreten nur infin (zur Toilette gehen):

3. austreten (ausscheiden):

II . a̱u̱s|treten CZ. cz. przech. irr

1. austreten (auslöschen):

2. austreten (abnutzen):

lo̱s|treten CZ. cz. przech. irr a. fig

Ạbtretung <‑, ‑en> RZ. r.ż. PR.

I . wẹg|treten CZ. cz. przech. irr

wegtreten Ball:

II . wẹg|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. wegtreten a. WOJSK.:

2. wegtreten (beiseite treten):

I . ạb|treten CZ. cz. przech. irr

1. abtreten PR.:

2. abtreten (überlassen):

3. abtreten (abnutzen):

4. abtreten (durch Treten entfernen):

II . ạb|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. abtreten a. THEAT (abgehen):

2. abtreten POLIT.:

3. abtreten pot. (sterben):

4. abtreten WOJSK.:

Ạbtreter <‑s, ‑> RZ. r.m. (Fußmatte, Gitterrost)

I . ạn|treten CZ. cz. przech. irr

1. antreten (festtreten):

2. antreten (energisch den Anlasser betätigen):

3. antreten (beginnen):

4. antreten (übernehmen):

II . ạn|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. antreten:

2. antreten (erscheinen):

I . betre̱ten1 PRZYM.

II . betre̱ten1 PRZYSŁ.

betreten lächeln, schweigen:

getre̱ten CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

getreten pp von treten

Zobacz też treten

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. przech.

1. treten (einen Fußtritt geben):

2. treten (betätigen):

3. treten (sich am Fuß verletzen):

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. nieprzech.

1. treten +haben:

2. treten +sein (gehen, kommen):

3. treten +haben o sein (betätigen):

4. treten +sein (austreten):

zu̱|treten CZ. cz. nieprzech. irr

1. zutreten (einen Tritt versetzen):

2. zutreten +sein:

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

I . betre̱ten¹ PRZYM.

II . betre̱ten¹ PRZYSŁ.