Tłumaczenia dla hasła „Herausfolgen“ w niemiecko » polski słowniku

hera̱u̱s|fallen CZ. cz. nieprzech. irr

aus etw C. herausfallen

wypadać [f. dk. wypaść] z czegoś

zwroty:

aus dem üblichen Rahmen herausfallen

odbiegać od normy

I . hera̱u̱s|fordern CZ. cz. przech.

1. herausfordern a. SPORT (auffordern):

jdn zum Zweikampf [o. Duell] herausfordern

wyzywać [f. dk. wyzwać] kogoś na pojedynek

2. herausfordern (provozieren):

jdn [zu etw ] herausfordern

prowokować [f. dk. s‑] kogoś [do czegoś]

3. herausfordern (heraufbeschwören):

herausfordern Kritik, Protest

wywoływać [f. dk. wywołać]

herausfordern Gefahr

ściągać [f. dk. ściągnąć]

er hat das Schicksal förmlich herausgefordert

[on] wręcz skusił los

II . hera̱u̱s|fordern CZ. cz. nieprzech.

zu etw herausfordern

prowokować [f. dk. s‑] do czegoś

I . hera̱u̱s|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. herausfliegen (Vogel):

herausfliegen

wyfruwać [f. dk. wyfrunąć]

herausfliegen

wylatywać [f. dk. wylecieć]

der Wagen flog aus der Kurve heraus pot.

samochód r.m. wypadł z zakrętu

2. herausfliegen pot. (ausgeworfen werden):

herausfliegen

wylatywać [f. dk. wylecieć ]pot.

aus einer Arbeitsstelle herausfliegen

wylecieć z pracy pot.

II . hera̱u̱s|fliegen CZ. cz. przech. irr (wegbringen)

herausfliegen

wywozić [f. dk. wywieźć] samolotem

hera̱u̱s|filtern CZ. cz. przech.

1. herausfiltern (durch Filtern trennen):

etw [aus etw] herausfiltern

odfiltrowywać [f. dk. odfiltrować] coś [z czegoś]

2. herausfiltern (als brauchbar aussondern):

herausfiltern Informationen

odcedzać [f. dk. odcedzić ]fig

herausfiltern Informationen

wyodrębniać [f. dk. wyodrębnić]

aus einer Vielzahl von Bewerbern den richtigen Kanditen herausfiltern

wyodrębnić właściwego kandydata z szerokiego grona pretendentów

I . hera̱u̱s|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. herausfahren:

herausfahren (aus der Garage)

wyjeżdżać [f. dk. wyjechać]

herausfahren (aus dem Bett)

wyskakiwać [f. dk. wyskoczyć]

2. herausfahren:

herausfahren (entschlüpfen) (Wort)

wyrywać [f. dk. wyrwać] się

II . hera̱u̱s|fahren CZ. cz. przech. irr SPORT (durch schnelles Fahren erzielen)

herausfahren Sieg, Rekord

osiągać [f. dk. osiągnąć]

I . hera̱u̱s|finden CZ. cz. przech. irr

1. herausfinden (feststellen):

herausfinden Fakten

stwierdzać [f. dk. stwierdzić]

herausfinden Täter, Ursache

ustalać [f. dk. ustalić]

2. herausfinden (herauslesen):

den gesuchten Gegenstand [aus einem Haufen] herausfinden

znajdywać [f. dk. znaleźć] szukany przedmiot [w stercie czegoś]

II . hera̱u̱s|finden CZ. cz. nieprzech. irr

[aus dem Labyrinth/Wald] herausfinden

wydostać się [z labiryntu/lasu]

I . hera̱u̱s|führen CZ. cz. nieprzech.

herausführen

prowadzić na zewnątrz

nur ein Weg führt [aus dem Labyrinth] wieder heraus

tylko jedna droga r.ż. [z labiryntu] prowadzi z powrotem na zewnątrz

II . hera̱u̱s|führen CZ. cz. przech.

jdn [aus etw] herausführen

wyprowadzać [f. dk. wyprowadzić] kogoś [z czegoś]

hera̱u̱s|hängen² CZ. cz. przech.

1. heraushängen (nach draußen hängen):

etw [aus etw] heraushängen

wywieszać [f. dk. wywiesić] coś [z czegoś]

2. heraushängen pot. (zeigen):

etw heraushängen

pokazywać [f. dk. pokazać] coś

etw heraushängen

demonstrować [f. dk. za‑] coś

in solchen Situationen hängt er immer den Fachmann aus

w takich sytuacjach zawsze afiszuje się ze swoją fachowością [lub ostentacyjnie podkreśla fakt, że jest fachowcem]

hera̱u̱s|ragen CZ. cz. nieprzech.

1. herausragen (Körperteil, Erker, Felsen):

herausragen

wystawać

2. herausragen (sich auszeichnen):

[durch etw] herausragen

wyróżniać [f. dk. wyróżnić] się [czymś]

hera̱u̱s|wagen CZ. cz. zwr.

sich [aus etw] nicht herauswagen

nie odważyć się wyjść [z czegoś]

verạbfolgen* CZ. cz. przech. form

verabfolgen → verabreichen

Zobacz też verabreichen

verạbreichen* [fɛɐ̯​ˈʔapraɪçən] CZ. cz. przech. form

verabreichen Arznei, Spritze:

verabreichen

aplikować [f. dk. za‑]

jdm ein Medikament verabreichen

podawać [f. dk. podać] komuś lek

jdm eine Tracht Prügel verabreichen żart.

sprawić komuś lanie pot.

hera̱u̱s|bilden CZ. cz. zwr.

sich [aus etw] herausbilden (Freundschaft)

tworzyć [f. dk. wy‑] się [z czegoś]

I . hera̱u̱sfordernd PRZYM.

herausfordernd Blick

wyzywający

herausfordernd Reden

prowokujący

II . hera̱u̱sfordernd PRZYSŁ.

herausfordernd anschauen:

herausfordernd

wyzywająco

I . hera̱u̱s|schlagen CZ. cz. przech. irr

1. herausschlagen (durch Schlagen entfernen):

herausschlagen Wand

wybijać [f. dk. wybić]

herausschlagen Wand

wyburzać [f. dk. wyburzyć]

herausschlagen Wand

wykuwać [f. dk. wykuć]

jdm etw aus der Hand herausschlagen

wytrącać [f. dk. wytrącić] komuś coś z ręki

2. herausschlagen (durch Schlagen entstehen lassen):

herausschlagen Funken

wykrzesywać [f. dk. wykrzesać]

3. herausschlagen pot. (geschickt erhandeln):

Gewinn herausschlagen

czerpać zyski

Erlaubnis herausschlagen

zdobyć pozwolenie

II . hera̱u̱s|schlagen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

herausschlagen (nach draußen dringen) (Feuer)

wydobywać [f. dk. wydobyć] się

herausschlagen (nach draußen dringen) (Feuer)

przedostawać [f. dk. przedostać] się

die Flammen schlagen zum Dach heraus

z dachu wydobywają się płomienie r.m. l.mn.

hera̱u̱s|bringen CZ. cz. przech. irr

1. herausbringen pot. (erfahren):

herausbringen

wydobywać [f. dk. wydobyć]

herausbringen

wydostawać [f. dk. wydostać]

aus ihm war nichts herauszubringen

nie dało się z niego niczego wyciągnąć

2. herausbringen (nach draußen bringen):

[jdm] etw herausbringen

wynosić [f. dk. wynieść] [komuś] coś

bringen Sie uns bitte einen Tee heraus!

proszę przynieść nam herbatę na dwór!

3. herausbringen (auf den Markt bringen):

herausbringen

wprowadzać [f. dk. wprowadzić] na rynek

die Firma hat ein neues Automodell auf den Markt herausgebracht

firma r.ż. wprowadziła na rynek nowy model samochodu

4. herausbringen (der Öffentlichkeit vorstellen):

herausbringen Theaterstück

prezentować [f. dk. za‑]

herausbringen Buch, CD

wydawać [f. dk. wydać]

jdn ganz groß herausbringen pot.

mocno kogoś wylansować

5. herausbringen pot. (hervorbringen):

herausbringen Antwort, Wort, Ton

wydobywać [f. dk. wydobyć]

Zobacz też herausbekommen

hera̱u̱s|bekommen* CZ. cz. przech. irr

1. herausbekommen (entfernen):

den Fleck [aus dem Hemd] herausbekommen

usunąć plamę [z koszuli]

den Nagel [aus der Wand] herausbekommen

wyciągnąć gwóźdź [ze ściany]

2. herausbekommen pot. (Lösung finden):

herausbekommen Rätsel, Mathematikaufgabe

rozwiązywać [f. dk. rozwiązać]

3. herausbekommen (herausfinden):

etw [aus jdm] herausbekommen Geheimnis

wydobywać [f. dk. wydobyć] coś [od kogoś]

die Polizei muss erst herausbekommen, wie ...

policja r.ż. musi najpierw ustalić, jak...

4. herausbekommen (ausgezahlt bekommen):

Sie bekommen noch drei Euro heraus

dostanie pan/pani jeszcze trzy euro [reszty]

hera̱u̱s|kriegen CZ. cz. przech. pot.

herauskriegen → herausbekommen, → rauskriegen

Zobacz też rauskriegen , herausbekommen

ra̱u̱s|kriegen CZ. cz. przech. pot.

ein Geheimnis von jdm rauskriegen

wydobyć od kogoś tajemnicę

hera̱u̱s|bekommen* CZ. cz. przech. irr

1. herausbekommen (entfernen):

den Fleck [aus dem Hemd] herausbekommen

usunąć plamę [z koszuli]

den Nagel [aus der Wand] herausbekommen

wyciągnąć gwóźdź [ze ściany]

2. herausbekommen pot. (Lösung finden):

herausbekommen Rätsel, Mathematikaufgabe

rozwiązywać [f. dk. rozwiązać]

3. herausbekommen (herausfinden):

etw [aus jdm] herausbekommen Geheimnis

wydobywać [f. dk. wydobyć] coś [od kogoś]

die Polizei muss erst herausbekommen, wie ...

policja r.ż. musi najpierw ustalić, jak...

4. herausbekommen (ausgezahlt bekommen):

Sie bekommen noch drei Euro heraus

dostanie pan/pani jeszcze trzy euro [reszty]

hera̱u̱s|fischen CZ. cz. przech. pot.

jdn/etw [aus etw] herausfischen

wyławiać [f. dk. wyłowić] kogoś/coś [z czegoś]

hera̱u̱f|steigen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. heraufsteigen (nach oben steigen):

heraufsteigen

wchodzić [f. dk. wejść] na górę

einen Berg/eine Treppe heraufsteigen

wchodzić na górę/po schodach

Nebelschwaden steigen herauf

opary r.m. l.mn. mgły unoszą się

2. heraufsteigen podn.:

heraufsteigen (aufsteigen) (Erinnerungen)

budzić [f. dk. o‑] się

heraufsteigen (aufsteigen) (Erinnerungen)

ożywać [f. dk. ożyć]

3. heraufsteigen (beginnen):

heraufsteigen

zaczynać [f. dk. zacząć] się

ein neues Zeitalter steigt herauf

zaczyna się nowy wiek r.m.

erfọlgen* CZ. cz. nieprzech. +sein form

erfolgen

wynikać [f. dk. wyniknąć]

erfolgen (Zahlung, Beitritt)

następować [f. dk. nastąpić]

die Antwort erfolgte sofort

odpowiedź r.ż. przyszła natychmiast

auf etw B. erfolgen

następować po czymś

herausragend PRZYM.

Hasło od użytkownika

herausragend

wybitny

herausragend

wyróżniający się

herausragend

przewyższający innych