W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „Klokken“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

klo̱nen: czasownik przechodni
klọppen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
klọtzen: czasownik nieprzechodni
klọpfen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik
klạcken: czasownik nieprzechodni
klịcken: czasownik nieprzechodni
lọcken: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
blọcken: czasownik nieprzechodni lub przechodni
Klo̱ben: rzeczownik
klö̱nen: czasownik nieprzechodni
Kloa̱ke: rzeczownik
blö̱ken: czasownik nieprzechodni
Kọkke: rzeczownik
Token: rzeczownik
kle̱ben: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
kla̱gen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
klä̱ren: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: blocken , locken , klicken , klacken , klopfen , klotzen , kloppen , klonen , klären , klagen , kleben , Token , Kokke , blöken , Kloake , klönen i Kloben

klo̱nen [kloːnən] CZ. cz. przech. BIOL.

klonować [f. dk. s‑]

klonowanie r.n.

I . klọppen [ˈklɔpən] CZ. cz. przech. połnocnoniem. (klopfen)

kloppen Steine

rozbijać [f. dk. rozbić]

kloppen Teppich

trzepać [f. dk. wy‑]

II . klọppen [ˈklɔpən] CZ. cz. zwr. pot. (sich prügeln)

sich [mit jdm] kloppen

tłuc się [z kimś] pot.

die Kinder haben sich gekloppt

dzieci ntpl pobiły się

klọtzen CZ. cz. nieprzech. pot.

1. klotzen (arbeiten):

zasuwać pot.

pracować pełną parą pot.

2. klotzen (angeben):

iść [f. dk. pójść] na całość

klotzen, nicht kleckern

robić [f. dk. z‑] coś z rozmachem

I . klọpfen [ˈklɔpfən] CZ. cz. nieprzech.

1. klopfen (leicht schlagen):

[an die Tür] klopfen

pukać [f. dk. za‑] [do drzwi]

ans Fenster/an [o. gegen] die Wand klopfen

stukać [f. dk. za‑] w okno/ścianę

mit dem Spazierstock klopfen

zastukać laską

das Klopfen

stukanie r.n.

2. klopfen (schlagen):

jdm auf die Schulter klopfen

klepać [f. dk. po‑] kogoś po ramieniu

3. klopfen:

klopfen (pulsieren) (Herz)

bić

klopfen (pulsieren) (Herz)

mit klopfendem Herzen

z walącym sercem

4. klopfen:

klopfen (hämmern) (Specht)

stukać [f. dk. za‑]

II . klọpfen [ˈklɔpfən] CZ. cz. przech.

1. klopfen (entfernen):

sich C. den Schnee vom Mantel/von den Schuhen klopfen

strzepywać [f. dk. strzepać] sobie śnieg z płaszcza/butów

2. klopfen (hämmern):

einen Nagel in die Wand klopfen

wbijać [f. dk. wbić] gwóźdź w ścianę

3. klopfen (ausklopfen):

klopfen Teppich

trzepać [f. dk. wy‑]

4. klopfen (mürbe machen):

klopfen Schnitzel, Roulade, Fleisch

rozbijać [f. dk. rozbić]

5. klopfen (zerkleinen):

klopfen Steine

rozłupywać [f. dk. rozłupać]

6. klopfen (ausdrücken):

den Takt klopfen

wybijać [f. dk. wybić] takt

Sprüche klopfen pot.

rzucać frazesami

III . klọpfen [ˈklɔpfən] CZ. bezosob.

es klopft [an der Tür]

słychać pukanie [do drzwi]

es klopft [an der Tür]

klạcken [ˈklakən] CZ. cz. nieprzech. pot.

klapać [f. dk. klapnąć]

klịcken [ˈklɪkən] CZ. cz. nieprzech.

1. klicken (metallisch klingen):

brzęczeć [f. dk. brzęknąć]

das Klicken

brzęk r.m.

2. klicken INF.:

klikać [f. dk. kliknąć]

(„klick“ machen) [mit der Maus] auf etw B. klicken

kliknąć na coś [myszką]

[auf etw] doppelt klicken

kliknąć [na coś] dwa razy

I . lọcken [ˈlɔkən] CZ. cz. przech.

1. locken (kräuseln):

locken Haare

sich C. das Haar locken lassen

robić [f. dk. z‑] sobie loki

2. locken (verlockend sein):

locken Person

kusić [f. dk. s‑]

ein lockenes Angebot

kusząca propozycja r.ż.

das Angebot lockt mich sehr

ta oferta r.ż. bardzo mnie kusi

mich lockt es jedes Jahr in die Karibik

co roku ciągnie mnie na Karaiby

3. locken (anlocken):

locken Tier, Person

wabić [f. dk. z‑]

ein Tier in einen Käfig locken

zwabić zwierzę do klatki

jdn in einen Hinterhalt [o. eine Falle] locken

zwabić kogoś w zasadzkę [lub pułapkę]

II . lọcken [ˈlɔkən] CZ. cz. zwr.

kręcić [f. dk. s‑] się

seine Haare locken sich

on ma kręcone włosy

gelocktes Haar

loki r.m. l.mn.

Zobacz też gelockt

gelọckt [gəˈlɔkt] PRZYM.

gelockt Haare

gelockt Mensch

sie hatte langes gelocktes Haar

[ona] miała długie kręcone włosy

seine Frau war schwarzhaarig und gelockt

jego żona r.ż. była czarnowłosa i kędzierzawa

blọcken [ˈblɔkən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

blocken SPORT (sperren)

blokować [f. dk. za‑]

blocken (Boxer)

Klo̱ben <‑s, ‑> [ˈkloːbən] RZ. r.m.

1. Kloben (Holzklotz):

kloc r.m.

2. Kloben fig pot. (Mensch):

prymityw r.m. pej. pot.

prostak r.m. pej.

gbur r.m. pej.

klö̱nen [ˈkløːnən] CZ. cz. nieprzech. połnocnoniem.

[mit jdm] klönen

gawędzić [f. dk. po‑] sobie [z kimś]

Kloa̱ke <‑, ‑n> [kloˈaːkə] RZ. r.ż.

kloaka r.ż.

blö̱ken [ˈbløːkən] CZ. cz. nieprzech.

blöken Schaf

beczeć [f. dk. beknąć]

blöken Rind

ryczeć [f. dk. ryknąć]

Kọkke <‑, ‑n> [ˈkɔkə] RZ. r.ż. BIOL.

ziarniak r.m.

Token <‑s, ‑s> RZ. r.n. INF.

token r.m.

I . kle̱ben [ˈkleːbən] CZ. cz. nieprzech.

1. kleben (klebrig sein):

2. kleben (haften):

[an etw C.] kleben

przyklejać [f. dk. przykleić] się [do czegoś]

dieses Pflaster klebt gut/schlecht

ten plaster r.m. dobrze/źle się trzyma

diese Folie klebt von selbst

ta folia r.ż. jest samoprzylepna

das Hemd klebte ihm am Körper

koszula r.ż. kleiła mu się do ciała

an seinen Händen klebt Blut

jego ręce r.ż. l.mn. są brudne od krwi

3. kleben fig pot. (festhalten an):

an etw C. kleben

trzymać się czegoś

an seinem Posten kleben

trwać na posterunku

immer bleibt die ganze Hausarbeit an mir kleben

zawsze wszystkie prace r.ż. l.mn. domowe spoczywają na mnie

die Verantwortung bleibt letztlich am Vorgesetzten kleben

ostatecznie [i tak] odpowiedzialność r.ż. spoczywa na przełożonych

ich bin in der fünften Klasse kleben geblieben

zimowałem w piątej klasie pot.

II . kle̱ben [ˈkleːbən] CZ. cz. przech.

1. kleben (befestigen):

etw an die Wand kleben

przyklejać [f. dk. przykleić] coś na ścianie

jdm eine kleben pot.

dać komuś w twarz

2. kleben (zusammenkleben, reparieren):

kleben Film, Tonband

kleić [f. dk. s‑]

I . kla̱gen [ˈklaːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. klagen (sich beschweren):

[über etw B.] klagen

użalać [lub żalić] się [na coś]

[über etw B.] klagen

skarżyć się [lub narzekać] na coś

über Bauchschmerzen klagen

skarżyć się na bóle brzucha

ohne zu klagen

nie skarżąc [lub użalając] się

ich kann nicht klagen

nie mogę narzekać

2. klagen PR.:

pozywać [f. dk. pozwać]

[gegen jdn] klagen

wnosić [f. dk. wnieść] powództwo [przeciwko komuś]

auf Schadenersatz klagen

wnieść powództwo o odszkodowanie

auf Erfüllung klagen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

II . kla̱gen [ˈklaːgən] CZ. cz. przech.

1. klagen (äußern):

jdm sein Leid/seine Not klagen

skarżyć [f. dk. po‑] się komuś [lub przed kimś] na swoją niedolę/nędzę

2. klagen austr. → verklagen

Zobacz też verklagen

verkla̱gen* CZ. cz. przech.

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [f. dk. za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz B. verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

I . klä̱ren [ˈklɛːrən] CZ. cz. przech.

1. klären (aufklären):

klären Problem, Frage

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić]

2. klären (reinigen):

klären Abwässer

oczyszczać [f. dk. oczyścić]

II . klä̱ren [ˈklɛːrən] CZ. cz. zwr.

1. klären:

klären (sich aufklären) (Missverständnis, Problem)

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić] się

die Frage [o. die Angelegenheit] hat sich geklärt

kwestia została wyjaśniona

2. klären:

klären (sauber werden) (Wasser)

być oczyszczanym

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski