Tłumaczenia dla hasła „naistenhuoneiden“ w niemiecko » polski słowniku

I . ạb|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. abschneiden (abtrennen):

abschneiden ein Stück Käse, Wurst

ukroić

abschneiden ein Stück Käse, Wurst

odkrawać [f. dk. odkroić]

abschneiden Haare

obcinać [f. dk. obciąć]

abschneiden Bart

golić [f. dk. z‑]

abschneiden Blumen

ścinać [f. dk. ściąć]

abschneiden INF. Grafik

przycinać

sie schnitten ihm das linke Ohr ab

odcięli mu lewe ucho

während der Arbeit im Sägewerk schnitt er sich die linke Hand ab

podczas pracy w tartaku uciął sobie lewą dłoń

2. abschneiden (unterbinden):

jdm das Wort abschneiden

przerywać [f. dk. przerwać] komuś w pół słowa [lub zdania]

3. abschneiden (versperren):

jdm den Weg abschneiden

odcinać [f. dk. odciąć] komuś drogę

4. abschneiden:

abschneiden (abkürzen) (Pfad)

skracać [f. dk. skrócić]

5. abschneiden (isolieren):

von der Außenwelt abgeschnitten sein

być odizolowanym od świata zewnętrznego

II . ạb|schneiden CZ. cz. nieprzech. irr

1. abschneiden (Weg):

abschneiden

wieść na skróty

2. abschneiden pot. (Ergebnis erzielen):

[bei etw] gut/schlecht abschneiden

[w czymś] wypaść dobrze/źle

die Schüler haben diesmal etwas besser bei der Prüfung abgeschnitten

uczniowie r.m. l.mn. tym razem nieco lepiej wypadli na egzaminie

ạn|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. anschneiden (anbrechen):

anschneiden Brot

napoczynać [f. dk. napocząć]

2. anschneiden (ansprechen):

anschneiden Problem, Thema

poruszać [f. dk. poruszyć]

3. anschneiden Kurve:

anschneiden

ścinać [f. dk. ściąć]

4. anschneiden SPORT:

anschneiden Ball

ścinać [f. dk. ściąć]

a̱u̱s|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. ausschneiden (heraustrennen):

etw [aus einer Zeitung] ausschneiden Bild

wycinać [f. dk. wyciąć] coś [z gazety]

ausschneiden und einfügen INF.

wyciąć i wkleić

2. ausschneiden Büsche:

ausschneiden

przycinać [f. dk. przyciąć]

mịt|schneiden CZ. cz. przech. irr

mitschneiden RADIO, TV

nagrywać [f. dk. nagrać]

mitschneiden RADIO, TV

rejestrować [f. dk. za‑]

etw auf Kassette mitschneiden

nagrywać na kasetę

I . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. przech.

1. schneiden:

schneiden (zerteilen mit dem Messer)

kroić [f. dk. po‑]

schneiden (zerteilen mit dem Messer)

krajać

schneiden (zerteilen mit der Schere)

przecinać [f. dk. przeciąć]

schneiden (zerteilen mit der Schere)

rozcinać [f. dk. rozciąć]

klein schneiden Zwiebel

drobno siekać [f. dk. po‑]

etw in Stücke schneiden

pokroić coś na kawałki

das Hemd ist eng geschnitten

koszula r.ż. jest wąsko skrojona

die Luft ist hier zum Schneiden fig

siekierę można powiesić fig pot.

jdm wie aus dem Gesicht geschnitten sein

być łudząco podobnym do kogoś

2. schneiden:

schneiden (kürzen) Fingernägel, Haare

obcinać [f. dk. obciąć]

schneiden (stutzen) Bart

przycinać [f. dk. przyciąć]

sich C. die Haare schneiden lassen

ostrzyc się

sich C. die Haare schneiden lassen

zostać ostrzyżonym

3. schneiden (einschneiden):

ein Loch in etw B. schneiden

wyciąć w czymś dziurę

4. schneiden (kreuzen):

schneiden Straße

przecinać

dort schneidet sie Straße die Bahnlinie

tam ulica r.ż. przecina tory kolejowe

5. schneiden (nicht ausfahren):

eine Kurve schneiden

ścinać [f. dk. ściąć] zakręt

6. schneiden (gefährden):

schneiden Person, Fahrzeug

zajechać komus drogę

7. schneiden:

schneiden FILM, TV, RADIO Film

montować [f. dk. z‑]

8. schneiden (meiden):

schneiden Person

unikać

9. schneiden (ein Gesicht machen):

Grimassen schneiden

stroić miny r.ż. l.mn.

II . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. nieprzech. (Kälte, Strick)

schneiden

ciąć

gut/schlecht schneiden (Messer)

dobrze/źle ciąć

III . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. schneiden (sich verletzen):

sich B. o C. in den Finger schneiden

zaciąć się w palec

sie hat sich an einer Glasscherbe geschnitten

skaleczyła się kawałkiem szkła

sich ins eigene Fleisch schneiden

szkodzić [f. dk. za‑] sobie

2. schneiden:

schneiden (sich kreuzen) (Straßen)

krzyżować [f. dk. s‑] się

3. schneiden REG pot. (sich irren):

schneiden

mylić [f. dk. po‑] się

da hat er sich aber geschnitten

on grubo się myli [lub bardzo się pomylił]

I . a̱u̱f|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. aufschneiden (tranchieren):

aufschneiden Kuchen, Torte, Braten

kroić [f. dk. po‑]

2. aufschneiden (auseinander schneiden):

aufschneiden Knoten, Verpackung

rozcinać [f. dk. rozciąć]

3. aufschneiden MED.:

aufschneiden Geschwür

przecinać [f. dk. przeciąć]

II . a̱u̱f|schneiden CZ. cz. nieprzech. irr pej. pot. (prahlen)

aufschneiden

przechwalać się

aufschneiden

blagować pot.

beschnei̱den* CZ. cz. przech. irr

1. beschneiden (stutzen):

beschneiden Baum, Bogen, Flügel

przycinać [f. dk. przyciąć]

2. beschneiden:

beschneiden REL., MED.

obrzezywać [f. dk. obrzezać]

3. beschneiden (beschränken):

beschneiden Rechte, Freiheiten

ograniczać [f. dk. ograniczyć]

beschneiden Ausgaben, Löhne

obcinać [f. dk. obciąć]

beschneiden Ausgaben, Löhne

zmniejszać [f. dk. zmniejszyć]

I . e̱i̱n|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. einschneiden (einen Schnitt machen):

einschneiden Papier, Stoff

nacinać [f. dk. naciąć]

2. einschneiden (einritzen):

einen Namen/ein Zeichen [in etw B.] einschneiden

wyryć nazwisko/znak [w/na czymś]

3. einschneiden (hineintun):

etw [in die Suppe] einschneiden

wkrajać [f. dk. wkroić] coś [do zupy]

4. einschneiden GEO:

in den Fels eingeschnitten [sein] (Tal, Flussbett)

wrzynać się w skałę

II . e̱i̱n|schneiden CZ. cz. nieprzech. irr

[in die Haut] einschneiden Kleidungsstück, Gummiband

wrzynać [f. dk. werżnąć] się [w skórę]

verschne̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

1. verschneiden (zurechtschneiden):

verschneiden Hecke

przycinać [f. dk. przyciąć]

2. verschneiden (falsch zuschneiden):

verschneiden Haare

źle obciąć

verschneiden Stoff

źle skroić

3. verschneiden (zusammenfügen):

etw zu einer Collage verschneiden

wycinać [f. dk. wyciąć] coś na kolaż

4. verschneiden (kastrieren):

verschneiden

kastrować [f. dk. wy‑]

5. verschneiden (vermischen):

verschneiden

mieszać [f. dk. z‑]

zerschne̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

zerschneiden Zeitung:

zerschneiden

rozcinać [f. dk. rozciąć]

sich C. die Hand zerschneiden

rozciąć sobie rękę

sie hat sich C. an den Glasscherben die Hand zerschnitten

skaleczyła sobie rękę odłamkami szkła

zu̱|schneiden CZ. cz. przech. irr a. fig

zuschneiden Brett:

zuschneiden

przycinać [f. dk. przyciąć]

das Programm ist auf das Publikum zugeschnitten

program r.m. jest zrobiony pod publiczność fig pot.

die Stelle war ganz auf ihn zugeschnitten

ta posada r.ż. jest [jak] dla niego stworzona

Fe̱i̱nschneiden <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. TECHNOL.

Feinschneiden

obróbka r.ż. wykańczająca