Tłumaczenia dla hasła „osób“ w niemiecko » polski słowniku

Snọb <‑s, ‑s> [snɔp] RZ. r.m. pej.

Snob

snob(ka) r.m. (r.ż.)

sto̱b [ʃtoːp] CZ. cz. nieprzech.

stob cz. prz. von stieben

Zobacz też stieben

sti̱e̱ben <stiebt, stob [o. stiebte], gestoben [o. gestiebt]> [ˈʃtiːbən] CZ. cz. nieprzech. podn.

1. stieben +haben o sein:

stieben (Wassertropfen)

rozpryskiwać [f. dk. rozprysnąć] się

stieben (Funken)

sypać [f. dk. po‑] się

stieben (Staub)

kurzyć się

2. stieben +sein (Menge):

aus dem Gebüsch stieben (Vögel)

wyfrunąć z zarośli

Bọb <‑s, ‑s> [bɔp] RZ. r.m. SPORT

Bob

bobslej r.m.

fob [fɔp]

fob HAND. Abk. von free on board

fob

fob r.m.

fob

franko statek r.m.

fob Hamburg

franko statek w Hamburgu

ho̱b [hoːp] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

hob cz. prz. von heben

Zobacz też heben

I . he̱ben <hebt, hob, gehoben> [ˈheːbən] CZ. cz. przech.

1. heben (nach oben bewegen):

heben Hand, Arm, Bein, Kopf

podnosić [f. dk. podnieść]

heben Hand, Arm, Bein, Kopf

unosić [f. dk. unieść]

heben Last

poddźwignąć

die Stimme heben fig

podnieść głos

einen auf etw B. heben (trinken) pot.

wychylić jednego za coś pot.

gern einen heben

chętnie stuknąć sobie jednego pot.

2. heben (nach oben verlagern):

jdn/etw auf etw heben

podnosić [f. dk. podnieść] kogoś/coś na coś

jdn/etw auf etw heben

wynosić [f. dk. wynieść] kogoś/coś na coś

ein Kind zum Fenster heben

podnieść dziecko do okna

einen Wagen auf die Bühne heben

podnieść samochód i postawić na scenie

jdn/etw aus etw heben

wysadzać [f. dk. wysadzić] kogoś/coś z czegoś

jdn/etw aus etw heben

wyjmować [f. dk. wyjąć] kogoś/coś z czegoś

eine Tür aus den Angeln heben

wyjąć drzwi z zawiasów

jdn/etw über etw heben

unosić [f. dk. unieść] kogoś/coś ponad coś

der Torwart hob den Ball über das Tor

bramkarz r.m. wybił piłkę ponad bramkę

3. heben (bergen):

heben Schatz, Wrack

wydobywać [f. dk. wydobyć]

4. heben (verbessern):

heben Ansehen, Stimmung

poprawiać [f. dk. poprawić]

heben Niveau, Selbstbewusstsein, Umsatz

podnosić [f. dk. podnieść]

II . he̱ben <hebt, hob, gehoben> [ˈheːbən] CZ. cz. nieprzech.

1. heben (Lasten heben):

heben

dźwigać

heben SPORT

podnosić ciężary

2. heben poł. niem. (haltbar sein):

heben

trzymać

der Leim hebt

klej r.m. dobrze trzyma

III . he̱ben <hebt, hob, gehoben> [ˈheːbən] CZ. cz. zwr.

1. heben:

heben (sich hochheben) (Vorhang, Schranke)

podnosić [f. dk. podnieść] się

heben (Brust, Deckel)

unosić [f. dk. unieść] się

der Nebel hob sich

mgła r.ż. się podniosła

2. heben (sich verbessern):

heben

poprawiać [f. dk. poprawić] się

seine Stimmung hob sich gleich

humor r.m. od razu mu się poprawił

Jọb <‑s, ‑s> [dʒɔp] RZ. r.m.

1. Job pot. (berufliche Tätigkeit):

Job

praca r.ż.

2. Job pot. (Beschäftigung):

Job

zajęcie r.n.

3. Job INF.:

Job

zadanie r.n.

Lo̱b <‑[e]s, ‑e> [loːp] RZ. r.n.

Lob

pochwała r.ż.

jdm Lob spenden

chwalić [f. dk. po‑] kogoś

jdm ein Lob aussprechen

chwalić kogoś

ein Lob verdienen

zasługiwać [f. dk. zasłużyć] na pochwałę

mit seinem Lob geizen

skąpić [f. dk. po‑] pochwał

des Lobes voll sein [über jdn/etw] podn.

być pełnym podziwu [dla kogoś/czegoś]

Mọb <‑s, bez l.mn. > [mɔp] RZ. r.m. pej.

Mob

motłoch r.m. pej.

wo̱b [voːp] CZ. cz. przech., cz. zwr.

wob cz. prz. von weben

Zobacz też weben , weben

I . we̱ben² <webt, webte [o. geh: wob], gewebt [o. geh: gewoben]> [ˈveːbən] CZ. cz. przech. fig podn.

weben

snuć

II . we̱ben² <webt, webte [o. geh: wob], gewebt [o. geh: gewoben]> [ˈveːbən] CZ. cz. zwr. fig

weben

snuć się

weben

krążyć

um dieses Schloss weben sich viele Sagen

wokół tego zamku krąży wiele legend

we̱ben¹ <webt, webte, gewebt> [ˈveːbən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

weben

tkać [f. dk. u‑]

an einem Teppich weben

tkać dywan r.m.

I . gro̱b <gröber, gröbste> [groːp] PRZYM.

1. grob (nicht fein):

grob Gesichtszüge, Sand

gruby

grob Sieb

o dużych oczkach

grob Mehl, Kaffee

grubo mielony

grob Gewebe

o grubym splocie

grob Papier

gruby

grob Arbeit

prosta [lub toporna] robota r.ż.

2. grob pej. (barsch):

grob Worte

grubiański

grob Worte

prostacki

er ist ein grober Mensch

on jest grubiańskim człowiekiem

grobe Manieren

prostackie maniery l.mn.

grob werden

zachowywać [f. dk. zachować] się grubiańsko

sei nicht so grob zu mir

nie bądź taki grubiański w stosunku do mnie

3. grob (schwerwiegend):

grob Fehler

poważny

grober Unfug

poważny wybryk r.m.

aus dem Gröbsten heraus sein pot.

najgorsze mieć za sobą

4. grob (ungefähr):

grob

około

in groben Zügen

w ogólnych zarysach

eine grobe Erklärung/Schätzung

ogólne oświadczenie r.n. /ogólny szacunek r.m.

II . gro̱b <gröber, am gröbsten> [groːp] PRZYSŁ.

1. grob (nicht fein):

grob sortieren

z grubsza

grob gemahlen

grubo mielony

2. grob (barsch):

grob antworten

prostacko

jdn grob zurechtweisen

karcić [f. dk. s‑] kogoś prostacko

3. grob (schwerwiegend):

sich grob täuschen

mylić [f. dk. po‑] się znacząco

4. grob (ungefähr):

grob gerechnet

obliczony w przybliżeniu

etw grob skizzieren

szkicować [f. dk. na‑] przybliżony zakres czegoś

I . soso̱ [zo​ˈzoː] PART.

das fünfte Kind ist unterwegs – soso!

piąte dziecko r.n. jest w drodze – no, no!

II . soso̱ [zo​ˈzoː] PRZYSŁ. pot.

soso

tak sobie

wie geht es dir? – na ja, soso

jak ci się wiedzie? – no, tak sobie