Tłumaczenia dla hasła „poviem“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

osiem [oɕem] LICZ.

osiem

acht

Zobacz też dwa

I . dwa [dva] LICZ.

dwa (liczba):

dwa

zwei

dwa jabłka/słowniki

zwei Äpfel r.m. l.mn. /Wörterbücher ntpl

dwa razy

zweimal

co dwa dni/tygodnie/lata

alle zwei Tage r.m. l.mn. /Wochen r.ż. l.mn. /Jahre ntpl

zwroty:

bez dwóch zdań

ohne Zweifel

bez dwóch zdań

zweifellos

chwytać dwie sroki za ogon, upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen pot.

dwa kroki stąd

zwei Schritte von hier

dwa światy

zwei Welten r.ż. l.mn.

działać na dwa fronty

einen Kampf an zwei Fronten führen

jak dwa razy dwa jest cztery

wie zwei mal zwei vier ist

mieć do kogoś dwa słowa

noch ein Wörtchen mit jdm zu reden haben

mieć dwie lewe ręce

zwei linke Hände haben

nie dać sobie dwa razy mówić

sich C. nicht zweimal sagen lassen

nie raz, nie dwa

oftmals

podobni do siebie jak dwie krople wody

sie gleichen sich wie zwei Tropfen r.m. l.mn. Wasser

pracować/jeść za dwóch

für zwei arbeiten/essen

pracować na dwie zmiany

in zwei Schichten arbeiten

raz czy dwa

ein, zwei mal

raz dwa

im Nu pot.

raz dwa

im Handumdrehen pot.

raz dwa

in einem Augenblick

siedzieć na dwóch stołkach

ein doppeltes Spiel treiben

siedzieć na dwóch stołkach

zwei Herren dienen

skakać przed kimś na dwóch łapkach pej.

sich B. bei jdm anbiedern

to sprawa dwóch miesięcy

das ist eine Sache r.ż. von zwei Monaten pot.

w dwóch słowach

in knappen Worten

co dwie głowy, to nie jedna przysł.

zwei Köpfe r.m. l.mn. sind besser als einer

skąpy dwa razy traci przysł.

der Geizige r.m. muss oft teuer bezahlen, was er wohlfeil kauft przysł.

dwa razy daje, kto prędko daje przysł.

schnelle Hilfe r.ż. ist am wertvollsten

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta przysł.

wenn zwei sich streiten, lacht der Dritte r.m. przysł.

każdy kij ma dwa końce przysł.

alles hat seine guten und schlechten Seiten

każdy kij ma dwa końce przysł.

jeder Stecken r.m. hat zwei Ecken pot.

mądrej głowie dość dwie słowie przysł.

einem klugen Kopf muss man es nicht zweimal erklären

nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki przysł.

man kann nicht zweimal in denselben Fluss steigen

pokorne cielę dwie matki ssie przysł.

Demut r.ż. lohnt im Leben mehr als Übermut r.m.

trudno dwóm panom służyć przysł.

niemand kann zwei Herren dienen przysł.

II . dwa [dva] RZ. r.n. ndm.

1. dwa SZK. (ocena mierna/dopuszczająca):

dwa

Zwei r.ż.

dwa

Fünf r.ż.

dwa

mangelhaft

2. dwa UNIW. (ocena niedostateczna):

dwa

Zwei r.ż.

dwa

Fünf r.ż.

dwa

ungenügend

dostać dwa z egzaminu

eine Fünf in der Prüfung bekommen

bowiem [bovjem] SPÓJ. podn.

bowiem

nämlich

bowiem

denn

potem [potem] PRZYSŁ.

1. potem (następnie):

potem

dann

potem

danach

2. potem (później):

potem

später

potem

nachher

odłożyć trochę pieniędzy na potem

etwas Geld für später zurücklegen

pobiec [pobjets], pobiegnąć [pobjegnoɲtɕ] <‑egnie; cz. prz. ‑egnij> CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. pobiec:

pobiec (udać się biegiem) (człowiek, zwierzę)

laufen

droga pobiegnie na zachód

der Weg r.m. verläuft nach Westen

2. pobiec (zostać skierowanym):

czyjś wzrok pobiegł ku czemuś

jds Blick r.m. hat sich B. auf etw B. gerichtet

czyjś wzrok pobiegł ku czemuś

jd hat den Blick auf etw B. gerichtet

3. pobiec pot. (podążyć):

pobiegł do sklepu

er rannte eilig zum Laden

pobiegnij szybko po pomoc!

lauf schnell um Hilfe!

pobiegła po swoją siostrę

sie lief nach ihrer Schwester [o. um ihre Schwester zu holen]

pociec [potɕets]

pociec f. dk. od ciec

Zobacz też ciec

ciec [tɕets]

ciec → cieknąć

I . popiec <‑ecze> [popjets]

popiec f. dk. od piec

II . popiec <‑ecze> [popjets] CZ. cz. zwr. f. dk.

popiec

[nacheinander] gebraten [o. gebacken] werden

kiełbaski szybko się popiekły

die Würstchen ntpl wurden schnell gebraten

Zobacz też piec , piec

I . piec² <piecze> [pjets] CZ. cz. przech.

1. piec < f. dk. u‑> (poddawać działaniu temperatury):

piec chleb, ciasto

backen

piec mięso

braten

2. piec tylko ndk. (sprawiać ból):

oczy mnie pieką

mir brennen die Augen ntpl

twarz mnie piecze

mein Gesicht r.n. glüht

ta rana piecze mnie żywym ogniem podn.

diese Wunde r.ż. brennt wie Feuer

II . piec² <piecze> [pjets] CZ. cz. nieprzech. <f. dk. po‑>

piec (parzyć) (słońce)

brennen

piec (parzyć) (słońce)

sengen

III . piec² <piecze> [pjets] CZ. cz. zwr.

1. piec < f. dk. u‑> <[lub po‑]>:

piec (chleb, ciasto)

backen

piec (mięso)

braten

2. piec < f. dk. po‑> (odczuwać gorąco):

piec się na słońcu (człowiek)

sich B. in [o. von] der Sonne braten lassen pot.

piec¹ <D. ‑a, l.mn. ‑e> [pjets] RZ. r.m.

piec (do ogrzewania)

Heizofen r.m.

piec (kuchenny)

Backofen r.m.

piec (przemysłowy)

Hochofen r.m.

piec gdański

Danziger Kachelofen r.m.

prosto z pieca

ofenfrisch

napalić w piecu

im Ofen heizen

wsadzić chleb do pieca

Brot in den Ofen schieben

zwroty:

z niejednego pieca chleb jeść

viel in der Welt herumkommen

komuś się żyje jak u Pana Boga za piecem

jd lebt wie die Made r.ż. im Speck [o. wie Gott r.m. in Frankreich]

posiew <D. ‑u, bez l.mn. > [poɕef] RZ. r.m.

1. posiew BIOL. (badanie drobnoustrojów):

posiew

Saat r.ż.

2. posiew ROLN.:

posiew

Saat r.ż.

posiew

Aussaat r.ż.

3. posiew przen. podn.:

posiew

Saat r.ż.

powiew <D. ‑u, l.mn. ‑y> [povjef] RZ. r.m. podn.

powiew powietrza

Luftbewegung r.ż.

powiew powietrza

Luftzug r.m.

powiew wiatru

Windzug r.m.