niderlandzko » niemiecki

heu·gen <heugde, h. geheugd> [høɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

spu·gen1 <spoog/spuugde, h. gespogen/gespuugd> [spyɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. spugen (speeksel uitwerpen):

leu·gen <leugen|s> [løɣə(n)] RZ. r.ż.

bo·gen2 CZ.

bogen 3. os. l.mn. cz. prz. van buigen¹, buigen²

Zobacz też buigen , buigen

bui·gen1 <boog, h./i. gebogen> [bœyɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. buigen (een buiging maken):

sich verneigen form.
voor iems wil buigen przen.

po·gen <poogde, h. gepoogd> [poɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

wa·gen1 <wagen|s> [waɣə(n)] RZ. r.m.

da·gen1 <daagde, h. gedaagd> [daɣə(n)] CZ. cz. nieprzech. (aanbreken)

de·gen <degen|s> [deɣə(n)] RZ. r.m.

eg·gen <egde, h. geëgd> [ɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

ei·gen <eigen, eigener, meest eigen> [ɛiɣə(n)] PRZYM.

3. eigen (kenmerkend):

5. eigen (de streek, het land van herkomst):

ja·gen1 <jaagde/joeg, h. gejaagd> [jaɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. jagen (op jacht zijn):

2. jagen (rusteloos streven):

la·gen CZ.

lagen 3. os. l.mn. cz. prz. van liggen

Zobacz też liggen

lig·gen <lag, h. gelegen> [lɪɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

le·gen <leegde, h. geleegd> [leɣə(n)] CZ. cz. przech.

lo·gen1 <loogde, h. geloogd> [loɣə(n)] CZ. cz. przech.

mo·gen1 <mocht, h. gemogen> [moɣə(n)] CZ. mod cz. pos.

au·gurk <augurk|en> [ɑuɣʏrk] RZ. r.ż.

len·gen1 <lengde, h. gelengd> [lɛŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. lengen (langer maken):

2. lengen (dunner maken):

men·gen1 <mengde zich, h. zich gemengd> [mɛŋə(n)] CZ. wk ww

mengen zich mengen (zich inlaten met):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski