niderlandzko » niemiecki

scha·kel <schakel|s> [sxakəl] RZ. r.ż.

1. schakel (deel van een ketting):

Glied r.n.

scha·ken1 <schaakte, h. geschaakt> [sxakə(n)] CZ. cz. nieprzech. (schaak spelen)

scha·ker <schaker|s> [sxakər] RZ. r.m.

1. schaker (schaakspeler):

2. schaker (ontvoerder):

Entführer r.m.

schaak [sxak] RZ. r.n. geen l.mn.

schaal <schalen> [sxal] RZ. r.ż.

3. schaal wisk.:

4. schaal muz.:

Skala r.ż.

schap <schap|pen> [sxɑp] RZ. r.n. of r.m. of r.ż. (plank)

schar <schar|ren> [sxɑr] RZ. r.ż.

Kliesche r.ż.

schaaf <schaven> [sxaf] RZ. r.ż.

Hobel r.m.

schaap <schapen> [sxap] RZ. r.n.

2. schaap przen. (persoon onder de hoede van een geestelijk leidsman):

Schaf r.n.
Schäfchen r.n.

3. schaap (onnozel persoon):

Schaf r.n.
Schafskopf r.m.

schaar <scharen> [sxar] RZ. r.ż.

1. schaar (knipwerktuig):

Schere r.ż.

2. schaar (grijporgaan):

Schere r.ż.

3. schaar (deel van een ploeg):

Schar r.ż.
Pflugschar r.ż.

schans <schans|en> [sxɑns] RZ. r.ż.

1. schans gesch.:

Schanze r.ż.

2. schans SPORT:

Schanze r.ż.

schacht <schacht|en> [sxɑxt] RZ. r.ż.

1. schacht (kokervormige toegang):

Schacht r.m.

3. schacht (deel van laars):

Schaft r.m.

4. schacht plantk.:

Schaft r.m.

scha·den2 <schaadde, h. geschaad> [sxadə(n)] CZ. cz. nieprzech.

scha·per <schaper|s> [sxapər] RZ. r.m.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski