niderlandzko » niemiecki

kon CZ.

kon 3. os. l.poj. cz. prz. van kunnen², kunnen³

Zobacz też kunnen , kunnen , kunnen

kun·nen2 <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] CZ. cz. przech.

koon <konen> [kon] RZ. r.ż. pot.

Wange r.ż.
Backe r.ż.

pi·on <pion|nen> [pijɔn] RZ. r.m.

1. pion (spel):

Stein r.m.

2. pion (schaakspel):

Bauer r.m.

non <non|nen> [nɔn] RZ. r.ż.

non
Nonne r.ż.

ozon [ozɔn] RZ. r.n. of r.m. geen l.mn.

Ozon r.m. r.n. r.n.

poon <ponen> [pon] RZ. r.m.

zoon <zonen, zoon|s> [zon] RZ. r.m.

foon <foon|s, foon|fonen> [fon] RZ. r.m. taalk.

Phon r.n.

hoon [hon] RZ. r.m. geen l.mn.

Hohn r.m.

toon <tonen> [ton] RZ. r.m.

1. toon (klank):

Ton r.m.

3. toon (manier van spreken):

Ton r.m.
Tonart r.ż.
Tonfall r.m.

4. toon (manier waarop men zich gedraagt):

Umgangston r.m.
Atmosphäre r.ż.

5. toon (geluid van een stem, instrument):

Klang r.m.
Ton r.m.

6. toon (kleurschakering):

Farbton r.m.
Ton r.m.

7. toon (accent):

Betonung r.ż.
Akzent r.m. spec.

ton <ton|nen> [tɔn] RZ. r.ż.

3. ton (gewichtsmaat):

ton
Tonne r.ż.

4. ton (boei):

ton
Tonne r.ż.

won CZ.

won 3. os. l.poj. cz. prz. van winnen

Zobacz też winnen

spon CZ.

spon 3. os. l.poj. cz. prz. van spinnen¹, spinnen²

Zobacz też spinnen , spinnen

spin·nen2 <spon/spinde, h. gesponnen/gespind> [spɪnə(n)] CZ. cz. nieprzech. (katten)

spin·nen1 <spon, h. gesponnen> [spɪnə(n)] CZ. cz. przech. (een web, draad vormen)


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski