W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „Brauna“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

brau̱n: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
Brau̱n: rzeczownik
brau̱en: czasownik przechodni
Fa̱u̱na: rzeczownik
Sa̱u̱na: rzeczownik
bräu̱nen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
brau̱sen: czasownik nieprzechodni
Bräu̱ne: rzeczownik
Brau̱e: rzeczownik
Brau̱t: rzeczownik
Brau̱ch: rzeczownik
Brau̱er: rzeczownik
Brau̱se: rzeczownik
bra̱ch: I. czasownik II. przymiotnik i przysłówek
Brạnd: rzeczownik
bra̱vo!: wykrzyknik
bra̱ten: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni

Widzisz podobne wyniki: braun , Sauna , Fauna , brauen , Braun , brausen , bräunen , braten , bravo , Brand , brach , Brause , Brauer , Brauch , Braut , Braue i Bräune

I . brau̱n [braʊn] PRZYM.

1. braun:

braun Haar, Haarfarbe

braun Pullover

braun Augen

piwny

2. braun (dunkelhäutig):

braun Hautfarbe

o ciemnej karnacji

3. braun (sonnengebräunt):

braun Mensch

braun werden

4. braun pej. (nationalsozialistisch):

narodowosocjalistyczny

II . brau̱n [braʊn] PRZYSŁ.

braun streichen:

braun [gebrannt]

[opalony] na brązowo

Brau̱n <‑s, ‑> [braʊn] RZ. r.n.

brąz r.m.

brau̱en [ˈbraʊən] CZ. cz. przech.

1. brauen (Bier herstellen):

2. brauen pot. (zubereiten):

brauen Tee, Kaffee

przyrządzać [f. dk. przyrządzić]

Fa̱u̱na <‑, Faunen> [ˈfaʊna] RZ. r.ż. ZOOL.

fauna r.ż.

Sa̱u̱na <‑, ‑s [o. Saunen]> [ˈzaʊna] RZ. r.ż.

sauna r.ż.

I . bräu̱nen CZ. cz. przech.

1. bräunen (braun machen) (Sonne):

jdn/die Haut bräunen

opalać [f. dk. opalić] kogoś/skórę

2. bräunen GASTR. (braun und knusprig machen):

bräunen Speck

przysmażać [f. dk. przysmażyć]

bräunen Butter, Mehl, Zwiebeln

przyrumieniać [f. dk. przyrumienić]

II . bräu̱nen CZ. cz. nieprzech.

1. bräunen (Sonne):

2. bräunen (braun werden):

[in der Sonne] bräunen (Haut, Gesicht)

opalać się [na słońcu]

3. bräunen GASTR.:

bräunen (braun und knusprig werden) (Braten, Butter)

przyrumieniać [f. dk. przyrumienić] się

III . bräu̱nen CZ. cz. zwr.

bräunen (sich sonnen) (Person)

opalać [f. dk. opalić] się

bräunen (Haut)

brązowieć [f. dk. z‑]

brau̱sen [ˈbraʊzən] CZ. cz. nieprzech.

1. brausen +haben:

brausen (rauschen) (Wind, Wellen)

brausender Beifall fig

gromkie oklaski l.mn.

2. brausen +sein pot. (rasen):

durch die Stadt brausen

pędzić przez miasto

Bräu̱ne <‑, bez l.mn. > [ˈbrɔɪnə] RZ. r.ż.

1. Bräune (braune Farbe):

brąz r.m.

2. Bräune (Sonnenbräune):

opalenizna r.ż.

Brau̱e <‑, ‑n> [ˈbraʊə] RZ. r.ż.

brew r.ż.

Brau̱t <‑, Bräute> [braʊt, pl: ˈbrɔɪtə] RZ. r.ż.

1. Braut (am Hochzeitstag):

panna r.ż. młoda

2. Braut (Verlobte):

narzeczona r.ż.

3. Braut pot. (Mädchen):

laska r.ż. fig pot.

Brau̱ch <‑[e]s, Bräuche> [braʊx, pl: ˈbrɔɪçə] RZ. r.m.

obyczaj r.m.

hier ist es [so] Brauch, dass ...

panuje tu zwyczaj r.m. , że...

wir feiern nach diesem alten Brauch

świętujemy według starego zwyczaju

so will es der Brauch

tak mówi [lub nakazuje] obyczaj

Brau̱er(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

piwowar r.m.

Brau̱se <‑, ‑n> [ˈbraʊzə] RZ. r.ż.

1. Brause REG (Dusche):

prysznic r.m.

sich unter die Brause stellen

wejść pod prysznic

2. Brause (Aufsatz für Gießkannen):

rozpryskiwacz r.m.

3. Brause alt (Limonade):

lemoniada r.ż.

I . bra̱ch [braːx] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

brach cz. prz. von brechen

II . bra̱ch [braːx] PRZYM.

leżący odłogiem

Zobacz też brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. przech. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [f. dk. z‑]

brechen Brot

przełamywać [f. dk. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig pot.

sich C. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen pot.

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [f. dk. wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [f. dk. dotrzymać]

brechen Recht

łamać [f. dk. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [f. dk. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [f. dk. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [f. dk. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [f. dk. s‑]

brechen Willen

brechen Person

7. brechen podn. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [f. dk. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [f. dk. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [f. dk. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [f. dk. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [f. dk. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce r.n. mi się kraje

auf Biegen und Brechen pot.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen pot.

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [f. dk. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś pot.

5. brechen +haben pot. (sich erbrechen):

wymiotować [f. dk. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. zwr. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [f. dk. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [f. dk. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [f. dk. odbić] się

Brạnd¹ <‑[e]s, Brände> [brant, pl: ˈbrɛndə] RZ. r.m.

1. Brand (Feuer):

pożar r.m.

etw in Brand setzen/stecken

podpalać [f. dk. podpalić] coś

in Brand geraten

zapalać [f. dk. zapalić] się

das Haus ist in Brand geraten

w domu wybuchł pożar

2. Brand pot. (Durst):

jd hat einen [tüchtigen] Brand

komuś [strasznie] chce się pić pot.

jd hat einen [tüchtigen] Brand

ktoś usycha z pragnienia

bra̱vo! [ˈbraːvo] WK

bravo!

brawo!

I . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] CZ. cz. przech.

etw [in der Pfanne] braten

smażyć [f. dk. u‑] coś [na patelni]

etw [im Backofen] braten

piec [f. dk. u‑] coś [w piekarniku]

II . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] CZ. cz. nieprzech.

braten (gar werden, in der Pfanne)

smażyć [f. dk. u‑] się

braten (im Backofen)

piec [f. dk. u‑] się

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski