niemiecko » polski

I . ạb|gehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. abgehen (entfernt werden können):

schodzić [f. dk. zejść] [z czegoś]

2. abgehen (sich versehentlich lösen):

4. abgehen (abzweigen):

9. abgehen MED. (Embryo):

11. abgehen pot. (passieren):

tu jest jazda r.ż. [lub impreza r.ż. ] ! pot.

12. abgehen wulg. (ejakulieren):

II . ạb|gehen CZ. cz. przech. irr +sein

1. abgehen (absuchen):

robić [f. dk. z‑] obchód

2. abgehen (in Augenschein nehmen):

badać [f. dk. z‑]
badać [f. dk. z‑] odcinek [drogi]

ạb|mähen CZ. cz. przech.

ạb|mühen CZ. cz. zwr.

ạb|nähen CZ. cz. przech.

I . ạn|gehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

3. angehen pot.:

4. angehen pot.:

6. angehen (vertretbar sein):

II . ạn|gehen CZ. cz. przech. irr

1. angehen +haben o poł. niem., austr., CH: sein (in Angriff nehmen):

2. angehen +haben o poł. niem., austr., CH: sein a. SPORT:

3. angehen +haben o poł. niem., austr., CH: sein (attackieren):

atakować [f. dk. za‑]

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski