niderlandzko » niemiecki

na·la·ten <liet na, h. nagelaten> [nalatə(n)] CZ. cz. przech.

2. nalaten (werking, invloed achterlaten):

al·leen1 [ɑlen] PRZYM. orzecz. (zonder anderen)

al·pien [ɑlpin] PRZYM.

hal·ter <halter|s> [hɑltər] RZ. r.m.

Hantel r.ż.

Al·pen [ɑlpə(n)] RZ. l.mn.

Alpen l.mn.

alt <alt|en> [ɑlt] RZ. r.ż.

1. alt (stem):

alt
Alt r.m.
alt
Altstimme r.ż.

2. alt (altviool):

alt
Bratsche r.ż.

hal·te <halte|n, halte|s> [hɑltə] RZ. r.ż.

1. halte (plaats):

Haltestelle r.ż.

2. halte (afstand):

Station r.ż.

en·ten <entte, h. geënt> [ɛntə(n)] CZ. cz. przech.

1. enten (een ent op een boom bevestigen):

2. enten (entstof brengen in):

3. enten (bacteriën in een voedingsbodem brengen):

be·ten CZ.

beten 3. os. l.mn. cz. prz. van bijten¹, bijten²

Zobacz też bijten , bijten

bij·ten1 <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] CZ. cz. przech.

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

2. bijten (kortaf zeggen):

da·ten <datete, h. gedatet> [detə(n)] CZ. cz. przech.

go·ten CZ.

goten 3. os. l.mn. cz. prz. van gieten¹, gieten²

Zobacz też gieten , gieten

gie·ten2 <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] CZ. cz. bezosob. ww (stortregenen)

gie·ten1 <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] CZ. cz. przech.

ha·ten <haatte, h. gehaat> [hatə(n)] CZ. cz. przech.

quil·ten <quiltte, h. gequilt> [kwɪltə(n)] CZ. cz. przech.

smol·ten CZ.

smolten 3. os. l.mn. cz. prz. van smelten¹, smelten²

Zobacz też smelten , smelten

smel·ten2 <smolt, h. gesmolten> [smɛltə(n)] CZ. cz. przech.

2. smelten (laten fijnkoken):

al·tijd [ɑltɛit] PRZYSŁ.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski