Tłumaczenia dla hasła „aufschmeißen“ w niemiecko » polski słowniku

a̱u̱fgeschmissen [ˈaʊfgəʃmɪsən] PRZYM. pot.

aufgeschmissen sein

być bezradnym

aufgeschmissen sein

znaleźć się w kropce pot.

ohne sie sind wir völlig aufgeschmissen

bez niej jesteśmy zupełnie bezradni

I . a̱u̱f|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. aufschneiden (tranchieren):

aufschneiden Kuchen, Torte, Braten

kroić [f. dk. po‑]

2. aufschneiden (auseinander schneiden):

aufschneiden Knoten, Verpackung

rozcinać [f. dk. rozciąć]

3. aufschneiden MED.:

aufschneiden Geschwür

przecinać [f. dk. przeciąć]

II . a̱u̱f|schneiden CZ. cz. nieprzech. irr pej. pot. (prahlen)

aufschneiden

przechwalać się

aufschneiden

blagować pot.

a̱u̱f|schlüsseln [ˈaʊfʃlʏsəln] CZ. cz. przech.

1. aufschlüsseln WIRTSCH:

aufschlüsseln Kosten

preliminować

2. aufschlüsseln (ordnen):

etw nach Altersgruppen aufschlüsseln

dzielić [f. dk. po‑] coś według grup wiekowych

eine Gruppe nach Einkommen aufschlüsseln

dzielić grupę według dochodów

a̱u̱f|scheuchen CZ. cz. przech.

aufscheuchen Reh, Vogel:

aufscheuchen

płoszyć [f. dk. s‑]

a̱u̱f|schieben CZ. cz. przech. irr

1. aufschieben (öffnen):

aufschieben Schiebetür

rozsuwać [f. dk. rozsunąć]

2. aufschieben (zurückschieben):

aufschieben Riegel

odsuwać [f. dk. odsunąć]

3. aufschieben (verschieben):

etw [auf den nächsten Tag] aufschieben

przesunąć [lub odłożyć] coś [na następny dzień]

aufgeschoben ist nicht aufgehoben

co się odwlecze, to nie uciecze przysł.

4. aufschieben PR.:

aufschieben

odroczyć

aufschieben

zwlekać

aufschiebende Bedingung

warunek r.m. zawieszający

aufschiebende Wirkung des Widerspruchs/der Anfechtungsklage

zawieszający skutek r.m. sprzeciwu/powództwa zaskarżającego

I . a̱u̱f|schießen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. aufschießen:

aufschießen (wachsen) (Saat)

wybujać

aufschießen (Jugendlicher)

wyrastać [f. dk. wyrosnąć]

sie war ein aufgeschossenes, dürres Mädchen

[ona] była wyrośniętą, chudą dziewczyną

2. aufschießen (hochfahren):

aufschießen

zrywać [f. dk. zerwać] się

aus dem Sessel aufschießen

zerwać się z fotela

3. aufschießen (in die Höhe schießen):

aufschießen

buchać [f. dk. buchnąć]

aus dem brennenden Gebäude schossen die Flammen auf

z palącego się budynku buchnęły płomienie r.m. l.mn.

4. aufschießen podn. (entstehen):

aufschießen

pojawiać [f. dk. pojawić] się

in ihrer Brust schossen gemischte Gefühle auf

ogarnęły ją mieszane uczucia ntpl

II . a̱u̱f|schießen CZ. cz. przech. irr (durch Schießen öffnen)

aufschießen

otwierać [f. dk. otworzyć] strzałem

I . a̱u̱f|schließen CZ. cz. przech. irr

aufschließen Schrank:

aufschließen

otwierać [f. dk. otworzyć]

II . a̱u̱f|schließen CZ. cz. nieprzech. irr

1. aufschließen:

[jdm] aufschließen

otwierać [f. dk. otworzyć] się [przed kimś]

2. aufschließen SPORT (einholen):

zu jdm aufschließen

doganiać [f. dk. dogonić] kogoś

a̱u̱f|schlitzen [ˈaʊfʃlɪtsən] CZ. cz. przech.

1. aufschlitzen (beschädigen):

aufschlitzen Briefumschlag

rozcinać

2. aufschlitzen (verletzen):

einem Tier den Bauch aufschlitzen

rozpłatać zwierzęciu brzuch

a̱u̱f|schrecken¹ <schreckt [o. alt: schrickt] auf, schreckte [o. schrak] auf, aufgeschreckt> CZ. cz. nieprzech. +sein (Person)

aufschrecken

wystraszyć się

aus dem Schlaf aufschrecken

zerwać się ze snu [z przerażenia]

a̱u̱f|schauen CZ. cz. nieprzech.

1. aufschauen poł. niem., austr., CH → aufblicken

2. aufschauen podn. → aufblicken

Zobacz też aufblicken

a̱u̱f|blicken CZ. cz. nieprzech.

1. aufblicken (hochschauen):

[zu jdm/etw] [von etw] aufblicken

podnosić [f. dk. podnieść] wzrok [na kogoś/coś] [sponad czegoś]

zu jdm aufblicken

spojrzeć na kogoś

2. aufblicken (als Vorbild verehren):

zu jdm aufblicken

podziwiać kogoś

a̱u̱f|schürfen CZ. cz. przech.

sich C. die Haut aufschürfen

otrzeć sobie skórę

sich C. das Knie aufschürfen

otrzeć sobie kolano

I . a̱u̱f|schäumen CZ. cz. nieprzech. +haben o sein

aufschäumen

zapienić się

II . a̱u̱f|schäumen CZ. cz. przech.

aufschäumen Kunststoff

spieniać [f. dk. spienić]

aufschäumen Milch

spieniać [f. dk. spienić]

Cappuccino mit aufgeschäumter Milch

cappuccino r.n. ze spienionym mlekiem

a̱u̱f|scheuern CZ. cz. przech.

sich C. die Haut aufscheuern

otrzeć sobie skórę

sich C. das Knie aufscheuern

otrzeć sobie kolano

a̱u̱f|schichten CZ. cz. przech.

aufschichten

układać [f. dk. ułożyć] w stos

I . a̱u̱f|schlagen CZ. cz. nieprzech. irr

1. aufschlagen +sein (auftreffen):

[auf etw B. o C.] aufschlagen

uderzać [f. dk. uderzyć] [o coś]

[auf etw B. o C.] aufschlagen (Meteorit)

spadać [f. dk. spaść]

mit dem Kopf auf dem Boden aufschlagen

uderzyć głową w podłogę

das Buch schlug auf der [o. die] Treppe auf

książka r.ż. spadła na schody

das Flugzeug schlug in einem Waldstück auf

samolot r.m. rozbił się w lesie

2. aufschlagen +sein:

aufschlagen (sich öffnen) (Fenster, Tür)

otwierać [f. dk. otworzyć] się

3. aufschlagen +sein (auflodern):

aufschlagen

buchać [f. dk. buchnąć]

aus dem Haus schlugen Flammen auf

z domu buchały płomienie r.m. l.mn.

4. aufschlagen +haben SPORT:

aufschlagen

serwować [f. dk. za‑]

5. aufschlagen +haben (sich verteuern):

aufschlagen

wzrastać [f. dk. wzrosnąć]

die Preise haben um 5% aufgeschlagen

ceny r.ż. l.mn. wzrosły o 5%

II . a̱u̱f|schlagen CZ. cz. przech. irr

1. aufschlagen (aufmachen):

aufschlagen Buch, Augen

otwierać [f. dk. otworzyć]

Seite 20 aufschlagen

proszę otworzyć na stronie 20

sie ist wie ein aufgeschlagenes Buch fig

można w niej czytać jak w otwartej księdze fig

2. aufschlagen (öffnen):

aufschlagen Ei, Nuss

rozłupywać [f. dk. rozłupać]

das Eis aufschlagen

rozłupać lód

3. aufschlagen (umschlagen):

aufschlagen Ärmel, Kragen

wywijać [f. dk. wywinąć]

aufschlagen Bettdecke

odkrywać [f. dk. odkryć]

4. aufschlagen (aufbauen):

aufschlagen Zelt

rozbijać [f. dk. rozbić]

5. aufschlagen (einrichten):

aufschlagen Lager

zbudować

sein Quartier aufschlagen

rozbijać [f. dk. rozbić] obóz

seinen Wohnsitz in Hamburg aufschlagen

osiedlić się w Hamburgu

6. aufschlagen (zusätzlich berechnen):

hundert Euro auf etw B. aufschlagen

doliczyć do czegoś sto euro

7. aufschlagen (hinzurechnen):

aufschlagen

doliczać [f. dk. doliczyć]

den Preis um 5% aufschlagen

podwyższyć cenę o 5%

8. aufschlagen (verletzen):

aufschlagen

rozbijać [f. dk. rozbić]

ich habe mir das Knie aufgeschlagen

rozbiłem sobie kolano

a̱u̱f|schnappen CZ. cz. przech.

1. aufschnappen (fangen):

aufschnappen

pochwycić

2. aufschnappen pot. (mitbekommen):

aufschnappen

zasłyszeć [lub posłyszeć] przypadkowo

nur einzelne Worte aufschnappen

posłyszeć tylko pojedyncze słowa

A̱u̱fschneider(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) pej. pot.

Aufschneider(in)

chwalipięta r.m. o r.ż. pot.

Aufschneider(in)

blagier r.m. pot.

a̱u̱f|schnüren CZ. cz. przech.

aufschnüren Paket, Schnürsenkel

rozwiązywać [f. dk. rozwiązać]

aufschnüren Schuh

rozsznurowywać [f. dk. rozsznurować]

a̱u̱f|schrammen CZ. cz. przech.

aufschrammen → aufschürfen

Zobacz też aufschürfen

a̱u̱f|schürfen CZ. cz. przech.

sich C. die Haut aufschürfen

otrzeć sobie skórę

sich C. das Knie aufschürfen

otrzeć sobie kolano

a̱u̱f|schrauben CZ. cz. przech.

1. aufschrauben (öffnen):

aufschrauben Marmeladenglas, Gefäß

otwierać [f. dk. otworzyć]

aufschrauben Deckel

odkręcać [f. dk. odkręcić]

2. aufschrauben (befestigen):

aufschrauben

przymocowywać [f. dk. przymocować]

aufschrauben Verschluss

przyśrubowywać [f. dk. przyśrubować]

den Deckel aufschrauben

przymocować wieko

3. aufschrauben (mit Schrauben befestigen):

aufschrauben Schild

przykręcać [f. dk. przykręcić]